Πρόκειται για τον 36χρονο Χαλέντ και την 35χρονη Πέρι από την Αίγυπτο, οι οποίοι ζουν στο Ντουμπάι, που αποφάσισαν να ενώσουν τις ζωές τους μετά από οκτώ χρόνια σχέσης. Ο γάμος έγινε στο Κάιρο, ενώ μετά από λίγες ημέρες έφυγαν για το Κανκούν του Μεξικό, όπου συνέχισαν τον μήνα του μέλιτος. Επέστρεφαν στην πατρίδα τους, στα Εμιράτα, μέσω Τουρκίας, ενώ ο κορονοϊός τρομοκρατούσε τον κόσμο και άρχιζαν να επιβάλλονται ταξιδιωτικοί περιορισμοί.

Η απαγόρευση πτήσεων τους πέτυχε στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να μείνουν εκεί για δύο ημέρες. Δεν τους επιτράπηκε να μεταβούν στην πόλη, ούτε να ψωνίσουν πράγματα που χρειάζονταν.  Στο μεταξύ είχαν απαγορευτεί και οι πτήσεις προς την Αίγυπτο, από όπου ίσως θα μπορούσαν να ταξιδέψουν για την πατρίδα τους. Στην απελπισία τους, μπήκαν στο Google και άρχισαν να ψάχνουν ποιες χώρες δέχονταν Αιγύπτιους χωρίς βίζα. Βρήκαν ότι οι Μαλδίβες, στον Ινδικό Ωκεανό, πληρούσαν αυτήν την προϋπόθεση.

“Θυμάμαι τη στιγμή που μας άφησαν να περάσουμε. Κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον και ήμασταν τόσο χαρούμενοι, γιατί τουλάχιστον θα κοιμόμαστε σε ένα κρεβάτι, αντί για την καρέκλα του αεροδρομίου”, λέει η Πέρι, στο BBC.

Παρότι οι Μαλδίβες είναι ένας επίγειος παράδεισος, τα προβλήματά τους δεν λύθηκαν, με βασικό την επιβίωση. Όπως λένε, δεν πήραν μαζί τους ούτε τα λάπτοπ τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εργαστούν, έστω και από μακριά. Στην ίδια μοίρα με αυτούς, στις Μαλδίβες βρίσκονται και άλλοι 300 τουρίστες, μόνο που οι περισσότεροι… ξέμειναν εκεί γιατί αυτός ήταν ο προορισμός τους. Το ζευγάρι λέει πως δεν είναι άσχημα, ωστόσο δεν έχουν καταφέρει να πάνε στην παραλία πολλές φορές, λόγω των μέτρων και μετά είναι η περίοδος των μουσώνων και δεν ευνοεί ο καιρός τη μετακίνηση.

Στο μεταξύ επειδή, είναι ξένοι υπήκοοι, δεν έχουν προτεραιότητα στον επαναπατρισμό στα Εμιράτα. Έχουν κάνει έκκληση στις αρχές των Εμιράτων, γνωστοποιώντας την ιδιαίτερη περίπτωσή τους, αλλά εις μάτην.

“Κάθε φορά που λέω σε κάποιον πως έχουμε κολλήσει στις Μαλδίβες, γελάνε και λένε πως δεν είναι και το χειρότερο που μπορεί να τύχει. Δεν είναι όμως τόσο ευχάριστο, αντίθετα είναι πολύ αγχωτικό. Θέλουμε να βρεθούμε στο σπίτι μας, με την οικογένειά μας” λέει η Πέρι.