«Είναι νέα και ο καρκίνος εντοπίστηκε γρήγορα»: Δίνουν ελπίδες οι γιατροί στην Κέιτ Μίντλετον

Η συγκλονιστική δημόσια εξομολόγηση της Κέιτ Μίντλετον ότι στα 42 της πάσχει από καρκίνο, δεν πρωτοστατεί μόνο στα βρετανικά δημοσιεύματα αλλά στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Η πριγκίπισσα της Ουαλίας μέσω ενός μαγνητοσκοπημένου βίντεο ανακοίνωσε ότι υποβάλλεται σε «προληπτική χημειοθεραπεία», με την ασθένειά της να εντοπίζεται μετά από μεγάλη εγχείρηση που υποβλήθηκε στην κοιλιά τον Ιανουάριο.

Τι είναι όμως η προληπτική χημειοθεραπεία; Πότε χρησιμοποιείται; Είναι το ίδιο με την παραδοσιακή χημειοθεραπεία; Και ποιες είναι οι παρενέργειες; Η ανακάλυψη καρκίνου μετά από μια εγχείρηση δεν είναι «ασυνήθιστη», λέει κορυφαίος γιατρός.

Ο Δρ. Mangesh Thorat, αναπληρωτής διευθυντής της μονάδας κλινικών δοκιμών Barts στο κέντρο πρόληψης του καρκίνου στο πανεπιστήμιο Queen Mary,  δήλωσε στο Sky News: «Δεν είναι πολύ συνηθισμένο, αλλά δεν είναι και ασυνήθιστο. Συχνά το διαπιστώνουμε επειδή οι σαρώσεις που κάνουμε προεγχειρητικά έχουν συχνά τους περιορισμούς τους. Όταν τα πράγματα εξετάζονται στο μικροσκόπιο, αφού αφαιρεθεί ένα όργανο, γίνεται πολύ καλύτερη ανάλυση και τότε εντοπίζεται ο καρκίνος. Οπότε, δεν είναι ασυνήθιστο».

Στη συγκινητική της δήλωση που γυρίστηκε στο Γουίνδσορ, η Κέιτ είπε ότι η ιατρική της ομάδα «με συμβούλεψε να υποβληθώ σε προληπτική χημειοθεραπεία». Αποκάλυψε ότι βρισκόταν στα «πρώτα στάδια αυτής της θεραπείας», η οποία ξεκίνησε στα τέλη Φεβρουαρίου. Η Κέιτ λέγεται ότι τώρα βρίσκεται σε «πορεία ανάρρωσης» και δεν δόθηκαν περισσότερες λεπτομέρειες.

Στη χημειοθεραπεία χρησιμοποιούνται ισχυρά φάρμακα που στόχο έχουν να επιτεθούν στους όγκους και συνήθως χορηγούται για την άμεση αντιμετώπιση του καρκίνου ή τη συρρίκνωση ενός όγκου ως προετοιμασία για χειρουργική επέμβαση.

Όπως και στην περίπτωση της Κέιτ, η χημειοθεραπεία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως προληπτική επιλογή με την ελπίδα να σταματήσει η επανεμφάνιση του καρκίνου.

Τι είναι η «προληπτική χημειοθεραπεία»;

Γνωστή και ως επικουρική θεραπεία, η προληπτική χημειοθεραπεία χρησιμοποιείται συχνά μετά από χειρουργική επέμβαση για τη μείωση της πιθανότητας επανεμφάνισης και εξάπλωσης του καρκίνου.

Ο Lawrence Young, καθηγητής μοριακής ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο του Warwick, εξηγεί: «Ακόμα και μετά την επιτυχή αφαίρεση όλου του ορατού καρκίνου με χειρουργική επέμβαση, τα μικροσκοπικά καρκινικά κύτταρα μπορούν να παραμείνουν κρυμμένα στο σώμα και δεν μπορούν να ανιχνευθούν από τις τρέχουσες εξετάσεις».

Ο κορυφαίος Βρετανός ογκολόγος ειδικός στον καρκίνο Dr Karol Sikora λέει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν «ο κίνδυνος υποτροπής είναι υψηλός».

«Ο τρόπος που παρέχεται η θεραπεία είναι πολύ πιο ωραίος τώρα και γίνεται πραγματικά πολύ επαγγελματικά και θα λάβει την καλύτερη δυνατή φροντίδα". Πρόσθεσε ότι οι γιατροί είναι σε θέση να προβλέψουν τη "σωστή θεραπεία για τον σωστό ασθενή". "Αν και είναι δυσάρεστη, η χημειοθεραπεία έχει μεγάλο όφελος» πρόσθεσε ο κορυφαίος ογκολόγος.

Τι περιλαμβάνει η θεραπεία;

Η προληπτική χημειοθεραπεία χορηγείται τις περισσότερες φορές ενδοφλέβια όπου στη συνέχεια το φάρμακο πηγαίνει σε όλο το σώμα μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Ανάλογα με τον τύπο, η χημειοθεραπεία μπορεί να χορηγηθεί είτε σε νοσοκομείο είτε στο σπίτι του ασθενούς.

Ποιες είναι οι παρενέργειες;

Το βρετανικό Cancer Research αναφέρει: «Το γεγονός ότι τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα σκοτώνουν τα διαιρούμενα κύτταρα βοηθά να εξηγηθεί γιατί η χημειοθεραπεία προκαλεί παρενέργειες. Οι ιστοί του σώματος αποτελούνται από δισεκατομμύρια μεμονωμένα κύτταρα. Μόλις αναπτυχθούν πλήρως, τα περισσότερα κύτταρα του σώματος δεν διαιρούνται και δεν πολλαπλασιάζονται πολύ. Διαιρούνται μόνο εάν χρειάζεται να επιδιορθώσουν βλάβες.

Ωστόσο, ορισμένα κύτταρα εξακολουθούν να διαιρούνται στους ενήλικες, όπως αυτά που βρίσκονται στα μαλλιά (τα οποία αναπτύσσονται συνεχώς) και στο δέρμα (το οποίο ανανεώνεται συνεχώς). Επειδή η θεραπεία επηρεάζει αδιακρίτως τους ιστούς του σώματος, ανεξάρτητα από το αν είναι καρκινικοί ή όχι, μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες όπως απώλεια μαλλιών, κόπωση και μώλωπες.

Συχνά ένας ασθενής που υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία λαμβάνει και άλλα φάρμακα που έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν στην άμβλυνση ή την καταπολέμηση ορισμένων από αυτά τα συμπτώματα. Τα συμπτώματα συνήθως εξαφανίζονται όταν τελειώνει η πορεία της θεραπείας».

Τι λένε ειδικοί για την θεραπεία

Ο Δρ Mάνγκες Θόρατ, από το Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και Σύμβουλος Μαστού στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Homerton, λέει ότι οι εξετάσεις και οι σαρώσεις δεν μπορούν να ανιχνεύσουν μικροσκοπικούς καρκίνους, επομένως χρησιμοποιούνται προληπτικές θεραπείες όταν είναι γνωστό ότι υπάρχει καρκίνος.

Όταν ανακάλυψε ότι υπήρχε καρκίνος μετά την εγχείρησή της, εληφθη προφανώς η απόφαση να της χορηγηθεί χημειοθεραπεία για να βεβαιωθεί ότι τυχόν παραμένοντα καρκινικά κύτταρα θα σκοτωθούν. «Η χειρουργική επέμβαση είναι η πιο θεραπευτική μορφή θεραπείας για καρκίνους συμπαγών οργάνων σε πρώιμο στάδιο.

«Ωστόσο, περιστασιακά ορισμένα καρκινικά κύτταρα διαφεύγουν από το όργανο προέλευσής τους και αρχίζουν να κατοικούν σε άλλα όργανα όπως ο πνεύμονας ή το συκώτι. Οι δοκιμές και οι σαρώσεις που είναι διαθέσιμες επί του παρόντος δεν είναι σε θέση να ανιχνεύσουν μια τέτοια μικροσκοπική εξάπλωση και επομένως για να βελτιωθούν οι πιθανότητες ίασης, η πιθανή θεραπεία μιας τέτοιας πιθανής εξάπλωσης συχνά πραγματοποιείται ακόμη και μετά την πλήρη αφαίρεση του καρκίνου στο συμπαγές όργανο προέλευσης.

Ο Άντριου Μπεγκς, Ανώτερος Κλινικός Συνεργάτης και Σύμβουλος Παχέος Εντέρου στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, περιγράφει την προληπτική χημειοθεραπεία ως «λίγο σαν να σφουγγαρίζεις ένα πάτωμα με χλωρίνη όταν έχεις ρίξει κάτι πάνω του, η χημειοθεραπεία σκοτώνει τυχόν ασθενή κύτταρα».

«Η ηλικία δεν έχει καμία επίδραση στο ποσοστό επιτυχίας της χημειοθεραπείας εκτός από τις περιπτώσεις που οι καρκίνοι είναι «επιθετικοί» κάτι που είναι πιο συνηθισμένοι στους νέους – σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να δοθεί ένας τύπος χημειοθεραπείας που ονομάζεται ανοσοθεραπεία. Oι νεότεροι άνθρωποι μπορούν να «ανεχθούν υψηλότερες δόσεις χημειοθεραπείας» καλύτερα, επομένως μπορούν να τους δοθούν ισχυρότερα σχέδια θεραπείας που είναι «πιο πιθανό να σκοτώσουν τυχόν κύτταρα που έχουν απομείνει. Η χημειοθεραπεία γενικά χορηγείται από τρεις έως 12 μήνες, ανάλογα με τον τύπο καρκίνου. Χορηγείται μια σειρά φαρμάκων που μπορούν να φτάσουν σε όλα τα όργανα του σώματος όπου μπορεί να έχει συμβεί τέτοια εξάπλωση. Η χημειοθεραπεία είναι ένας τέτοιος τύπος θεραπείας που χρησιμοποιεί φάρμακα που δρουν ιδιαίτερα σε ταχέως διαιρούμενα κύτταρα, για παράδειγμα, καρκινικά κύτταρα και σκοτώνουν τέτοια κύτταρα».