Δεν Ξεχνώ: Κωδικός «Αττίλας»
Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την κωδική ονομασία «Αττίλας» ξεκίνησε την αυγή της 20ης Ιουλίου 1974, πέντε μόλις μέρες μετά την ανατροπή του Προέδρου της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και της νόμιμης κυπριακής κυβέρνησης.
Στις αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις, συμμετείχαν συνολικά γύρω στους 40.000 άνδρες υπό τη διοίκηση του αντιστρατήγου Νουρετίν Ερσίν.
Τα τουρκικά αποβατικά σκάφη άρχισαν να αποβιβάζουν δυνάμεις ανενόχλητα στην περιοχή Πέντε Μίλι, οκτώ χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας. Σχεδόν ταυτόχρονα, σμήνη τουρκικών αεροπλάνων άρχισαν τις επιθέσεις, συνεχώς και κατά κύματα κατά της ευρύτερης περιοχής της Κερύνειας και της Λευκωσίας, ενώ άλλα αεροσκάφη και ελικόπτερα επιχειρούσαν ρίψεις αλεξιπτωτιστών σε επίκαιρα σημεία. Οι κάτοικοι βρέθηκαν στο έλεος των εισβολέων. Άοπλοι πολίτες δολοφονήθηκαν, γυναίκες βιάστηκαν και αιχμάλωτοι στρατιώτες εκτελέστηκαν.
Την παράνομη και βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ανεξάρτητη χώρα- μέλος του ΟΗΕ την διευκόλυνε το προδοτικό πραξικόπημα της Χούντας του Ιωαννίδη και της ΕΟΚΑ Β΄ που προηγήθηκε, με τη συνενοχή στο διπλό έγκλημα ισχυρών χωρών του ΝΑΤΟ.
https://www.youtube.com/watch?v=tvlCxI42bAw
Θυμίζουμε ότι το πραξικόπημα για την πτώση του εθνάρχη Μακαρίου, διατάχθηκε από την Χούντα των Αθηνών και πραγματοποιήθηκε από την κυπριακή Εθνική Φρουρά σε συνεργασία με την οργάνωση ΕΟΚΑ Β’. Και ο τοποθετημένος από τους πραξικοπηματίες νέος Πρόεδρος, Νίκος Σαμψών ανακήρυξε την «Ελληνική Δημοκρατία της Κύπρου».
Το ελληνικό Πεντάγωνο γνώριζε τις κινήσεις των Τούρκων. Μόλις όμως στις 8:40 το πρωί δόθηκε επισήμως από την Αθήνα η εντολή εφαρμογής των πολεμικών σχεδίων, ενώ το ελληνικό ραδιόφωνο, η ΕΙΡΤ μετέδωσε την είδηση γύρω στις 11 το πρωί.
Ακολούθησε ο βίαιος εκτοπισμός 180.000 ελληνοκυπρίων, οι χιλιάδες νεκροί και αγνοούμενοι και η κατοχή του 36% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο τερματισμός της κατοχής και η επανένωση της Κύπρου, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, περνάει μέσα από την αδιάκοπη διεκδίκηση μιας λύσης δικοινοτικής- διζωνικής ομοσπονδίας. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα οι διακοινοτικές συνομιλίες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, δεν έχουν φέρει αποτελέσματα που να γεννούν αισιοδοξία.
Το βέβαιο είναι ότι η διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, προϋποθέτει πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, γέφυρες συνεργασίας με τα γειτονικά κράτη και ενεργοποίηση κάθε διπλωματικού διαύλου.
Όσο για το μήνυμα «Δεν Ξεχνώ» εκείνης της εποχής, δεν είναι μία λεπτομέρεια στη ροή των γεγονότων. Είναι κομμάτι της ίδιας της Ιστορίας της Κύπρου, αναλαμβάνοντας το πιο βαρύ φορτίο: να μην μας επιτρέψει να λησμονήσουμε, πολεμώντας και -προς το παρόν- νικώντας τον πιο ύπουλο αντίπαλο, τη λήθη.
https://www.youtube.com/watch?v=dLTw1Yxc2Sw