Μυρτώ Αλικάκη: «Αν πέθαινα αύριο, θα ήμουν ευτυχισμένη»

Όταν ήταν μικρή η Μυρτώ Αλικάκη είχε δύο όνειρα: να αποκτήσει παιδιά και να γίνει ηθοποιός και τα κατάφερε και τα δύο. «Η στιγμή που αισθάνομαι περήφανη είναι όταν κοιτάζω τα παιδιά μου! Έχω προσπαθήσει πάρα πολύ, πραγματικά έχω δώσει την ψυχή μου σε αυτό και πρακτικά και συναισθηματικά. Προσπαθώ να είμαι πάντα παρούσα στην ανάγκη τους, ελπίζω και πιστεύω χωρίς να τα κακομαθαίνω ή να τα παραχαϊδεύω. Προσπαθώ πάντα να τους μεταφέρω τη δική μου αίσθηση ότι η ζωή είναι πολύ δύσκολη και άδικη και αγχωτική, αλλά δεν παύει να είναι μαγική. Όταν λοιπόν βλέπω ότι έχω δύο παιδιά “φωτεινά” που κυνηγάνε τα όνειρά τους και δεν υποφέρουν από νευρώσεις, νιώθω πάρα πολύ τυχερή και περήφανη», είπε η ηθοποιός στο κανάλι του Αργύρη Ζαννιά στο YouTube.

Σκούρα τα πράγματα

Η Αλικάκη μίλησε και για τις τρεις πιο δύσκολες στιγμές που έχει βιώσει μέχρι τώρα στη ζωής της. ««Τα έχω βρει σκούρα αρκετές φορές στη ζωή μου, πραγματικά σκούρα. Θα έλεγα ότι η πρώτη ήταν όταν έγινα πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό, στα 21 μου, με την “Αναστασία”. Είναι δύσκολο να το περιγράψει κανείς και ειδικά στη σύγχρονη εποχή που όλοι είμαστε πιο εξοικειωμένοι. Ήταν πολύ δύσκολο να διαχειριστώ αυτή την αίσθηση ότι είμαι διάφανη, ότι δεν έχω τον προσωπικό μου χώρο και τον ιδιωτικό μου χώρο -γιατί όλοι σε αναγνωρίζουν, όλοι θέλουν κάτι να σου πουν και δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις και γι’ αυτό- και να καταλήξω σταδιακά στο να μπορώ να είμαι ο εαυτός μου και να μην με νοιάζει και τόσο πολύ τι θα πουν για μένα, γιατί είσαι πάρα πολύ εκτεθειμένος στα σχόλια.

Η δεύτερη μεγάλη πρόκληση ήταν στο να επιβιώσουμε τα παιδιά κι εγώ με όλα τα οικονομικά προβλήματα, ειδικά με την κρίση και τον χωρισμό μου. Νομίζω πως τώρα έχω την τρίτη μεγάλη πρόκληση της ζωής μου που είναι να διαχειριστώ τη φροντίδα, το γήρας και το χάσιμο του μυαλού ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου».

Το τέλος

Η ηθοποιός αναφέρθηκε και στον θάνατο και στο κατά πόσο την τρομάζει. «Έχω πολύ καλή σχέση με τον θάνατο! Δεν με πειράζει το τέλος. Νιώθω ότι αν πέθαινα αύριο θα ήμουν πάρα πολύ ευτυχισμένη για όλα όσα επιθύμησα, για όλα όσα ήρθαν στη ζωή μου και -χωρίς να λέω ότι αυτό είναι απόλυτο- μέσα μου μού έχει επιβεβαιωθεί η αντίληψη ότι αν θες κάτι πάρα πολύ και προσπαθήσεις και πάρα πολύ κάποια ώρα θα το καταφέρεις».