Ρήγος: «Τσακώθηκα με όλους την πρώτη χρονιά στην Επίδαυρο, επειδή δεν έγινε κάτι όπως το ήθελα»
Ο γνωστός χορογράφος, σκηνοθέτης και εικαστικός παραδέχθηκε ότι αυτό που τον ενδιέφερε πάντα ήταν να σκηνοθετήσει.

Για τις συνεργασίες του, το πείσμα του να τα καταφέρει και το ξεκίνημά του μίλησε ο Κωνσταντίνος Ρήγος, καλεσμένος στην εκπομπή της Αθηναΐδας Νέγκα «Καλύτερα Αργά».
«Μου άρεσε πάρα πολύ ο χορός από την παιδική μου ηλικία αλλά μέχρι εκεί... να χορέψω δηλαδή σε μια ντισκοτέκ, σε ένα κλαμπ. Και όταν ήμουν στο σχολείο άρχισα να ασχολούμαι με τα λογοτεχνικά, τα θεατρικά και ξεκίνησα να βλέπω ότι αυτό είχε ένα ενδιαφέρον για μένα, αλλά χωρίς να είμαι σίγουρος ότι θέλω να το ακολουθήσω.
Σπούδασα στο Οικονομικό της Νομικής και μετά ανακάλυψα ότι μου αρέσει ο χορός. Κάναμε μια χορογραφία μαζί με μια φίλη μου που ήταν χορεύτρια, σε διαγωνισμό του Δήμου Αθηναίων και περάσαμε στους τελικούς. Και σκέφτηκα «μήπως αυτό μου αρέσει τελικά;». Οπότε την επόμενη χρονιά ίδρυσα το χοροθέατρο «Οκτάνα», έκανα πρόταση στο Δήμο Αθηναίων και συμμετείχα με ένα κομμάτι σε μια παράσταση. Πήγε πολύ καλά και έτσι βρέθηκα μέσα σε ένα χρόνο να έχω μια ομάδα επαγγελματική.
Η Ζουζού Νικολούδη μου ζήτησε να πάω στην κρατική σχολή χορού, μπήκα και σπούδασα 3 χρόνια. Εκεί κατάλαβα ότι αυτό είναι η ζωή μου. Δεν ήθελα να γίνω όμως ποτέ χορευτής. Ήταν πολύ αργά για να φτάσουν οι δυνατότητές μου εκεί που θα έπρεπε, για να είμαι ένας καλός κλασικός χορευτής. Με ενδιέφερε πιο πολύ να σκηνοθετήσω» παραδέχθηκε.
Ο Κωνσταντίνος Ρήγος εξήγησε επίσης ότι θέλει να περνάνε ωραία όσοι συνεργάζονται μαζί του και δεν βγάζει τα δικά του απωθημένα πάνω στους άλλους. Θυμήθηκε όμως και την πρώτη χρονιά στην Επίδαυρο και δεν δίστασε να παραδεχθεί: «Όταν δεν έγινε κάτι ακριβώς όπως το ήθελα, τσακώθηκα με τους ηθοποιούς... με όλους. Εγώ πιέζω μέσα από την ανοχή του άλλου. Πιέζω όσο μπορεί και θέλει ο άλλος να πιεστεί, χωρίς να νιώθει ότι εισβάλλεις μέσα στην προσωπικότητά του».