ΣΥΡΙΖΑ: Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις στη λογική του δεδομένου συμμάχου
Κριτική στην εξωτερική και αμυντική πολιτική της κυβέρνησης ασκεί με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υποστηρίζοντας ότι «η διεξαγωγή του 5ου γύρου του στρατηγικού διαλόγου Ελλάδος-ΗΠΑ, μια πρωτοβουλία που καθιερώθηκε το Δεκέμβριο του 2018 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι κατώτερη των περιστάσεων, εγκλωβισμένη στη στρατηγική επιλογή της περί "προκεχωρημένου φυλακίου" της Δύσης».
Ακολούθως εξηγεί ότι «αντί για την πολυπεπίπεδη προώθηση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων σε αμοιβαία επωφελή βάση, όπως ήταν ο στόχος της κυβέρνησης Τσίπρα, η νυν κυβέρνηση επιμένει να αντιμετωπίζει τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις στη λογική του "δεδομένου συμμάχου", αναλαμβάνοντας ευθύνες εκτός διεθνών οργανισμών και παραβιάζοντας την πάγια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της Ελλάδος. Οι συγχαρητήριες αναφορές του Αμερικάνου ΥΠΕΞ για την συμμετοχή μας στην επιχείρηση Prosperity Guardian στην Ερυθρά θάλασσα και την στάση της κυβέρνησης μονομερώς υπέρ του Ισραήλ, είναι χαρακτηριστικές».
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ξεκαθαρίζει: «Πρώτον, ως προς τα ζητήματα εξοπλιστικών, αναμένει άμεση ενημέρωση εάν υπάρχουν και ποιοι είναι, οι όροι για προμήθεια της Τουρκίας με F-16.
Δεύτερον, αναμένει άμεση ενημέρωση για πληροφορίες περί αποστολής πυρομαχικών σε Ουκρανία μέσω Βουλγαρίας και για οποιαδήποτε σχετική συζήτηση με τις ΗΠΑ όπως καταγράφεται στην επιστολή Μπλίνκεν για τα F35. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αντιτίθεται στην πολιτική Μητσοτάκη που οδηγεί στην πρώτη γραμμή της στρατιωτικής εμπλοκής της Ελλάδας στο Ουκρανικό και δεν θα αποδεχτεί αποδυνάμωση της ελληνικής άμυνας ειδικά στα νησιά.
Τρίτον, κριτήριο για την εξοπλιστική πολιτική της Ελλάδας ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θεωρεί ότι πρέπει να είναι η προστασία της εθνικής κυριαρχίας και όχι η "υπέρ το δέον τήρηση της δέσμευσής της στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ της Ουαλίας με άνω του 3,5% του ΑΕΠ" για την οποία οι ΗΠΑ εξήραν την Ελλάδα».
Κλείνοντας, ζητά από τον Κυρ. Μητσοτάκη «να ξεκαθαρίσει άμεσα κατά ποσό λαμβάνει υπ΄όψιν τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας ή εάν θυσιάζονται και αυτές στον βωμό του "δεδομένου συμμάχου"».
