Ατελείωτο... ταξίδι για 180 επιβάτες από Ρώμη προς Θεσσαλονίκη - Τί συνέβη

Επεισοδιακό ήταν το ταξίδι για 180 επιβάτες αεροσκάφους, που εκτελούσε πτήση  από το Ciampino της Ρώμης προς τη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο 18 Νοεμβρίου.

Λόγω των θυελλωδών ανέμων, η προσγείωση του αεροπλάνου στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» ήταν αδύνατη και έτσι προσγειώθηκαν στην Αθήνα, στο «Ελευθέριος Βενιζέλος».

Από την πρωτεύουσα, προκειμένου να φτάσουν στον προορισμό τους, η εταιρεία ναύλωσε λεωφορεία, ωστόσο, όπως αναφέρει ένας εκ των επιβατών, οι θέσεις δεν επαρκούσαν για όλους και τα λεωφορεία ήταν παλιά.

Οι ταξιδιώτες έφτασαν τελικά στη Θεσσαλονίκη με συνολική καθυστέρηση 11 ωρών, στη 1:00 μετά τα μεσάνυχτα. «Ξεκινήσαμε από Αθήνα στις 6 μ.μ. και φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη με συνολική καθυστέρηση 11 ωρών, την 1:00 μετά τα μεσάνυχτα. Κανονικά, το αεροπλάνο έπρεπε να φτάσει στη Θεσσαλονίκη στις 2:10 μ.μ. της προηγούμενης ημέρας», τονίζει ο ίδιος επιβάτης.

Μάλιστα, καταγγέλλει ότι από την αεροπορική εταιρεία δεν δόθηκε καμία εξήγηση γιατί επελέγη η Αθήνα ως προορισμός και όχι κάποιο άλλο αεροδρόμιο, πιο κοντά στη Θεσσαλονίκη. «Ούτε λήφθηκε μέριμνα για βασικές διευκολύνσεις (π.χ. αναμονή σε κάποια αίθουσα με καθίσματα μέχρι να φτάσουν τα λεωφορεία) ή στοιχειώδεις παροχές (π.χ. διανομή κάποιου μικρογεύματος ή λίγου νερού)», υπογραμμίζει.

Η ανάρτησή του στα social media, όπου αναφέρει, μεταξύ άλλων:

«Η ζημιά στο αντιτορπιλικό «Βέλος» δεν ήταν η μόνη συνέπεια των θυελλωδών ανέμων στη Θεσσαλονίκη την 18η Νοεμβρίου. Μεταξύ άλλων, η πτήση FR 7068 της RYANAIR, από Ciampino προς Θεσσαλονίκη, δεν κατάφερε να προσγειωθεί, λόγω ισχυρών βορειοδυτικών ανέμων. Ο πιλότος έκανε μια προσπάθεια προσέγγισης στο αεροδρόμιο από Ανατολικά, αλλά όταν έφτασε λίγο πριν από τον αεροδιάδρομο, προτίμησε να εγκαταλείψει την προσπάθεια και να μας ενημερώσει ότι για την ασφάλειά μας θα προσγειωνόμαστε στην Αθήνα, από όπου η εταιρία θα φρόντιζε για την μετάβασή μας στη Θεσσαλονίκη.

Ο μοναδικός υπάλληλος που μας υποδέχθηκε εκεί, μας εξήγησε ότι η εταιρία θα ναύλωνε πούλμαν, με τα οποία θα συνεχίζαμε το ταξίδι μας. Όσοι επιλέγαμε να μετακινηθούμε με άλλο μέσο, μπορούσαμε να αναζητήσουμε δικό μας τρόπο μετάβασης, χωρίς όμως να γίνει κάποια νύξη για αποζημίωση ή κάλυψη του σχετικού κόστους.

Αφού περιμέναμε όρθιοι για περισσότερες από δύο ώρες στους διαδρόμους του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», μας ζητήθηκε να μεταφερθούμε σε ένα από τα πάρκινγκ του αεροδρομίου, για να περιμένουμε τα λεωφορεία. Μετά από νέα αναμονή, στην ύπαιθρο τη φορά αυτή, επιβιβαστήκαμε σε … τρεισήμισι λεωφορεία της συμφοράς (τρία μεγάλα και ένα μικρό), εμφανώς γερασμένα και βρώμικα, δίχως τουαλέτα, με σπασμένα χερούλια στις θέσεις και πολλές άλλες ελλείψεις, όπου φορτώσαμε μόνοι τις αποσκευές μας. Οι 180 επιβάτες στριμωχτήκαμε ο ένας δίπλα στον άλλο στις διαθέσιμες θέσεις, που μόλις επαρκούσαν για όλες και όλους.

Ξεκινήσαμε από Αθήνα στις 6 μ.μ. και φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη με συνολική καθυστέρηση 11 ωρών, την 1:00 μετά τα μεσάνυχτα. Κανονικά, το αεροπλάνο έπρεπε να φτάσει στη Θεσσαλονίκη στις 2:10 μ.μ. της προηγούμενης ημέρας.

Η συμπεριφορά της RYANAIR ήταν αχαρακτήριστη: Δεν δόθηκε καμία εξήγηση γιατί επελέγη η Αθήνα ως προορισμός και όχι κάποιο άλλο αεροδρόμιο, πιο κοντά στη Θεσσαλονίκη (π.χ. Ιωάννινα ή Καβάλα). Ούτε λήφθηκε μέριμνα για βασικές διευκολύνσεις (π.χ. αναμονή σε κάποια αίθουσα με καθίσματα μέχρι να φτάσουν τα λεωφορεία) ή στοιχειώδεις παροχές (π.χ. διανομή κάποιου μικρογεύματος ή λίγο νερού). Η εταιρία «χαμηλού κόστους» επέδειξε υψηλή αναισθησία και… περίεργη αίσθηση «επαγγελματισμού».
Όσο για τις αρχές του αεροδρομίου, ήταν απλώς άφαντες-απούσες, αφήνοντας ασύδοτη και ανεξέλεγκτη την εταιρία, σε ό,τι αφορούσε τις, κατά τα άλλα, αυτονόητες υποχρεώσεις της.

Προσωπικά, όμως, αποκόμισα τη χειρότερη εντύπωση από την ανυπαρξία οποιασδήποτε αντίδρασης από τους επιβάτες! Αδιαμαρτύρητα περιμέναμε στις ουρές, τσιμουδιά δεν ακούστηκε!»