Άντζελα Δημητρίου: «Αγαπάω την κόρη μου αλλά θέλω να είμαι μόνη μου»

Η Άντζελα Δημητρίου, ήταν καλεσμένη στην εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω του Αντ1. Μεταξύ άλλων, η αγαπημένη τραγουδίστρια μίλησε στον Νίκο Χατζηνικολάου για τη σχέση της με την κόρη της Όλγα και εξήγησε σε οποία κατάσταση είναι σήμερα τα πράγματα μεταξύ τους: 

«Η Όλγα πλέον μεγάλωσε, έχει γίνει μια κούκλα, έχει γίνει μάνα που πρέπει αυτό να το σεβαστεί και να γίνει σωστή μάνα όπως ήμουν εγώ για την Όλγα. Την αγαπάω την κόρη μου, αγαπάω το εγγόνι μου, αγαπάω τον γιο μου, αγαπάω τα εγγόνια μου, τους αγαπάω όλους αλλά θέλω να είμαι λίγο μόνη μου. Θέλω λιγάκι να κοιτάξω εμένα. Θέλω λίγο να ενδιαφερθώ για μένα. Αρκετά χρόνια ασχολήθηκα πάρα πολύ και έδωσα τα πάντα σε όλη την οικογένεια μου. Θέλω λίγο να κοιτάξω εμένα. Θέλω να κοιτάξω λίγο την Άντζελα, πριν να είναι αργά. Δεν θέλω η Άντζελα κάποια στιγμή να πει ‘τι έκανα; Έδωσα αυτό, έδωσα εκείνο και εγώ τι κάνω; Να πεθάνω;’. Όχι, όχι. Θέλω να είναι καλά μαζί με τον άντρα της και το παιδάκι της και οτιδήποτε κι αν χρειαστεί και μπορώ να συνεισφέρω, αν δω όμως ότι τα πράγματα είναι καλά, πολύ ευχαρίστως. Δεν έχω κανένα πρόβλημα». 

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, αναφέρθηκε και στην πρόσφατη απώλεια της μητέρας της, με τον πόνο και την συγκίνηση να φαίνονται έντονα στη φωνή της: «Αυτό που μου έμεινε από την μητέρα μου είναι αυτό που φοράω στο χέρι μου, ήταν το δαχτυλίδι της το οποίο ορκίζομαι ότι δεν θα το βγάλω ποτέ γιατί είναι η προστασία μου. Την έχω κοντά μου. Η μητέρα μου ήταν μια γυναίκα πολύ δυναμική, που δεν καταλάβαινε τίποτα και έμπαινε μέσα σε όλα, που ήθελε τα παιδιά της να είναι πρώτα καλά και μετά όλοι οι υπόλοιποι και μια γυναίκα που μεγάλωσε την κόρη μου. Λέω την μεγάλωσε γιατί εγώ δούλευα και δεν μπορούσα να είμαι κοντά της, να της προσφέρω την παρουσία μου αλλά πρόσφερα άλλα πράγματα και όταν μπορούσα ήμουν κοντά της. Η μάνα μου ήταν η γυναίκα που δεν καταλάβαινε τίποτα! Δυόμιση χρόνια την είχα σε ένα κρεβάτι, δεν περπάταγε και μέρα με τη μέρα που την έβλεπα έτσι στεναχωριόμουν πάρα πολύ γιατί ξέχασα την μάνα μου που ήταν δυναμική, να κάτσει να μαγειρέψει, να καθαρίσει το σπίτι, να κάνει τα πάντα. Μέχρι πριν από έναν μήνα, μπαίνω μέσα στο δωμάτιο, μου πιάνει το χέρι μου και μου λέει: “Θέλω να προσέχεις τον εαυτό σου. Να βρεις έναν άνθρωπο να φτιάξεις τη ζωή σου γιατί στο τέλος θα μείνεις μόνη σου. Θα είσαι μόνη σου και γω δεν θέλω να είσαι μόνη σου”. Είμαι μόνη μου έξι ολόκληρα χρόνια γιατί κουράστηκα, αγανάκτησα, περίμενα αλλιώς να έρθει η ζωή μου και αλλιώς ήρθε».