Η πανδημία του κορονοϊού αναγκάζει τη διεθνή κοινότητα να δει τα πράγματα διαφορετικά. Στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δεν ασχολούνται μόνο με τις δοκιμές για το εμβόλιο που θα ανακουφίσει την ανθρωπότητα. Πριν από λίγες μέρες ακαδημαϊκοί του σημαντικού πανεπιστημίου έδωσαν στο φως της δημοσιότητας μία έκθεση πού Στο «Δια ταύτα» προτρέπει τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή μεταξύ άλλων να αποφασίσει τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.

Το σύνδρομο του Αιώνιου Αρχάριου και οι πόλεις που το χρυσοπλήρωσαν

Η οικονομική καταστροφή που ακολούθησε στο Μόντρεαλ μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 αλλά ακόμα και αυτή στην Αθήνα το 2004 δεν έχουν περάσει απαρατήρητες από την επιστημονική κοινότητα.

Όταν οι αγώνες ξεκινούν από το μηδέν τα κόστη λόγω της δημιουργίας νέων εγκαταστάσεων ξεφεύγουν. Σύμφωνα με την έκθεση του πανεπιστημίου της Οξφόρδης 19 από τις 30 διοργανώσεις από το 1960 μέχρι σήμερα είχαν τεράστια ελλείμματα και υπερβάσεις στους προϋπολογισμούς των επιτροπών που τις διοργάνωσαν. Ο μέσος όρος υπερβάσεων φτάνει το 213% για τους θερινούς ενώ για τους χειμερινούς είναι στο 142%.

Η υπέρβαση στο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας έφτασε το 49%, στο Μόντρεαλ το 1976 το 720% και στο Ρίο το 2016 στο 352%. Μία από τις προτάσεις που υποβάλλονται στην έκθεση είναι να φιλοξενούνται οι αγώνες σε μία ή περισσότερες μόνιμες τοποθεσίες και η Αθήνα είναι μέσα στις επικρατέστερες.

Οι Βρετανοί εξάλλου κουβαλάνε την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 πού ήταν η ακριβότεροι θερινοί αγώνες της ιστορίας με κόστος 15 δισεκατομμύρια δολάρια.

Οι προγραμματισμένοι για του χρόνου αγώνες του Τόκιο θα ξεπεράσουν αυτό το ποσό κι ας είναι τώρα ο προϋπολογισμός των Ιαπώνων γύρω στα 7 δισεκατομμύρια δολάρια.

Με αφορμή την έρευνα ο επικεφαλής της Μπεντ Φλίβμπεργκ μίλησε στο Γαλλικό πρακτορείο επισημαίνοντας πως «υπάρχουν πόλεις όπως η Ρώμη η Βοστώνη και το Αμβούργο που δεν επιθυμούν πλέον Την διεκδίκηση των αγώνων κάτι το οποίο αποτελεί ντροπή για τη διεθνή Ολυμπιακή επιτροπή».

Ο επικεφαλής της έρευνας του Πανεπιστημίου της Οχφόρδης κ. Μπεντ Φλίβμπεργκ

«Η ΔΟΕ πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα καθώς βλέπει πως υπάρχει κίνδυνος να σταματήσουν να διεξάγονται οι αγώνες ή να φιλοξενούνται μόνο από αυταρχικά καθεστώτα όπου ο ηγέτης να λέει «Θέλουμε αυτούς τους αγώνες και δεν μας νοιάζει πόσο κοστίζουν». Οι αγώνες μπορούν να μειωθούν ως προς το κόστος τους στο μισό αρκεί να επιλέγονται οι κατάλληλες πόλεις με μία τίμια τιμή προϋπολογισμού θα είναι γύρω στα πέντε με έξι δισεκατομμύρια δολάρια».

Όλα τα παραπάνω έρχεται να ενισχύσει η κατάσταση που έχει δημιουργήσει στη Διεθνή οικονομία η πανδημία του κορονοϊού που ωθεί τους διεθνείς οργανισμούς σε πιο έξυπνες λύσεις για τις διοργανώσεις ή τις δραστηριότητές τους. Βέβαια δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι και το κόστος που προϋπολογίζει η έρευνα σε περίπτωση μόνιμης τέλεσης μόνο αμελητέο δεν είναι (5 με 6 δισεκατομμύρια)