Μελέτη αποκάλυψε ότι τα δελφίνια δίνουν «ονόματα» στους εαυτούς τους

Όπως και οι άνθρωποι, πολλά ζώα βασίζονται στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις για να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν. Κατά συνέπεια, η αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ τους είναι απαραίτητη.

Τα ιδιαίτερα κοινωνικά ζώα έχουν συχνά πιο πολύπλοκα συστήματα επικοινωνίας. Σκεφτείτε μια ομάδα χιμπαντζήδων που κάνουν χειρονομίες και φωνάζουν ο ένας στον άλλον ή μια οικογένεια ελεφάντων που επικοινωνούν μέσω της αφής ή των φωνών χαμηλής συχνότητας.

Τα δελφίνια ζουν σε πολύπλοκες κοινωνίες όπου κάθε ζώο έχει έναν μικρό αριθμό στενά συνδεδεμένων όντων και έναν μεγαλύτερο αριθμό χαλαρότερων συνεργατών. Βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις για να διατηρήσουν μια υγιή κοινωνική ισορροπία.

Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι τα δελφίνια χρησιμοποιούν «χαρακτηριστικά σφυρίγματα» για να αναγνωριστούν από άλλα ζώα. Σε πρόσφατη μελέτη, παρουσιάζονται στοιχεία που υποδηλώνουν ότι αυτά τα σφυρίγματα μπορεί να περιέχουν περισσότερες πληροφορίες από την ταυτότητα.

Ένας μοναδικός, αλλά ευμετάβλητος ήχος

Τα δελφίνια χρησιμοποιούν διάφορους ήχους, όπως παλμούς έκρηξης και σφυρίγματα για να επικοινωνήσουν. Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες σφυριγμάτων: τα σφυρίγματα με χαρακτηριστικό σήμα (διακριτικοί τύποι σφυριγμάτων που είναι μοναδικοί για κάθε άτομο) και τα μη χαρακτηριστικά σφυρίγματα (τα υπόλοιπα).

Τα δελφίνια χρησιμοποιούν τα μοναδικά μοτίβα συχνοτήτων των σφυριγμάτων «υπογραφής» τους για να μεταδώσουν την ταυτότητά τους. Αναπτύσσουν αυτά τα σήματα όταν είναι μικρά και τα διατηρούν καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Όταν αλληλεπιδρούν με άλλους, έως και το 30% του σφυρίγματος ενός δελφινιού μπορεί να αποτελείται από το χαρακτηριστικό σφύριγμα. Συχνά υπάρχει κάποια διαφοροποίηση στις εκδοχές σφυρίγματος που παράγονται από τα μεμονωμένα ζώα.

Ακούγοντας τα σφυρίγματα

Το 2017 και το 2018, μια ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε επανειλημμένες ηχογραφήσεις μιας ομάδας ρινοδέλφινων του Ινδικού Ειρηνικού (Tursiops aduncus) στο Tangalooma Island Resort κοντά στο Moreton Island, στα ανοικτά των ακτών του Μπρίσμπεϊν στην ανατολική Αυστραλία.

Συνέλλεξε πολλές περιπτώσεις χαρακτηριστικών σφυριγμάτων που παρήγαγαν τα ίδια ζώα. Χρησιμοποίησε επίσης ιστορικά δεδομένα που συνέλεξε από τη ίδια ομάδα 15 χρόνια νωρίτερα. Έτσι διαπίστωσε ότι ενώ τα σφυρίγματα ήταν εξαιρετικά σταθερά ως προς τα μοτίβα συχνότητάς τους, διέφεραν σε κάποιο βαθμό (η μεταβλητότητα αυτή παρέμεινε επίσης παρόμοια μεταξύ των ετών). Αυτό υποδηλώνει ότι, παρόλο που τα μοτίβα συχνότητας των σφυριγμάτων υπογραφής κωδικοποιούν την ταυτότητα, είναι επίσης πιθανό να μεταδίδουν περισσότερες πληροφορίες, όπως συναισθηματικές ή συμφραζόμενες ενδείξεις.

Η ομάδα των ζώων που μελετήθηκε ήταν πολύ μικρή για την εξαγωγή οριστικών συμπερασμάτων, αλλά τα ευρήματα έδειξαν ότι τα αρσενικά επιδεικνύουν μεγαλύτερη μεταβλήτότητα στα χαρακτηριστικά σφυρίγματά τους απ’ ότι τα θηλυκά. Αυτό θα μπορούσε να συνδέεται με τις διαφορές στους κοινωνικούς τους ρόλους και τη φύση των αλληλεπιδράσεών τους με τα άλλα ζώα.