Τζέιμι Ντόρναν: Βρήκε καταφύγιο στην εξοχή μετά το «κράξιμο» για το «50 Shades of Grey»

Καταφύγιο στην εξοχή βρήκε με την οικογένειά του ο πρωταγωνιστής της ταινίας «50 Αποχρώσεις του Γκρι», Τζέιμι Ντόρναν, μετά τον ντόρο που προκλήθηκε από τις αρνητικές κριτικές που έλαβε για τον ρόλο του στην πετυχημένη ταινία.

«Κρύφτηκα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο ηθοποιός για την κατάσταση που βίωσε τότε, στην εκπομπή «Desert Island Discs», του BBC. Ο ηθοποιός εξομολογήθηκε ότι μετά την κυκλοφορία της ταινίας και τις αρνητικές κριτικές που εισέπραξε για τον ρόλο του ως Κρίστιαν Γκρέι, μαζί με τη γυναίκα του και το πρώτο τους παιδί, κατέφυγαν σε ένα σπίτι στην εξοχή και έμειναν εκεί μέχρι να κοπάσουν οι αντιδράσεις.

«Μέχρι τότε ήμουν κάποιος που είχε λάβει κριτικές που άλλαξαν την καριέρα μου για το «The Fall» και τις υποψηφιότητες για τα βραβεία Bafta και όλα αυτά με έφεραν απλά σε οριακή γελοιοποίηση», σημείωσε. Μπορεί η τεράστια εισπρακτική επιτυχία της ταινίας να έκανε τα πράγματα λίγο καλύτερα, αλλά η αντίθεση με τις κριτικές για τη συγκεκριμένη ταινία ήταν μεγάλη και δύσκολο για εκείνον να την αποδεχτεί.

Τα κέρδη της ταινίας ήταν πάνω από 1 δισ. λίρες, κάτι που σήμαινε ότι σύντομα θα έρχονταν και οι άλλες ταινίες, ως συνέχεια της πρώτης. «Ήταν ένα παράξενο πράγμα, γιατί είσαι σαν να ξέρεις ότι θα ακολουθούσαν κι άλλες τέτοιες καταδίκες. Και ακόμα και τώρα, που είχα πολύ εγκωμιαστικές κριτικές για πρόσφατες δουλειές, δεν θα υπήρχαν πολλές από αυτές που να μην αναφέρουν το ‘’Fifty Shades of Grey’’. Πολλές κριτικές είναι όπως: ‘’Είναι σπουδαίος, αλλά για να μην ξεχνάμε, εδώ είναι όταν δεν ήταν σπουδαίος’’», σημείωσε.

Παρότι πέρασε δύσκολα, ο ηθοποιός καταλήγει στο ότι δεν μετανιώνει που ανέλαβε τον συγκεκριμένο ρόλο. Εξήγησε πως ίσως σκληραγωγήθηκε περισσότερο από μικρή ηλικία και μπόρεσε να το αντιμετωπίσει, καθώς έχει χάσει από 16 ετών τη μητέρα του, αλλά και τέσσερις πολύ καλούς του φίλους σε τροχαίο. Προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα του θυμήθηκε όταν ο πατέρα του, διάσημος μαιευτήρας που πέθανε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, του μετέφερε για πρώτη φορά τα νέα για την ανίατη ασθένεια της μητέρας του, αλλά και πώς οι αδελφές του συνέχισαν να τον βοηθούν να ξεπεράσει την απώλεια.