Ο οσκαρικός Παλαιστίνιος σκηνοθέτης Μπιλάλ Χαμντάν στον Flash: «Δεν μας αφήνουν να ζήσουμε»
Αντιλαμβανόμενος την αδιαφορία των μέσων ενημέρωσης και της διεθνούς κοινότητας για την κατάσταση, ο Μπιλάλ αποφάσισε πριν περίπου οκτώ χρόνια να πάρει την κάμερά του και να αρχίσει να καταγράφει την καθημερινή ζωή στο Σούσια.


Ο Πάνος Χαρίτος, απεσταλμένος του Flash.gr στο Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη, επισκέφθηκε το χωριό Σούσια και συνομίλησε με τον Μπιλάλ Χαμντάν*, Παλαιστίνιο σκηνοθέτη και δημιουργό του βραβευμένου με Όσκαρ ντοκιμαντέρ «No Other Land». Η συνέντευξη αποκαλύπτει με ειλικρίνεια και συγκίνηση τη σκληρή καθημερινότητα των Παλαιστινίων που ζουν υπό κατοχή, καθώς και τη μακροχρόνια βία που βιώνει η κοινότητα του Σούσια.
Ο Μπιλάλ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σούσια, όπου από παιδί βίωσε την κατεδάφιση του παλιού χωριού και την κλιμακούμενη βία των ισραηλινών εποίκων. Θυμάται καθαρά την πρώτη κατεδάφιση όταν ήταν μόλις 7 ετών, το 1986, και την αναγκαστική μετακίνηση των κατοίκων σε μια αγροτική περιοχή, όπου ξεκίνησαν ξανά από το μηδέν, σκάβοντας πηγάδια και χτίζοντας σπηλιές. Η νέα αυτή ζωή, αν και γεμάτη δυσκολίες, διατηρεί ακόμα στιγμές ελπίδας και κοινότητας, όπως οι οικογενειακές στιγμές και η φροντίδα των ζώων.
Ωστόσο, η βία δεν σταμάτησε ποτέ. Το χωριό δέχεται συνεχείς επιθέσεις από εποίκους, με εμπρησμούς, ρίψη πετρών, ξυλοδαρμούς και τραυματισμούς κατοίκων. Οι επιθέσεις έχουν γίνει σχεδόν καθημερινό φαινόμενο, με πάνω από δέκα περιστατικά μόνο τις τελευταίες εβδομάδες, ακόμα και δύο μέσα στην ίδια μέρα. Παρά την παρουσία του ισραηλινού στρατού, οι κάτοικοι καταγγέλλουν ότι η προστασία είναι ανεπαρκής και συχνά απουσιάζει όταν συμβαίνουν τα επεισόδια.
Αντιλαμβανόμενος την αδιαφορία των μέσων ενημέρωσης και της διεθνούς κοινότητας για την κατάσταση, ο Μπιλάλ αποφάσισε πριν περίπου οκτώ χρόνια να πάρει την κάμερά του και να αρχίσει να καταγράφει την καθημερινή ζωή στο Σούσια. Στόχος του ήταν να τραβήξει την προσοχή του κόσμου και να δείξει την πραγματικότητα της κατοχής, που συχνά αγνοείται ή παραποιείται. Η δουλειά του αυτή οδήγησε στη δημιουργία του ντοκιμαντέρ «No Other Land», μιας συνεργασίας παλαιστινιακών και ισραηλινών δημοσιογραφικών ομάδων, που απέσπασε το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ, φέρνοντας το Σούσια και την κατοχή στο παγκόσμιο προσκήνιο.
Παρά τη διεθνή αναγνώριση, η καθημερινότητα στο χωριό δεν βελτιώθηκε. Αντιθέτως, μετά την απονομή του Όσκαρ, οι επιθέσεις κλιμακώθηκαν. Ο ίδιος ο Μπιλάλ δέχθηκε επίθεση από εποίκους και στρατιώτες, ενώ συνελήφθη και βασανίστηκε. Παρ’ όλα αυτά, δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει να καταγράφει και να μαρτυρεί την κατάσταση, πιστεύοντας ότι η τέχνη και η δημοσιογραφία είναι όπλα στον αγώνα για δικαιοσύνη.
Η συνέντευξη αποτυπώνει επίσης την ψυχολογική φθορά που προκαλεί η διαρκής απειλή. Ο Μπιλάλ δείχνει το φράχτη που έχει βάλει στο παράθυρό του για να προστατευτεί από τις επιθέσεις, μια εικόνα που συμβολίζει την καθημερινή αγωνία και τον φόβο. Παρά την τρομακτική πραγματικότητα, η κοινότητα του Σούσια επιμένει να ζει και να παλεύει για τα δικαιώματά της.
Το οδοιπορικό του Πάνου Χαρίτου στο Σούσια, μέσα από τα λόγια και τις εικόνες του Μπιλάλ Χαμντάν, προσφέρει μια σπάνια και συγκλονιστική ματιά στην ανθρώπινη διάσταση της κατοχής, αποκαλύπτοντας τις δυσκολίες, τις ελπίδες και την αντοχή ενός λαού που συνεχίζει να αγωνίζεται για την επιβίωση και την αξιοπρέπειά του.
Δείτε τη συνέντευξη του στον Πάνο Χαρίτο:
*Ο Μπιλάλ Χαμντάν (Hamdan Ballal Al-Huraini) (γεννημένος το 1989) είναι Παλαιστίνιος σκηνοθέτης, φωτογράφος, γεωργικός και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα από τη Σούσια στο South Hebron Hills της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης. Κέρδισε διεθνή αναγνώριση ως συνδιευθυντής του βραβευμένου με Όσκαρ ντοκιμαντέρ No Other Land (2024), το οποίο καταγράφει την ισραηλινή βία των εποίκων και τις εκστρατείες εκτοπισμού κατά των παλαιστινιακών κοινοτήτων στη Masafer Yatta μεταξύ 2019 και 2023.
Ο ακτιβισμός του Μπιλάλ περιλαμβάνει την τεκμηρίωση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σχετίζονται με το επάγγελμα ως εθελοντή ερευνήτρια πεδίου για το B'Telem και τη συνίδρυση του έργου αφήγησης "Humans of Masafer Yatta". Τον Μάρτιο του 2025, δέχθηκε επίθεση από Ισραηλινούς έποικους στο σπίτι του στη Σούσια και στη συνέχεια κρατήθηκε από τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις, ένα περιστατικό που τράβηξε την παγκόσμια προσοχή εν μέσω κλιμακούμενων εντάσεων μετά τη νίκη της ταινίας στα Όσκαρ.