Guardian για Ιράν: Δύσκολη επόμενη μέρα και προκλήσεις μετά τον θάνατο Ραϊσί
Η εικόνα της αστάθειας επιτείνεται από την απώλεια και του υπουργού Εξωτερικών του Ιράν
Αλλαγή σελίδας τόσο για το Ιράν όσο και για την ευρύτερη Μέση Ανατολή φαίνεται ότι φέρνει ο ξαφνικός θάνατος του προέδρου της Ισλαμικής Δημοκρατίας, Ιμπαϊμ Ραϊσί ύστερα από συντριβή ελικοπτέρου στο οποίο επέβαινε με άλλους 7 κρατικούς αξιωματούχους το απόγευμα της Κυριακής.
Σύμφωνα με ανάλυση του Guardian, ο θάνατος του Ραϊσί ενισχύει την αίσθηση μιας χώρας που βρίσκεται ήδη σε πολιτική μετάβαση. «Ένα νέο σκληροπυρηνικό κοινοβούλιο εξελέγη μόλις την 1η Μαρτίου, κατά την οποία η συμμετοχή σε ορισμένες περιφέρειες έπεσε κάτω από το 10%, και συνολικά η συμμετοχή σε εθνικό επίπεδο έφτασε μόλις το 41% - ένα χαμηλό ρεκόρ».
«Μεταρρυθμιστές ή μετριοπαθείς πολιτικοί είτε αποκλείστηκαν είτε ηττήθηκαν κατά κράτος με αποτέλεσμα το νέο κοινοβούλιο του Ιράν να είναι διχασμένο ανάμεσα στους παραδοσιακούς σκληροπυρηνικούς και την υπερσυντηρητική ομάδα γνωστή ως Paydari ή Μέτωπο Σταθερότητας» συνεχίζει στην ανάλυσή ης η βρετανική εφημερίδα.
Έτσι, γίνεται πιο έντονη η αίσθηση ότι το Ιράν μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά μετά τον ουσιαστικό αποκλεισμό των μεταρρυθμιστών από τη συμμετοχή στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά από το 1979.
Η αναστάτωση αυτή, σημειώνει ο Guardian, έρχεται σε μια εποχή που το Ιράν δεν μπορεί να αντέξει τέτοια αβεβαιότητα, καθώς αντιμετωπίζει προκλήσεις από τη Δύση σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα, μια οικονομία σε κακή κατάσταση και τεταμένες σχέσεις με άλλα κράτη της Μέσης Ανατολής, ιδίως όσον αφορά τις σχέσεις με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Η εικόνα της αστάθειας επιτείνεται από την απώλεια και του υπουργού Εξωτερικών του Ιράν, μιας χώρας που μέχρι σήμερα υπερηφανευόταν για τον έλεγχο και την προβλεψιμότητα. Επικρατέστερος για να αναλάβει τα ινία της ιρανικής διπλωματίας είναι ο Αλί Μπαγκερί, που ωστόσο οι σκληροπυρηνικοί της χώρας μπορεί να τον θεωρήσουν υπερβολικά πρόθυμο να διαπραγματευτεί με τη Δύση για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας.
Την κατάσταση επιδεινώνει το γεγονός ότι το Ιράν πρέπει μέσα σε 50 ημέρες να βρει τον επόμενο πρόεδρό του - καθώς δεν έχει πρόεδρο εν ενεργεία από το 1979 - χρόνος που θεωρείται σχετικά λίγος για τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ και το περιβάλλον του κάποιον που όχι μόνο θα γίνει πρόεδρος σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή, αλλά και θα είναι σε ισχυρή θέση για να διαδεχθεί τον ίδιο τον Χαμενεΐ.
«Η άμεση πρόκληση για οποιονδήποτε νέο ηγέτη θα είναι να ελέγξει όχι μόνο τις εσωτερικές διαφωνίες, αλλά και τις απαιτήσεις των φατριών εντός της χώρας να ακολουθήσει πιο σκληρή γραμμή με τη Δύση και να πλησιάσει περισσότερο τη Ρωσία και την Κίνα» καταλήγει στην ανάλυσή του ο Guardian.
