Μπαρτζώκας: Τέλος εποχής ή ακόμη ένα «Last Dance»;
Οι απόψεις σχετικά με την παραμονή του Έλληνα τεχνικού ποικίλουν, ωστόσο η επιλογή μοιάζει μονόδρομος.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει συνδέσει το όνομά του με την πιο επιτυχημένη σύγχρονη εποχή του Ολυμπιακού στο μπάσκετ. Μετά από 4 συνεχόμενες παρουσίες σε Final Four (2022–2025), ένα τρόπαιο Euroleague (2013), πολλαπλούς τίτλους στην Ελλάδα και ένα στιβαρό αγωνιστικό οικοδόμημα, η συζήτηση για πιθανή αποχώρησή του μοιάζει τουλάχιστον πρόωρη – αν όχι άδικη.

Ας δούμε τους λόγους για τους οποίους ο Έλληνας τεχνικός θα πρέπει να παραμείνει στον Πειραιά, για ακόμη ένα χρόνο.
Η αγωνιστική σταθερότητα και η ταυτότητα

Ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα παίζει ένα αναγνωρίσιμο μπάσκετ: σκληρή άμυνα, ball movement στην επίθεση, δημιουργία από το short roll και έμφαση στο «εμείς» αντί του «εγώ». Αυτή η φιλοσοφία δεν οικοδομείται από τη μια μέρα στην άλλη, είναι αποτέλεσμα πολυετούς δουλειάς. Κι σίγουρα δεν θα είναι εύκολο για τον επόμενο προπονητή να αλλάξει μια ολόκληρη φιλοσοφία έχοντας το ίδιο ρόστερ με αρκετά συμβόλαια να μην λήγουν.
2. Η ευρωπαϊκή καθιέρωση

Ο Ολυμπιακός έχει επιστρέψει σταθερά στην ελίτ της Euroleague. Τελικός το 2022, Final Four το 2023, 2024 και 2025. Σε μια εποχή που ομάδες με τεράστια budget (Μονακό, Φενέρ, Ρεάλ) αλλάζουν προπονητές κάθε χρόνο, ο Ολυμπιακός προσφέρει συνέχεια και ανταγωνιστικότητα. Το Final-4 στο Άμπου Ντάμπι συνιστά αποτυχία. Αυτό δεν αλλάζει. Ο Ολυμπιακός είχε ένα πληρέστατο ρόστερ που είχε δημιουργηθεί για να κατακτήσει την κούπα.

Σε δυο από αυτά, στάθηκε άτυχος, με δυο buzzer-beater να τον σκοτώνουν. Φυσικά, έτσι έχει η ιστορία στο μπάσκετ. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν σηκώσει Euroleague με καλάθια στο φινάλε. Γνώρισαν και την ανάποδη πλευρά. Απλώς θα πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας, το πως χάνει κάποιος ένα τίτλο. Κι αυτό διότι η γραμμή μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας πολλές φορές είναι λεπτή. Μόνο ο τίτλος συνιστά επιτυχία στο μπάσκετ για τέτοια μεγέθη. όμως είναι λάθος να φτάσουμε στο σημείο να θεωρούμε δεδομένη την παρουσία του Ολυμπιακού στο Final-4. Για θυμηθείτε τις χρονιές με Κεμζούρα και Μπλατ...
3. Μετά τον Μπαρτζώκα ποιός;

Η πρόσφατη αποθέωση στο Game 2 του ΣΕΦ για τον Μπαρτζώκα είναι η πραγματική εικόνα για την γνώμη των φιλάθλων. Ξέρετε, μπορώ να φτιάξω και εγώ έναν λογαριασμό στο twitter και να αρχίσω να γράφω (συνήθως ανώνυμα). Ο κόσμος ωστόσο, δεν είναι τα social media (ευτυχώς). Καταλαβαίνω την μερίδα φιλάθλων που έχει αντίθετη άποψη με την παραμονή του Μπαρτζώκα. Εντούτοις, κανείς δεν έχει να προτείνει μια εναλλακτική λύση. Προσέξτε! Όχι μια λύση που θα οδηγήσει σε Final-4 και διεκδίκηση των εγχώριων τίτλων. Αυτό το κάνει ήδη ο Μπαρτζώκας. Η αλήθεια είναι πως στην αγορά, όσο κι αν ψάξουμε, δεν υπάρχει κάποιος αντάξιος, πόσω μάλλον καλύτερος, αυτή την στιγμή.
4. Οι παίκτες, τα αποδυτήρια και οι... κρίσεις

Ξεχνάμε κάτι βασικό. Οι ομάδες δεν είναι πείραμα, ούτε Football Manager. Πολλοί παίκτες επιλέγουν να παραμείνουν σε μια ομάδα ΓΙΑ τον προπονητή. Ταιριάζουν με την φιλοσοφία του, βρίσκουν τον χρόνο που θέλουν και συμμερίζονται το ίδιο πλάνο. Ο Μπαρτζώκας έχει διαχειριστεί μεγάλες προσωπικότητες με μπασκετικό εγωισμό όπως ο Φουρνιέ. Δεν έχει πετύχει σε όλα, όσον αφορά τα αποδυτήρια. Αλλά ποιός στα αλήθεια μπορεί να τους έχει όλους ευχαριστημένους; Δεν πάει πολύς καιρός που ο Μπράουν έλεγε πως δεν καταλαβαίνει τον ρόλο του. Ο Ντόρσει που έκανε μαγική εμφάνιση στο Game 2 των τελικών, απορούσε γιατί δεν παίζει όλη την χρονιά.
Στο σύνολο των περιπτώσεων, ο Έλληνας τεχνικός έχει διαχειριστεί όσο το δυνατόν καλύτερα τις κρίσεις. Όχι τέλεια, αλλά αρκετά καλά για να προχωράει το σύνολο. Κι αυτό στο τέλος της ημέρας έχει τεράστιο αντίκτυπο.