COP26: Συμφωνία κλιματικής αυτοκτονίας

Η συνθήκη του ΟΗΕ για το κλίμα (COP26) που ολοκληρώθηκε στη Γλασκώβη το Σάββατο 13/11/2021 κατέληξε σε φιάσκο. Ο αρθρογράφος και ακτιβιστής Μονμπιό, περιέγραψε τη «συμφωνία της Γλασκώβης» σαν μια «συμφωνία αυτοκτονίας» της ανθρωπότητας. Θα την περιγράφαμε ακόμα πιο αυστηρά, σαν ένα «σύμφωνο θανάτου» που παρήγγειλαν οι ηγέτες μας, για τα ζώα, τη φύση και τις επόμενες γενιές.

Ακόμα κι αν οι ηγέτες τηρούσαν όλες τις δεσμεύσεις που πήραν εδώ στη Γλασκώβη, κοινότητες σαν τη δική μου δεν θα γλίτωναν την καταστροφή. Ήδη τώρα, με υπερθέρμανση 1.2οC, η ξηρασία και οι πλημμύρες σκοτώνουν κόσμο εδώ στην Ουγκάντα.

Vanessa Nakate, ακτιβίστρια

Οι διακόσιες κυβερνήσεις δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν ούτε στην κατάργηση των ορυκτών καυσίμων! Οι πλούσιες χώρες αρνηθήκαμε να βάλουμε το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουμε τις φτωχές, που απειλούνται περισσότερο και πιο άμεσα από την Κλιματική Κρίση. Ορισμένα μέτρα επείγουσας ανάγκης, όπως η τιμολόγηση του ανθρακικού αποτυπώματος σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες και η νομική κατοχύρωση των ωραίων κλιματικών διακηρύξεων, ούτε καν συζητήθηκαν!

H COP26 έληξε. Να τι έγινε, περιληπτικά: μπλα, μπλα, μπλα. Αλλά η πραγματική μας δουλειά συνεχίζεται, έξω από αυτές τις αίθουσες. Ποτέ δεν θα τα παρατήσουμε, ποτέ!

Greta Thunberg, ακτιβίστρια

Χωρίς βαθιές κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές, ο μετριασμός και η προσαρμογή στην Κλιματική Κρίση είναι ουτοπία. Σε παγκόσμιο επίπεδο, χρειαζόμαστε μεγάλη αναδιανομή του εισοδήματος από το 1% των πλουσιότερων (που κατέχει το 50% του πλούτου και εκλύει διπλάσιους (!) θερμοκηπικούς ρύπους από το φτωχότερο 50% της ανθρωπότητας). Σε εθνικό επίπεδο, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και «προοδευτική» φορολογία της κλιματικής ρύπανσης. Πολλά δισεκατομμύρια ευρώ χρειάζεται να μεταφερθούν από τις πλουσιότερες χώρες, που είναι οι μεγάλοι φταίχτες για την Κλιματική Κρίση, στις φτωχότερες, που κινδυνεύουν περισσότερο, ορισμένες με άμεσο αφανισμό. Απαιτούνται κλιματικές δεσμεύσεις από τις κυβερνήσεις, επί ποινή εξοβελισμού από τη διεθνή κοινότητα. Παγκόσμια προστασία των τελευταίων οχυρών της βιοποικιλότητας. Η αλλαγή του διατροφικού μοντέλου και τα κίνητρα για τη φυτοφαγική μετάβαση είναι απολύτως απαραίτητα.

Είναι μια προδοσία της επιστήμης, μια προδοσία των κλιματικών επιπτώσεων, που καταστρέφουν πραγματικές ζωές και περιουσίες. Οι μόνοι που πανηγυρίζουν για αυτό το πόρισμα είναι οι εκατοντάδες λομπίστες του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.

Asad Rehman, ακτιβιστής

Μετά από είκοσι έξι χρόνια COP, προκύπτει ένα πολιτικό συμπέρασμα: χρειάζονται βαθιές, συστημικές αλλαγές στο πώς αντιλαμβανόμαστε την εποχή μας. Η Κλιματική Κρίση είναι ο κόσμος που ζούμε, όχι ένα ακόμα επιμέρους πολιτικό πρόβλημα. Καλούμαστε να αλλάξουμε τον τρόπο που παράγουμε, που καταναλώνουμε, που τρεφόμαστε, που μετακινούμαστε και που κατοικούμε. Είναι απαραίτητο να κάμψουμε τη δύναμη του πλούτου και να ενδυναμώσουμε τους πιο αδύναμους, με πρώτους τα ζώα και τη φύση. Και για όλα αυτά, χρειαζόμαστε οικοκεντρικές πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικά κινήματα, που θα πιέζουν για αλλαγή σε κάθε χώρα και σε όλα τα διεθνή fora.

Τα πλούσια κράτη χρειάζεται να αναλάβουν τις ευθύνες τους, οι πράξεις τους να ακολουθήσουν τα λόγια τους και να χορηγήσουν τα δισεκατομμύρια που απαιτούνται. Τα αναπτυσσόμενα κράτη είναι ελάχιστα υπεύθυνα για αυτή την κρίση, κι όμως δεσμεύτηκαν να την αντιμετωπίσουν.

Amanda Mukwashi, Διευθύνουσα Σύμβουλος Christian Aid

Αυτή είναι η πολιτική προοπτική στην οποία καλούμε ως Κόμμα για τα Ζώα όλους τους συνειδητούς συμπολίτες μας. Η εποχή του «μπλα μπλα μπλα», του «πράσινου ξεπλύματος» και των «πράσινων» υπουργείων, πέρασε ανεπιστρεπτί. Ήρθε η ώρα των πράξεων, της τόλμης και των κλιματικών κυβερνήσεων. Οι λύσεις στην Κλιματική Κρίση μπορεί να είναι δύσκολες, ακόμα και δυσάρεστες. Μόνο με αυτές όμως εμείς και τα παιδιά μας, η ανθρωπότητα αλλά και τα ζώα και η φύση, μπορούμε να συνεχίσουμε να έχουμε τη δυνατότητα να ονειρευόμαστε μια ζωή με αξιοπρέπεια (με ειρήνη, με ελευθερία, με ευημερία). Έρχεται μια στιγμή που για να σωθούν όλα, όλα πρέπει να αλλάξουν, κι αυτή η στιγμή είναι τώρα.