Μοχάμεντ Μασάλι: Ο «γιατρός των φτωχών» πέθανε - H σπουδαία ιστορία του

Τον αποκαλούσαν «γιατρό των φτωχών» διότι άνευ αμοιβής πρόσφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες της επιστήμης του στους φτωχούς κι ανήμπορους της πατρίδας του. Η πραότητα και η καλοσύνη του ήταν παροιμιώδεις στην Αίγυπτο  όπου τον θεωρούσαν έναν άγιο άνθρωπο.

Ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του είχε αφηγηθεί τον λόγο που τον κατεύθυνε στη στήριξη των φτωχών:

«Ένα παιδάκι που έπασχε από διαβήτη ήρθε με την μητέρα του στο ιατρείο κλαίγοντας. Έπρεπε να αρχίσει ενέσεις ινσουλίνης. Η μητέρα, με δάκρυα, με ενημέρωσε πως αν αγόραζε τις ενέσεις ινσουλίνης δεν θα είχε χρήματα για να προμηθευτεί φαγητό. Είχε μόνο χρήματα για ψωμί και φαλάφελ».

Το αγόρι λίγες μέρες μετά αυτοκτόνησε, αφήνοντας ένα σημείωμα στη μητέρα του που εξηγούσε ότι δεν ήθελε να είναι βάρος για την οικογένεια και τα αδέλφια του. Ο Μασάλι κλήθηκε να βοηθήσει, αλλά δεν μπόρεσε να σώσει το νεαρό αγόρι που πέθανε στην αγκαλιά του.

«Υποσχέθηκα στον Θεό ότι δεν θα έπαιρνα ούτε σεντ από έναν φτωχό ασθενή  και ότι θα έμενα στην κλινική μου για να βοηθήσω τους ενδεείς». Ο Μοχάμεντ Μασάλι κράτησε με συνέπεια την υπόσχεσή του. Πολλές φορές δεν έπαιρνε καθόλου χρήματα από τους ασθενείς του ή άλλες φορές εισέπραττε απλά πέντε λίρες Αιγύπτου που είναι περίπου 30 λεπτά του ευρώ).

Ο Μασάλι γεννήθηκε από φτωχή οικογένεια το 1944 και έκανε διάφορες εργασίες για να εξασφαλίσει δίδακτρα και φαγητό. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καΐρου το 1967 και ειδικεύτηκε στην επιδημιολογία, τη γενική ιατρική και την παιδιατρική. Εργάστηκε σε κλινικές υγείας και κέντρα συνδεδεμένα με το υπουργείο Υγείας σε διάφορους τομείς.

Οκτώ χρόνια μετά την αποφοίτησή του, ο Mασάλι, άνοιξε μια ιδιωτική κλινική στην πόλη Αλ Γκαρμπίγια, όπου έγινε διάσημος για τις ελάχιστες μέχρι και μηδενικές αμοιβές που εισέπραττε από τους ασθενείς. Η ημέρα του άρχιζε στις 7:30 το πρωί και συνέχισε να βλέπει ασθενείς μέχρι τη δύση του ήλιου, στη συνέχεια πήγαινε στο σπίτι του για φαγητό πριν επισκεφτεί άλλες δυο κλινικές σε γειτονικά χωριά για να εξετάσει ασθενείς.

Για πάνω από 50 χρόνια εργαζόταν καθημερινά δέκα ώρες φροντίζοντας τους ασθενείς του, Κόπτες Χριστιανούς και Μουσουλμάνους, όχι μόνον χωρίς πληρωμή αλλά πολλές φορές έδινε και τα χρήματα για την φαρμακευτική αγωγή τους. Κάθε μέρα δεκάδες ασθενείς περίμεναν έξω απ' το ταπεινό ιατρείο του. Όταν ένας επιχειρηματίας ενημερώθηκε γι' αυτόν και το έργο του, του έδωσε 20.000 και ένα αυτοκίνητο. Ωστόσο, έμαθε αργότερα ότι ο Μοχάμεντ είχε πουλήσει το αυτοκίνητο για να βοηθήσεις φτωχούς ασθενείς του κι είχε δώσει όλα τα χρήματα για να αγοράσει εξεταστικά μηχανήματα.

Ο Μασάλι έλεγε συχνά: «Η ιατρική είναι ανθρωπιστικό επάγγελμα και όχι εμπορικό. Ένας από τους γιατρούς που με δίδαξαν στο πανεπιστήμιο, μου είπε κάποτε: αν πρόκειται να ασκήσεις την ιατρική για να αγοράσεις ένα διαμέρισμα ή ένα πολυτελές αυτοκίνητο, μην μελετάς φαρμακολογία, στρέψε την προσοχή σου στα οικονομικά και στο χρηματιστήριο».