Έκλειψη παρασκιάς Σελήνης τη Δευτέρα - Θα είναι ορατή από την Ελλάδα;
Τη Δευτέρα 30 Νοεμβρίου η πανσέληνος θα συμπέσει με μια έκλειψη παρασκιάς του φεγγαριού. Το φαινόμενο θα είναι εντυπωσιακό. Η έκλειψη παρασκιάς συμβαίνει όταν η Σελήνη περνάει μέσα από την παρασκιά της Γης, με αποτέλεσμα η λάμψη του φεγγαριού να σκοτεινιάζει σε ένα βαθμό. Η έκλειψη θα είναι ορατή από την Αμερική, μεγάλο μεγάλος μέρος της Ασίας και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Δυστυχώς, όμως το φαινόμενο δεν θα είναι ορατό σε Ευρώπη και Ελλάδα.
Η πανσέληνος θα σημειωθεί στις 11:32 το πρωί ώρα Ελλάδας, οπότε το φεγγάρι θα φαίνεται γεμάτο στον ουρανό, τόσο το βράδυ της Κυριακής όσο και της Δευτέρας, αν και η κακοκαιρία στη χώρα μας μάλλον θα το κρύψει. Η επόμενη και τελευταία πανσέληνος του έτους θα συμβεί τα χαράματα της 30ής Δεκεμβρίου.
Σημειώνεται πως η έκλειψη παρασκιάς της Σελήνης τη Δευτέρα είναι η τελευταία σεληνιακή έκλειψη του 2020. Μέσα στο έτος θα υπάρξει επίσης μια ολική έκλειψη Ηλίου, στις 14 Δεκεμβρίου, η οποία ούτε αυτή θα είναι ορατή από την Ελλάδα. Το 2021 θα υπάρξουν δύο ηλιακές εκλείψεις (μία δακτυλιοειδής στις 10 Ιουνίου και μία ολική στις 4 Δεκεμβρίου), καθώς επίσης δύο σεληνιακές (μία ολική στις 26 Μαΐου και μία μερική στις 19 Νοεμβρίου).
Σεληνική Άλως το Σάββατο
Ωστόσο, οι κάτοικοι της χώρας μας είχαν την ευκαιρία να παρατηρήσουν ένα εντυπωσιακό θέαμα το βράδυ του Σαββάτου. Γύρω από τη σελήνη είχε σχηματιστεί ένα δαχτυλίδι που ήταν ορατό σε πολλά μέρη της Ελλάδας εφόσον δεν υπήρχε συννεφιά. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό στη μετεωρολογία ως Άλως (halo), ένα φαινόμενο που εντυπωσιάζει ιδίως όταν συνδυάζεται με ένα μεγάλο φεγγάρι όπως το χθεσινοβραδινό.
Το ολόγιομο φεγγάρι καλύφθηκε από ένα φωτεινό στέμμα, φαινόμενο το οποίο προκλήθηκε από τη διάθλαση και την ανάκλαση του φωτός πάνω στους παγοκρυστάλλους των νεφών.
Οι κρύσταλλοι ενεργούν σαν πρίσματα που παραμορφώνουν το φως και το κάνουν να φαίνεται σαν στεφάνι γύρω από τη Σελήνη. Καθώς, βασική προϋπόθεση είναι η ύπαρξη παγοκρυστάλλων,τα νέφη που μπορούν να προκαλέσουν το φαινόμενο αυτό βρίσκονται σε ύψος πάνω από 6.000μ. Τέτοια νέφη είναι τα λεγόμενα ανώτερα ή θυσανοστρώματα (Cirrostratus).
Με τον όρο «άλως» παρατηρούνται πολλά φαινόμενα ατελή, κύρια όμως εικόνα της άλω είναι εκείνη που παρατηρείται ως μέγας κύκλος σε απόσταση (ακτίνα) 22° έως 46° από το κέντρο της πηγής (Ηλίου ή Σελήνης).
Στη πρώτη περίπτωση ο κύκλος έχει χρώμα λευκό, όταν όμως είναι έντονο το φαινόμενο το εσωτερικό είναι ερυθρό με διάφορες χρωματικές ζώνες (πορτοκαλί, κίτρινη και σπανίως πράσινη) προς το εσωτερικό. Πολύ σπάνια παρατηρείται και κυανή εξωτερική άλως. Το μέρος του Ουρανού που περικλείει η άλως είναι πάντα ασθενέστερα φωτιζόμενο σε σχέση με την υπόλοιπη έκταση. Ανάλογα όμως της θέσης του Ήλιου ή της Σελήνης, το φαινόμενο της άλω μπορεί να συνοδεύεται και με άλλα συναφή φαινόμενα όπως στήλες, φωτεινός σταυρός, περιζενιθιακό τόξο κ.ά.
Παλαιότερα οι ψαράδες έλεγαν ότι από 24 ή 48 ώρες από την εμφάνιση αυτού του φαινομένου έρχεται κακοκαιρία με θυελλώδεις ανέμους και ισχυρές βροχές.
