Ζωή Χαλιδιά 
Πίσω από το state of mind, την εικονική μεταφορά εμβολίων και εμβολιασμών και μιαν ανέμελη ποδηλατάδα στη φύση, υπάρχει η σκληρή αλήθεια. Η οποία κάθε φορά, που οιοσδήποτε την αρνιέται και την αποδιώχνει, επιστρέφει πιο επιθετική κι αγριεμένη. Όπως τώρα, που ξεσκεπάζει τους μεν, συντρίβοντας τους δε…
Πίσω από την αυτοδυναμία που έλαβαν οι μεν και έδωσαν οι δε, υπάρχει πλέον ο πόνος, ο φόβος κι οι μοναχικοί θάνατοι χωρίς αποχαιρετισμό. Πίσω από την κυβερνητική ευδαιμονία, την απόλαυση του υπουργού Προ.Πο, τη χαρά της επιτροπής Πισσαρίδη, την αυταρέσκεια των υπουργών, υπάρχει η εκκωφαντική σιωπή της μεσαίας τάξης, ο μαρασμός της μικρομεσαίας, η γύμνια της τηλεκπαίδευσης και κάτι λιμνάζοντα βρόχινα νερά. Αλλά κυρίως υπάρχει covid-19, θάνατος κι ανθρώπινες αφηγήσεις.
Οι άνθρωποι όταν εκπαιδευτούν γίνονται λογικοί. Δεν κυριαρχούνται πλέον από την αρχή της ευχαρίστησης, αλλά υπακούουν στην αρχή της πραγματικότητας. Στο βάθος πάντα αποζητούν την ευχαρίστηση, αλλά λαμβάνοντας υπόψιν την πραγματικότητα, ακόμα και αν η ευχαρίστηση αναβάλλεται και λιγοστεύει.
Η μνημονιακή δεκαετία τελικά δεν μας εκπαίδευσε σε τίποτα. Δεν μας έμαθε να αξιολογούμε την εξωτερική πραγματικότητα και να ενεργούμε αναλόγως. Όσα περάσαμε δεν μας έκαναν πιο σοφούς, πιο ψαγμένους, πιο ευαίσθητους. Αρνηθήκαμε την πραγματικότητα πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις. Και τώρα με βίαιο τρόπο η πραγματικότητα ζητά να την κοιτάξουμε στα μάτια. Και το ζητά από όλο και περισσότερους ανθρώπους. Κι αυτό που μας υποχρεώνει να δούμε είναι αυτό που περιγράφει η ψυχίατρος Κατερίνα Μάτσα στο πρόσφατο βιβλίο της: «Άνθρωποι πεθαίνουν μόνοι τους, τα σώματα να μπαίνουν βιαστικά σε φέρετρα, σφραγίζονται και να πρέπει να ταφούν αμέσως…».
Και δίπλα μια ανέμελη πρωθυπουργική ποδηλατάδα. Στη λυπητερή που μας δίνει η πραγματικότητα, σημασία έχουν αυτά τα ψιλά γράμματα. Που γράφουν «Ανεμελιά» και σημαίνει: έχουμε μια κυβέρνηση δεν νιώθει τι συμβαίνει.
Ακολουθούν μαρτυρίες πολιτών, γιατρών, νοσοκόμων
- «Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει κάποιον που νόσησε. Εμείς κολλήσαμε από παιδί 8 χρόνων, το οποίο κόλλησε από τον δάσκαλό του στο σχολείο. Το παιδί μετέδωσε τον ιό στους γονείς του και στη συνέχεια κολλήσαμε εγώ κι η σύζυγός μου, που είχαμε πάει να τους επισκεφθούμε πριν από τα μέτρα… Συνολικά νοσήσαμε 11 άτομα».
- «Το τεστ το κάναμε μόνοι μας σε ιδιωτικό κέντρο, όταν βγήκε θετικό, έπαιρναν τηλέφωνο στον ΕΟΔΥ αλλά δεν απαντούσε κανείς. Ύστερα από 4 – 5 μέρες πήραν τηλέφωνο για ιχνηλάτηση και μας είπαν να μείνουν στο σπίτι. Για το τεστ πλήρωσα 80 ευρώ, άλλοι πληρώνουν 120».
- «Ο κόσμος καθυστερεί να κάνει τεστ, δεν έχουν πάντα τα χρήματα και σωρεύονται στα νοσοκομεία με την ασθένεια να έχει προχωρήσει ήδη. Οι ασθενείς που πηγαίνουν στα νοσοκομεία έχουν μεγάλη πιθανότητα 25% – 30% να χάσουν και τη ζωή τους».
- «Βρέθηκα θετικός στον κορονοϊό μετά από τεστ που έκανα σε ιδιωτικό εργαστήριο στις 20 Οκτωβρίου. Ο ΕΟΔΥ επικοινώνησε μαζί μου στις 6 Νοεμβρίου, μετά από 17 μέρες και μεγάλη καθυστέρηση υπήρξε και όταν νόσησαν τα παιδιά μου, που βρέθηκαν θετικά λίγο μετά».
- «Ο ΕΟΔΥ δεν σηκώνει τα τηλέφωνα κι όταν το σηκώσει, η συμβουλή είναι να μείνουμε στο σπίτι. Πολλοί πεθαίνουν στο σπίτι τους αβοήθητοι».
- «Οι ηλικίες που διασωληνώνονται είναι μικρές (45 – 65) ενώ η ασθένεια χτυπά πλέον ανθρώπους που είναι υγιέστατοι και μη παχύσαρκοι. Το προσωπικό στις κλινικές Covid συνεχίζει να αρρωσταίνει, και οι ζωές τους είναι στα χέρια της υπηρεσίας, που μπορεί να τους καλέσει αυθημερόν να αντικαταστήσουν κάποιον συνάδελφο τους που έχει νοσήσει».
- «Όσα ακούγονται για κλίνες ΜΕΘ που ανοίγουν, είναι επισφαλή, διότι δεν υπάρχει το αντίστοιχο εξειδικευμένο προσωπικό. Οι αποσωληνωμένοι ασθενείς ή τραχειοστομημένοι που βγαίνουν από τις ΜΕΘ μεταφέρονται σε κοινούς θαλάμους Covid γιατί δεν υπάρχουν Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας, κάτι που είναι απαραίτητο».
