Με βίντεο αφιέρωμα η Φίνος Φιλμ τιμά τον Γιώργο Ζαμπέτα - «Δεξιοτέχνης του ελληνικού ρεμπέτικου»
«Χρωμάτισε με το μπουζούκι του μια ολόκληρη εποχή και στόλισε δεκάδες ταινίες με μαντολινάτες πενιές» αναφέρει η Finos Film.
Τη μνήμη του δεξιοτέχνη του μπουζουκιού και μουσικοσυνθέτη, Γιώργου Ζαμπέτα, τιμά η Φίνος Φιλμ σε ανάρτηση που έκανε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την συμπλήρωση των 33 ετών από τον θάνατό του στις 10 Μαρτίου.
Με ένα βίντεο αφιέρωμα, η εταιρεία που συνέδεσε το όνομά της με τον ελληνικό κινηματογράφο, επέλεξε ορισμένα τραγούδια που ακούστηκαν σε ταινίες της και ήταν δημιουργίες του Γιώργου Ζαμπέτα.
«Δεξιοτέχνης και βάρδος του ελληνικού ρεμπέτικου, ο Γιώργος Ζαμπέτας χρωμάτισε με το μπουζούκι του μια ολόκληρη εποχή και στόλισε δεκάδες ταινίες με μαντολινάτες πενιές αλλά και με την αυθεντική, πηγαία και διαχρονική του μαγκιά.
Η συνεργασία του με την Φίνος Φιλμ ήταν πολύ εποικοδομητική, στολίζοντας με το μπουζούκι του επτά ταινίες και τραγουδώντας σε δύο εξ αυτών: «Η Λίζα και η Άλλη» (1961 – μπουζούκι), «Κάτι να Καίει» (1964 – μπουζούκι), «Λόλα» (μπουζούκι), «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια» (1965 – μπουζούκι), «Παράνομοι Πόθοι» (1966 – μπουζούκι), «Πέντε Χιλιάδες Ψέμματα» (1966 – τραγούδι, μπουζούκι), «Γαμπρός από το Λονδίνο» (1967 – τραγούδι, μπουζούκι)» αναφέρει στην ανάρτησή της η εταιρεία.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα το 1992, σε ηλικία μόλις 67 ετών, και τον θυμόμαστε μέσα από στιγμές του στην Φίνος Φιλμς.
Ποιος ήταν ο Γιώργος Ζαμπέτας
Με καταγωγή από την Κύθνο, ο ίδιος γεννήθηκε στην Ακαδημία Πλάτωνος το 1925 και αργότερα η οικογένεια του μετακόμισε στο Αιγάλεω. Από μικρή ηλικία είχε πάθος με την μουσική και πρωτογνώρισε το μπουζούκι από τον πατέρα του που έπαιζε ερασιτεχνικά.
Το 1951 εμφανίζεται για πρώτη φορά στον κινηματογράφο, με την ταινία «Ο Πύργος των Ιπποτών» της Ανζερβός και θα ακολουθήσουν πάνω από 150 κινηματογραφικές συνεργασίες που θα αφήσουν εποχή. Το 1953 ξεκινάει και η δισκογραφική του πορεία, γράφοντας τα πρώτα του γνήσια ρεμπέτικα τραγούδια με γνωστούς ερμηνευτές όπως Πρόδρομος Τσαουσάκης, Στέλιος Καζαντζίδης, Πόλυ Πάνου κ.α.
Αυτοδίδακτος καθώς ήταν, συναντά τον Μάνο Χατζιδάκι σμιλεύοντας το καθαρόαιμο μουσικό προφίλ του με ρυθμική αγωγή. Έτσι, το 1959 ο Χατζιδάκις τον κάνει σολίστ στις συνθέσεις του, ενώ την επόμενη χρονιά μαγεύει με τις πενιές του το Φεστιβάλ των Καννών, όταν τον καλούν για την δεξίωση της ταινίας «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασέν.
Με διεθνές πλέον εκτόπισμα, η δεκαετία του ’60 είναι η χρυσή εποχή του Γιώργου Ζαμπέτα. Εκτός από συνθέτης και οργανοπαίκτης, ήταν και μοναδικός σόουμαν. Τραγουδούσε, αυτοσχεδίαζε, «πείραζε» τον κόσμο, βλαστημούσε και κατάφερνε να δώσει άλλη ερμηνεία στον όρο «διασκέδαση» στις πίστες.
Έχει στο ενεργητικό του περισσότερα από 250 τραγούδια, με τα περισσότερα να γίνονται επιτυχίες και να μεταδίδονται με την ίδια φρεσκάδα στις επόμενες γενιές. Κάποια από τα τραγούδια του που άφησαν εποχή είναι: «Ο Πιο Καλός ο Μαθητής», «Που πας χωρίς Αγάπη», «Ο Πενηντάρης», «Μάλιστα Κύριε», «Αράπης», «Τι Γλυκό να σ΄αγαπούν», «Το Πιτσιρίκι», «Τα Δειλινά», «Που΄σαι Θανάση», «Ο Λευκός ο Πύργος» και άλλα, ενώ ανέδειξε μία ολόκληρη φουρνιά τραγουδιστών, όπως Μοσχολιού, Κόκκοτας, Βοσκόπουλος, Μαρινέλλα, Μητροπάνος και άλλους.
Η συνεργασία του με την Φίνος Φιλμ ήταν πολύ εποικοδομητική, στολίζοντας με το μπουζούκι του επτά ταινίες και τραγουδώντας σε τρεις εξ αυτών: «Η Λίζα και η Άλλη» (1961 – μπουζούκι), «Κάτι να Καίει» (1964 – τραγούδι, μπουζούκι), «Λόλα» (μπουζούκι), «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια» (1965 – μπουζούκι), «Παράνομοι Πόθοι» (1966 – μπουζούκι), «Πέντε Χιλιάδες Ψέμματα» (1966 – τραγούδι, μπουζούκι), «Γαμπρός από το Λονδίνο» (1967 – τραγούδι, μπουζούκι).
