Το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα μετατρέψει το ορφανοτροφείο στην Πρίγκιπο σε ξενοδοχείο
Ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο του Οικουμενικού Πατριαρχείου που έγινε σύμβολο του αγώνα του για την υπεράσπιση των περιουσιακών στοιχείων της ρωμηοσύνης στην Πόλη φαίνεται ότι θα αποκτήσει νέα ζωή
Όποιος επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη και έτυχε να πάρει ένα από τα καραβάκια για τα Πριγκιπόνησα δεν μπορεί να μην παρατήρησε στην κορυφή της νήσου Πριγκίπου ένα σκοτεινό και σχεδόν υπό κατάρρευση ξύλινο κτίριο. Είναι το κουφάρι του κενού ρωμαίηκου ορφανοτροφείο.
Ένα σημαντικό οικονομικά περιουσιακό στοιχείο του Οικουμενικού Πατριαρχείου που έγινε σύμβολο του αγώνα του για την υπεράσπιση των περιουσιακών στοιχείων της ρωμηοσύνης στην Πόλη φαίνεται ότι θα αποκτήσει νέα ζωή.
Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου μελετά τις δυνατότητες αξιοποίησης του χώρου του Ορφανοτροφείου της Πριγκίπου. Για πάρα πολλά χρόνια οι προσπάθειες για ανεύρεση χρηματοδότησης ήταν άκαρπες, με αποτέλεσμα το ξύλινο κτίριο να κινδυνεύει ανά πάσα ώρα και στιγμή με κατάρρευση, με ό,τι μπορεί να σημαίνει η περεταίρω αξιοποίησή του οικοπέδου εάν το ξύλινο κτίριο πάψει να υφίσταται.
Ο χρόνος πιέζει
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και οι συνοδικοί ενημερώθηκαν για τις κρίσιμες εξελίξεις και κυρίως για τους κινδύνους που μπορεί να σημάνει περαιτέρω αδράνεια και τελικά έδωσαν το πράσινο φως ομόφωνα να επιταχυνθούν οι απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να αναπτυχθούν στον εν λόγω χώρο οικοτουριστικές δραστηριότητες, απόλυτα εναρμονισμένες με το περιβάλλον και τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα των Πριγκιποννήσων.
«Η απόφαση ελήφθη, σύμφωνα με ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με σεβασμό στην ιστορική παρακαταθήκη του Ελληνικού Ορφανοτροφείου, το οποίο διαχρονικά υπηρέτησε τις ανάγκες της Ρωμαίηκης Κοινότητος, και με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξη του νησιωτικού συμπλέγματος του Μαρμαρά».
Αν μπορούσαμε να κάνουμε έναν τεχνολογικό παραλληλισμό, θα λέγαμε ότι το κτίριο του Ορφανοτροφείου θα επιστρέψει στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις μιας και είχε χτιστεί τον 19ο αιώνα ως ξενοδοχείο και θέρετρο τουριστών που ταξίδευαν με το Orient Express.
Η υπόθεση του Ορφανοτροφείου της Πριγκίπου
Το Ορφανοτροφείο της Πριγκίπου, γνωστό και ως «Μεγάλο Ξύλινο Παλάτι» ή «Πρόγκιπος», αποτελεί ένα εμβληματικό κτίριο με τεράστια ιστορική και συμβολική σημασία για το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Χτισμένο στα τέλη του 19ου αιώνα ως ξενοδοχείο, λειτούργησε ως το μεγαλύτερο ξύλινο κτίριο της Ευρώπης και το δεύτερο παγκοσμίως. Το 1903, αγοράστηκε από τη σύζυγο ενός Έλληνα τραπεζίτη, η οποία το δώρισε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για να λειτουργήσει ως ορφανοτροφείο για τα ελληνόπουλα της Κωνσταντινούπολης.
Η λειτουργία του διακόπηκε βίαια το 1964, όταν οι τουρκικές αρχές, στο πλαίσιο των αντιελληνικών διώξεων, το έκλεισαν και το δήλωσαν ως εγκαταλελειμμένο. Ακολούθησε μια μακρά και επίπονη δικαστική μάχη για την κυριότητα του ακινήτου. Η Τουρκία, αμφισβητώντας την ιδιοκτησία του Πατριαρχείου, προσπάθησε να το απαλλοτριώσει, επικαλούμενη νόμους που περιορίζουν την περιουσία μη μουσουλμανικών ιδρυμάτων.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία παραβίαζε το δικαίωμά του στην περιουσία. Μετά από χρόνια αναμονής, το ΕΔΔΑ δικαίωσε πανηγυρικά το Πατριαρχείο το 2010 και το 2012, αναγνωρίζοντας την παράνομη απαλλοτρίωση και διατάσσοντας την επιστροφή του ακινήτου. Η απόφαση αυτή αποτέλεσε μια σημαντική νίκη για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ένα ισχυρό μήνυμα για την προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στην Τουρκία. Το κτίριο, αν και σε κακή κατάσταση, παραμένει σύμβολο της επιμονής και της δικαίωσης.
