Η Μισέλ Ομπάμα αφιέρωσε το podcast της προηγούμενης εβδομάδας για να μιλήσει για τον ρατσισμό που βιώνουν οι Αφροαμερικανοί, με αφορμή τις αλλεπάλληλες αστυνομικές επιθέσεις που δέχονται τον τελευταίο καιρό στις ΗΠΑ. Η πρώην Πρώτη Κυρία, κάλεσε στο Michelle Obama Podcast στο Spotify τον αδερφό της, Κρεγκ, αλλά και την μητέρα τους, Μαριάν Ρόμπινσον, και μαζί θυμήθηκαν δυσάρεστες εμπειρίες.
Όταν ο αδερφός της συνελήφθη σε ηλικία 10 ετών
Η κα. Ομπάμα ξετύλιξε το κουβάρι της προσωπικής της πορείας μέσα από το ρατσισμό, αναφερόμενη σ' ένα περιστατικό που αφορά τον αδερφό της, μάλιστα όταν εκείνος ήταν 10 ετών. Συγκεκριμένα ο Κρεγκ Ρόμπινσον, κατηγορήθηκε ότι έκλεψε ένα ποδήλατο, το οποίο άνηκε...στον ίδιο, και μάλιστα συνελήφθη γι' αυτό.
«Έκανες ποδήλατο στο δρόμο και σε σταμάτησε η αστυνομία και σε κατηγόρησαν ότι έκλεψες το δικό σου ποδήλατο. Και δεν σε πίστευαν, σε σημείο που τους είπες πηγαίνετε με στο σπίτι μου», απηύθυνε το λόγο στον αδερφό της, ο οποίος είπε πως ήταν τρομακτική εμπειρία.
«Πάντα μου είχαν διδάξει ότι οι αστυνομικοί είναι φίλοι σου και θα πιστέψουν την αλήθεια και τους έλεγα την αλήθεια και αυτός ο τύπος δεν με πίστευε», θυμάται ο αδελφός της Μισέλ Ομπάμα, ο οποίος συνέχισε περιγράφοντας:
«Έτσι, άρπαξε το ποδήλατό μου, και δεν το άφηνε, και έλεγα “ω όχι, όχι” και ήμουν τόσο αθώος. Ήμουν σαν, “λοιπόν, έχετε καταλάβει λάθος, αυτό είναι το ποδήλατό μου, μην ανησυχείτε, αυτό δεν είναι κλεμμένο ποδήλατο. Και δεν με πίστευε, ήμουν απολύτως συντετριμμένος, και τελικά του είπα, ακούστε, μπορείτε να με πάτε στο σπίτι μου και θα σας αποδείξω ότι αυτό είναι το ποδήλατό μου». «Αυτό είναι το τέλειο παράδειγμα για το τι αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί οι νέοι μαύροι τώρα, γιατί αυτό ήταν σχεδόν πενήντα χρόνια πριν», κατέληξε ο Κρεγκ. Αναφερόμενη σε αυτό το γεγονός, η Μισέλ σχολίασε πως οι αστυνομικοί αυτοί ήταν μαύροι, και πως έπραξαν ακριβώς όπως θα έπραττε οποιοσδήποτε άλλος αστυνομικός, γιατί ''ο ρατσισμός είναι τόσο ριζωμένος στη κουλτούρα''.
''Το να είσαι μαύρος είναι έγκλημα από μόνο του''
Η Μισέλ Ομπάμα ανέφερε πως το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ο ρατσισμός που βιώνουν σε κάθε στάδιο:
«Αυτό που πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι δεν είναι στη θέση μας δεν καταλαβαίνουν, είναι ότι αυτός είναι ένας τρόπος ζωής, όταν πρόκειται για αλληλεπίδραση με τον υπόλοιπο κόσμο», είπε. «Δεν έχει σημασία ποιος είσαι και τι είδους αξίες έχεις». «Ξέρετε, κανείς δεν σκέφτεται το γεγονός ότι όλοι προέρχονται από καλές οικογένειες που προσπαθούν να διδάξουν αξίες. Αλλά όταν αφήνεις την ασφάλεια του σπιτιού σου και βγαίνεις στο δρόμο, όπου το να είσαι μαύρος είναι ένα έγκλημα από μόνο του, όλοι πρέπει να μάθουμε πώς να λειτουργούμε έξω από τα σπίτια μας με ένα επίπεδο προσοχής και φόβου, γιατί ποτέ δεν ξέρεις». «Και μεγαλώσαμε γνωρίζοντας ότι πρέπει να κάνουμε συζητήσεις με τα παιδιά μας, γιατί σχεδόν όλοι όσοι γνωρίζω είχαν κάποιο περιστατικό. Εκαναν απλώς τη δουλειά τους, αλλά όντας μαύροι, κατηγορήθηκαν για κάτι». Κάπως έτσι αντιλήφθηκα αυτό για το οποίο μιλούσαν οι γονείς μου, ανέφερε:
«Πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί όταν βρίσκεστε εδώ, όχι μόνο με το κακό στοιχείο που πρέπει να αντιμετωπίσετε όταν ζείτε σε μια μαύρη γειτονιά, ξέρετε, έγκλημα, συμμορίες, αυτού του είδους τα πράγματα, αλλά πρέπει να ανησυχείτε και για την αστυνομία». «Διδάσκεις στα παιδιά ότι οι άνθρωποι θα υποθέσουν το χειρότερο για εσένα. Άρα πρέπει να είσαι καλύτερος, πρέπει να είσαι 10 φορές καλύτερος. Πρέπει να είμαστε καλύτεροι για να είμαστε ίσοι, οπότε το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που δεν μας μεταχειρίζονται ως ίσους, όταν εργαζόμαστε τόσο σκληρά για να είμαστε καλύτεροι, είναι αυτό που προκαλεί πόνο», πρόσθεσε η Μαριάν. «Γι' αυτό είναι τόσο θυμωμένοι αυτοί οι νέοι. Επειδή κάνουν τα πάντα σωστά, ό, τι τους λένε και στο τέλος δεν έχει σημασία. Ένας αστυνομικός θα τους σταματήσει και θα τους κατηγορήσει ότι κλέβουν ένα ποδήλατο, για το οποίο οι γονείς τους δούλεψαν σκληρά. Αυτό πονάει». «Αυτό που η λευκή κοινότητα δεν καταλαβαίνει, για το τι σημαίνει να είσαι ένα άτομο με χρώμα σε αυτό το έθνος, είναι ότι υπάρχουν καθημερινά περιστατικά υποτίμησης, στους χώρους εργασίας μας όπου οι άνθρωποι μιλάνε παράλληλα με εσένα, πάνω στη δική σου φωνή ή δεν σε βλέπουν καν», σχολίασε.
Η προσωπική εμπειρία της Μισέλ Ομπάμα
Η πρώην Πρώτη Κυρία περιέγραψε το προσωπικό περιστατικό που βίωσε με τις κόρες της, όταν μια λευκή κυρία τους προσπέρασε στη γραμμή που περίμεναν για να αγοράσουν παγωτό:
«Σταματήσαμε να πάρουμε παγωτό και είπα στη Μυστική Υπηρεσία να σταθεί πίσω γιατί προσπαθούσαμε να είμαστε φυσιολογικοί, προσπαθώντας να πάμε μέσα. Υπήρχε μια γραμμή και… όταν είμαι απλώς μια μαύρη γυναίκα, παρατηρώ ότι οι λευκοί δεν με βλέπουν καν. Δεν με κοιτάζουν καν. Έτσι στέκομαι εκεί με δύο μικρά μαύρα κορίτσια και μια άλλη μαύρη ενήλικη γυναίκα. Κάποια στιγμή, μια λευκή γυναίκα περνάει ακριβώς μπροστά μας για να παραγγείλει. Σαν να μη μας είδε καν. Και το κορίτσι πίσω από τον πάγκο πήρε σχεδόν την παραγγελία της. Και έπρεπε να σηκωθώ, γιατί ξέρω ότι ο [Pemberton-Heard] έλεγε, “Λοιπόν, δεν θα κάνω σκηνή με τη Μισέλ Ομπάμα”. Έτσι λοιπόν βγήκα μπροστά και είπα, “Συγνώμη;” Ήμουν σαν, “Δεν βλέπετε τέσσερα άτομα να στέκονται εδώ, απλά πηδήξατε τη γραμμή;. Η γυναίκα που μας προσπέρασε δεν ζήτησε συγγνώμη και «δεν με κοίταξε ποτέ στα μάτια μου. Δεν ήξερε ότι ήμουν εγώ. Το μόνο που είδε ήταν ένα μαύρο άτομο, ή μια ομάδα μαύρων ανθρώπων, ή ίσως δεν το είδε καν, γιατί ήμασταν τόσο αόρατοι», θυμάται, ενώ πρόσθεσε:
«Μπορώ να σας πω μια σειρά από ιστορίες όπως αυτή, όταν ήμουν εντελώς ινκογκνίτο, κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών στον Λευκό Οίκο, βγάζοντας βόλτα τα σκυλιά, οι άνθρωποι θα έρχονταν και θα τάιζαν τα σκυλιά μου, αλλά δεν θα με κοίταζαν στα μάτια. Δεν ήξεραν ότι είμαι εγώ. Αυτό που οι λευκοί δεν καταλαβαίνουν είναι, όπως λένε, το πώς βλέπει η λευκή Αμερική ανθρώπους που δεν είναι σαν αυτούς. Ξέρεις, δεν υπάρχουμε. Και όταν υπάρχουμε, υπάρχουμε ως απειλή. Και αυτό είναι εξαντλητικό». https://www.youtube.com/watch?v=dSB0sqDvg2k
Η κατάθλιψη
Η Μισέλ Ομπάμα παραδέχθηκε πως πάσχει από μιας μορφής κατάθλιψη, και ανέφερε σχετικά:
«Δεν νομίζω ότι είμαι σπάνια περίπτωση σε αυτό», πρόσθεσε. «Αλλά θα είναι παράλειψη να πω ότι μέρος αυτής της κατάθλιψης είναι επίσης αποτέλεσμα αυτού που βλέπουμε όσον αφορά τις διαμαρτυρίες, τη συνεχιζόμενη φυλετική αναταραχή, που μαστίζει αυτήν τη χώρα από τη γέννησή της», και συνέχισε λέγοντας
«Πρέπει να πω ότι το να ξυπνάς με τις ειδήσεις, να ξυπνάς με το πώς έχει ή δεν έχει ανταποκριθεί αυτή η διοίκηση, να ξυπνάς με μια άλλη ιστορία ενός μαύρου που κατά κάποιον τρόπο του φέρθηκαν απάνθρωπα, ή τραυματίστηκε ή σκοτώθηκε ή ψευδώς κατηγορείται κάτι, είναι κουραστικό. Και έχει οδηγήσει σε ένα βάρος που δεν έχω νιώσει στη ζωή μου, εδώ και λίγο καιρό».