Βασίλης Σπανούλης: «Κακή παρένθεση το ΝΒΑ, δεν τα ζύγισα καλά» [vid]
Ο Βασίλης Σπανούλης έδωσε συνέντευξη στην Cosmote TV στα πλαίσια της εκπομπής «2004 δευτερόλεπτα» όπου οι πρωταγωνιστές του Euro 2004 μιλούν με άλλους σπουδαίους αθλητές σε ένα όμορφο «πάντρεμα». Ο αρχηγός του Ολυμπιακού εξομολογήθηκε για το όχι και τόσο πετυχημένο πέρασμά του από το ΝΒΑ, για τη χρονιά (2006-07) που βρέθηκε στους Χιούστον Ρόκετς και το χαρακτήρισε «κακή παρένθεση». Ο «Kill Bill» είπε χαρακτηριστικά: «Το σκέφτομαι πάρα πολλές φορές, σκέφτομαι πως αν έμενα εκεί, θα ήταν άλλη η ζωή μου. Σίγουρα, πάντως, δεν θα γνώριζα τη γυναίκα μου και δεν θα έκανα αυτή την οικογένεια! Οπότε, έχει και τα καλά του. Από την άλλη, ίσως και το πείσμα μου, άμα το διαβάσεις ανάποδα, με έκανε να γυρίσω πίσω. Ήταν κάτι που το απομυθοποίησα. Ήθελα να αποδείξω ότι είμαι ένας από τους καλύτερους, ότι ήταν μια κακή παρένθεση όλο αυτό. Πιστεύω ότι, κυρίως στην Αμερική, είναι τελείως διαφορετική η οργάνωση, είναι business.
Παίζει μεγάλο ρόλο το timing. Να βρεθείς στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή. Επειδή είχα μεγάλη όρεξη να πάω και να παίξω εκεί, δεν τα ζύγισα καλά. Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, θα πήγαινα, αλλά θα τα ζύγιζα καλύτερα».
Να θυμίσουμε ότι το 2006 ο Βασίλης Σπανούλης αποφάσισε να αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό και να δοκιμάσει να κάνει πράξη το μεγάλο του όνειρο να παίξει στο ΝΒΑ. Ο «V-Span» είχε επιλεγεί στο Νο 50 του ντραφτ του 2004 από τους Ντάλας Μάβερικς. Τα δικαιώματά του όμως, έφτασαν μέσω ανταλλαγής στους Χιούστον Ρόκετς. Στο συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό υπήρχε option out 400.000 δολαρίων για το ΝΒΑ. Οι Ρόκετς. αποφάσισαν να πληρώσουν το ποσό , τα βρήκαν με τον «V-Span» στα 5.832.000 δολάρια για 3ετές (εγγυημένο 2ετές) συμβόλαιο και ο Έλληνας γκαρντ βρέθηκε να παίζει στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Αμερικής.
Στη συνέχεια ο Αντώνης Νικοπολίδης αναφέρθηκε στο πρωτάθλημα της Λάρισας το 1988 με τον Βασίλη Σπανούλη να αποκαλύπτει ότι ήταν μέσα στο γήπεδο και ότι είχε φανέλα του Καραπιάλη: «Ήμουν μέσα στο Αλκαζάρ τότε, ήμουν μέσα στο γήπεδο. Εγώ είχα τη φανέλα του Καραπιάλη, του έχω πει κιόλας. Κι ο αδερφός μου του συγχωρεμένου του Μητσιμπόνα. Πηγαίναμε πολύ, μας έπαιρνε ο πατέρας μου συνέχεια και πηγαίναμε στο γήπεδο συνέχεια, στη μπάλα, και, μάλιστα, τότε, επειδή ο γονιός μπορούσε να πάρει ένα παιδί πάντα μαζί του ο δεύτερος βρίσκαμε πάντα έναν πατέρα, κάποιον, και μπαίναμε στη ζούλα, ο δεύτερος».
