Aλμπέρ Καμί: Nα επαγρυπνούμε για μια «πανούκλα» που μπορεί να εισέλθει στη ζωή μας

Πνεύμα ελεύθερο και αντισυμβατικό, δεν θέλησε ποτέ να περιορίσει το μυαλό και τη σκέψη του. Και όλα όσα έγραψε και είπε είναι σαν να αφορούν το τώρα. Διότι ο νους του έβλεπε μέσα στο χρόνο.

Σε μία σκοτεινή περίοδο για την ανθρωπότητα, όπου αναγκάζεται να αγωνιστεί σκληρά εκ νέου για τα αυτονόητα και τα κεκτημένα του περασμένου αιώνα, ο Καμί της φωτίζει τους δρόμους που πρέπει πάρει.

https://www.youtube.com/watch?v=ekxXvgbDr3M

Ένας εξεγερμένος άνθρωπος

Γιατί υπήρξε μία ασυμβίβαστη πολιτική σκέψη με ηθική διαύγεια, χωρίς ποτέ να συνθηκολογεί. Αν κοιτάξουμε γύρω μας, χωρίς καν να βγούμε από τα σύνορα της χώρας μας, θα δούμε την τραγική έλλειψη τέτοιων ανθρώπων και τις συμφορές που προκαλεί στη ζωή μας αυτή η στέρηση.

Ξεκινά να γράφει κείμενα και να αρθρογραφεί σε εφημερίδες. Το 1940 συναντά αντιδράσεις και το 1940 η κυβέρνηση της Αλγερίας θα κλείσει την εφημερίδα που εργάζεται και θα φροντίσει να μη ξαναβρεί δουλειά. Όλα τον θυμίζουν…

Τότε είναι που εγκαθίσταται στο Παρίσι και εργάζεται ως γραμματέας σύνταξης πάλι σε εφημερίδα ξεκινώντας να γράφει τα μεγάλα έργα του.

«Toν περασμένο αιώνα, ο άνθρωπος σάρωσε τους θρησκευτικούς περιορισμούς. Μόλις το έκανε όμως, επινόησε άλλους, πιο ανυπόφορους. Η αρετή πεθαίνει κι έπειτα γεννιέται αγριότερη. Διακηρύσσει κραυγάζοντας μια φιλευσπλαχνία που συντρίβει τα πάντα, κι αυτό τον έρωτα για κάτι που θα υπάρξει κάπου μακριά, αλλά για την ώρα γελοιοποιεί κάθε ανθρωπισμό.

(…)Στην κορύφωση της σημερινής τραγωδίας, να που βρισκόμαστε εξοικειωμένοι με το έγκλημα. Ο φόβος παγώνει μια Ευρώπη, κατοικημένη από μηχανές κι από φαντάσματα.

(...) Κι όμως, στο βάθος των σκοταδιών μαντεύουμε κιόλας ένα φως και πρέπει μόνο να αγωνιστούμε για να υπάρξει. Πέρα από τον μηδενισμό, ανάμεσα στα ερείπια, εμείς όλοι, ετοιμάζουμε μία αναγέννηση. Αλλά λίγοι το ξέρουν.»

Η «Πανούκλα», για πάντα έργο διαχρονικό

Φάρος στη λογοτεχνία είναι το έργο του η «Πανούκλα». Ένα έργο που προετοιμάζει την ανθρωπότητα για τον φασισμό που θα έμπαινε ξανά στις ζωές των ανθρώπων. Διότι μπορεί να ηττήθηκε στρατιωτικά αλλά βρίσκει τρόπους να επανέρχεται, όπως ο βάκιλος της πανούκλας. «Η πανούκλα είναι μια επιδημία που πάντα υπάρχει καλά κρυμμένη. Ο βάκιλος της πανούκλας μπορεί να είναι χρόνια κοιμισμένος μέσα στα έπιπλα και τα ρούχα. Και κάποια στιγμή ξυπνά και ξαναφέρνει τη δυστυχία».

Αυτό που μας λέει ο Καμί είναι ότι χρειάζεται να επαγρυπνούμε για μια «πανούκλα» που μπορεί να εισέλθει τόσο ξαφνικά στη ζωή μας. Και φυσικά να είμαστε έτοιμοι να την «αναγνωρίσουμε» και να την «αντιμετωπίσουμε».