Μάτι: Το Δημόσιο άσκησε έφεση κατά απόφασης καταβολής αποζημίωσης σε συγγενείς θύματος [vid]

Μάτι: Έφεση άσκησε το ελληνικό Δημόσιο κατά της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου της Αθήνας που δικαίωσε τους πρώτους συγγενείς θύματος, επιδικάζοντάς τους αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης.

Οι 6 λόγοι της έφεσης

Ως «περιστατικό ανωτέρας βίας» χαρακτηρίζει τη φονική πυρκαγιά το Δημόσιο και επικαλείται έξι λόγους που οδήγησαν στην άσκηση έφεσης.

Αρχικά αναφέρει ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημά του περί έκδοσης προδικαστικής απόφασης με σκοπό να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη επειδή, όπως αναφέρει, προέκυψαν ζητήματα για τα οποία απαιτούνται ειδικές επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, το Δημόσιο επικαλείται «αιφνίδια μεταβολή του καιρού», «σπανιότητα και ιδιαιτερότητα της τόσο ραγδαίας αύξησης της έντασης των ανέμων σε τοπικό επίπεδο», «αντικειμενική αδυναμία πτήσης των εναέριων μέσων κατά τις απογευματινές ώρες του ένδικου δυστυχήματος λόγω καιρικών συνθηκών», «αντικειμενική αδυναμία κατάσβεσης του πύρινου μετώπου από τις εναέριες και επίγειες δυνάμεις λόγω της έντασης και του μεγέθους (πλάτους, ύψους) της πυρκαγιάς».

Το Δημόσιο στην έφεσή του αναφέρει ότι «κακώς το Πρωτοδικείο δέχθηκε τον αναπόδεικτο ισχυρισμό των αντιδίκων ότι η έλλειψη εισήγησης για εκκένωση προκάλεσε το ένδικο τραγικό αποτέλεσμα», αναφέροντας πως «από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι τυχόν εισήγηση του ΠΣ για οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση των κατοίκων θα μπορούσε χρονικά και τεχνικά να πραγματοποιηθεί και να ολοκληρωθεί πριν την έλευση του θερμικού κύματος που προηγείτο της φωτιάς, δηλαδή με ασφαλή και αίσια κατάληξη για τους κατοίκους».

Παράλληλα υποστηρίζει ότι έλαβε μέτρα «άκρας επιμέλειας», αναφέροντας ότι «η πυροσβεστική υπηρεσία δεν αδράνησε κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της, αλλά αντιθέτως επιστράτευσε άμεσα όλη τη διαθέσιμη δύναμη για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς. Παρά ταύτα, δεδομένου του τεράστιου πλήθους των ταυτόχρονων εστιών φωτιάς που εκδηλώνονταν σε διάφορα σημεία στην επίδικη περιοχή και λόγω της ταχύτητας εναέριας και επίγειας μεταφοράς καυτρών, δεν κατέστη δυνατή αντικειμενικά η αντιμετώπιση όλων των περιστατικών…».

Όπως αναφέρει, σύμφωνα με πληροφορίες, στην έφεσή του το Δημόσιο, ακόμα και αν το Πυροσβεστικό Σώμα είχε εισηγηθεί την εκκένωση των πολιτών δεν είναι βέβαιο ότι θα ολοκληρωνόταν επιτυχώς.

Επίσης, αναφέρεται στην έφεση ότι εκ μέρους του Δημοσίου υπήρξε ενημέρωση προς τους φορείς και τους πολίτες τόσο για τον επικείμενο κίνδυνο (δελτίο τύπου ΓΓΠΠ της 22.07.2018) όσο και για τα μέτρα αντιμετώπισης του (οδηγίες δημοσιευμένες μέσω της ιστοσελίδας civilprotection και των ΜΜΕ) τα οποία σε πολλές περιπτώσεις δεν ακολουθήθηκαν, όπως η οδηγία «μην εγκαταλείπετε το κτίριο εκτός αν η διαφυγή σας είναι πλήρως εξασφαλισμένη».

Η απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο είχε επιδικάσει χρηματική αποζημίωση ύψους 300.000 ευρώ λόγω ψυχικής οδύνης σε πέντε συγγενείς μιας 77χρονης γυναίκας , η οποία έχασε τη ζωή της κατά την πυρκαγιά στο Μάτι. Το δικαστήριο είχε απορρίψει τον ισχυρισμό του Δημοσίου ότι εάν η θανούσα παρέμενε στο σπίτι της το οποίο παρέμεινε αλώβητο από την πυρκαγιά, θα ήταν ασφαλής.

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της οικογένειας, Δημήτρης Σκύφτας, σε δήλωσή του μεταξύ άλλων αναφέρει :

«Στο εφετήριό του το ελληνικό δημόσιο, πέραν των νομικών λόγων, επαναλαμβάνει τη θέση του ότι τα θύματα έχουν ποσοστό συνυπαιτιότητας λόγω της μη πληροφόρησής τους από τα ΜΜΕ ή από το διαδίκτυο (site πολιτικής προστασίας) για το πώς να αυτοπροστατευθούν.

Επιπροσθέτως το ελληνικό δημόσιο αναφέρεται εκ νέου στην «άναρχη» δόμηση της περιοχής και στην ύπαρξη αυθαιρέτων, καίτοι αυτά ήταν γνωστά στις αρχές και στην προκειμένη περίπτωση δεν υπήρχε κανένα ζήτημα αυθαιρέτου (όλα νόμιμα). Κατά το ελληνικό δημόσιο, η επιδικασθείσα αποζημίωση από το Δικαστήριο, κρίνεται υπερβολική και επικουρικά ζητά τη μείωσή της.