Αλέξης Τσίπρας: Το τέλος του αφηγήματος της «προδοσίας»

Το Σάββατο που μας πέρασε συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από το δημοψήφισμα τις 5ης Ιουλίου, 2015. Ακούσαμε και διαβάσαμε πολλά. Πάρα πολλά. Σε σημείο, που νομίζουμε ότι ζούμε σε άλλη χώρα.

Αρχικά, η μεγάλη κουβέντα που άνοιξε μετά το αίτημα του Αλέξη Τσίπρα για δημοσιοποίηση των πρακτικών του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών, την επομένη του δημοψηφίσματος έκλεισε με τη δημοσίευση τους από το in.gr.

Μέσω αυτών, επιβεβαιώθηκαν πλήρως όλα όσα γνώριζαμε από τότε, όσοι καλύπταμε δημοσιογραφικά εκείνες τις ταραγμένες ημέρες. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Εκείνο που πραγματικά έχει σημασία, είναι οι «μύθοι» που γεννήθηκαν ώστε να δικαιολογηθούν πολιτικές επιλογές.

Αρχικά, από εκείνους που έβλεπαν τον Αλέξη Τσίπρα ως «μπολσεβίκο» και έλεγαν, τότε, ότι στο δημοψήφισμα παίζονταν η συμμετοχή της Ελλάδας στον δυτικό κόσμο. Απλά και μόνο για να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Στη συνέχεια, από όσους φαντάζονταν ότι εκείνες τις ημέρες, στην Ελλάδα διεξάγονταν κοινωνική επανάσταση και πως με το «Όχι» θα τρώγαμε «βραστούς» τους αστούς. Και κάπως έτσι στήθηκε το «αφήγημα» της δήθεν «προδοσίας». Λυπάμαι που τους το λέω, αλλά μάλλον δεν διάβασαν ποτέ το ερώτημα του δημοψηφίσματος.

Ο Αλέξης Τσίπρας, τρεις φορές μέσα σε μία εβδομάδα, είχε ξεκαθαρίσει ότι «δεν θα θέσει σε κίνδυνο τη θέση της χώρας στην ευρωζώνη» και πως ήθελε ένα ισχυρό διαπραγματευτικό «όπλο» με το «Όχι».

Και αυτό προκύπτει από τα πρακτικά εκείνου του Συμβουλίου. Αυτός ήταν ο λόγος που η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ -που μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν το 3ο μνημόνιο- δεν είχαν τοποθετηθεί στο αίτημα του πρώην πρωθυπουργού, παρά μόνο το ΚΚΕ, που συμφώνησε εξ αρχής με αυτό που είχε -και τότε- «κρυστάλλινη» στάση.

Με βάση τα παραπάνω, την ακριβέστερη περιγραφή των γεγονότων τη δίνει ο «Ριζοσπάστης» στο φύλλο του Σαββατοκύριακου, στο δικό του αφιέρωμα για το 2015.

«Η υπογραφή του μνημονίου δεν ήταν στην πραγματικότητα “προδοσία” ή “στροφή 180 μοιρών” σε σχέση με αυτά που έλεγε προηγουμένως ο ΣΥΡΙΖΑ - άσχετα αν ο λαός που τον στήριξε τότε είχε κάθε δικαίωμα να αισθάνεται προδομένος για τις ψεύτικες υποσχέσεις που έλαβε. Ήταν η λογική κατάληξη».

Όλα τα άλλα, λέγονται εκ του πονηρού. Για να καλυφθούν οι «μύθοι» και τα πολιτικά αδιέξοδα ορισμένων εκ των πρωταγωνιστών της εποχής.