Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Αργυρόκαστρου Δημήτριος
Ο μητροπολίτηε εκοιμήθη σε ηλικία 85 ετών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο των Ιωαννίνων που είχε εισαχθεί πριν λίγο καιρό λόγω λοίμωξης του αναπνευστικού και ενδοκαρδίτιδα.
Εκοιμήθη σε ηλικία 85 ετών ο Μητροπολίτης Αργυρόκαστρου Δημήτριος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο των Ιωαννίνων που είχε εισαχθεί πριν λίγο καιρό λόγω λοίμωξης του αναπνευστικού και ενδοκαρδίτιδα. Στο ανακοινωθέν της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας αναγράφεται πως «παρά τας προσπαθείας των ιατρών, ο Σεβασμιώτατος δεν κατάφερε να υπερνικήση την ασθένειαν και εκοιμήθη εν Κυρίω σήμερον, 28 Ιουνίου 2025, ώραν 20:30, εκ πολυοργανικής ανεπαρκείας».
Στο παρεκκλήσιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αλβανίας, τελέστηκε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του, ενώ η εξόδιος ακολουθία του θα ψαλεί στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Αναστάσεως του Χριστού στο Αργυρόκαστρο, την Τρίτη 1 Ιουλίου 2025 και ώρα 11:00 το πρωί.
Το θεάρεστο έργο του Μητροπολίτη Αργυρόκαστρου Δημήτριου
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Δημήτριος (Ντικμπασάνης) υπήρξε εκ των πλέον στενών συνεργατών και φίλων του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, ο οποίος εκδήμησε πριν μερικούς μήνες και τον οποίον συνέτρεξε πολύ για την ανασυγκρότηση εκ βάθρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας την οποίαν ως γνωστόν είχε ισοπεδώσει το άθεο κομμουνιστικό καθεστώς
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος (Σιναΐτης), κατά κόσμον Δημήτριος Ντικμπασάνης του Αποστόλου, γεννήθηκε στην Νέα Ηράκλεια Σερρών το έτος 1940.
Τελείωσε την εγκύκλια εκπαίδευση στην πόλη των Σερρών και αργότερα σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου έλαβε το πτυχίο του (1968).
Κατά τα έτη 1969-1971 δίδαξε Κατηχητική στο ταχύρρυθμο Ιερατικό Φροντιστήριο Τήνου, από το 1971-1974 στη Μέση Ιερατική Σχολή Τήνου και στη συνέχεια το μάθημα των Θρησκευτικών στην ιστορική Αμπέτειο Σχολή του Καΐρου (1974-1975). Έχαιρε πολλής αγάπης και εκτίμησης ως λαϊκός θεολόγος καθηγητής στην Ιερατική Σχολή της Τήνου, και ο οποίος ενθάρρυνε τους σπουδαστές να προχωρήσουν σε ανώτερες Θεολογικές σπουδές. Ηταν άνθρωπος ήθους και βαθιάς πίστης στο Θεό.
Το έτος 1975 άρχισε να εγκαταβιώνει στην Ιερά Μονή του Σινά, όπου εκάρη μοναχός (1978) και εν συνεχεία χειροτονήθηκε διάκονος από τον Αρχιεπίσκοπο Σιναίου κ. Δαμιανό στις 7 Ιανουαρίου 1988 και έπειτα από μία εβδομάδα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Από το έτος 1990 έως το 2006 διετέλεσε ηγούμενος του Μετοχίου της Αγίας Αικατερίνης του Σινά στα Ιωάννινα, όπου το έτος 1991 συνάντησε τον τότε Επίσκοπο Ανδρούσης κ. Αναστάσιο ως Έξαρχο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αλβανία.
Τον Φεβρουάριο του έτους 1992 εκλήθη από τον Αρχιεπίσκοπο κ. Αναστάσιο να διδάξει στο Ιερατικό Φροντιστήριο του Δυρραχίου Παλαιά Διαθήκη μέχρι τη μετεγκατάστασή του στον Άγιο Βλάσιο και τη μετεξέλιξή του στη Θεολογική Ακαδημία «Ανάσταση του Χριστού», όπου δίδαξε για λίγο χρόνο.
Ανέλαβε τα καθήκοντα του Πρωτοσυγκέλου της Ιεράς Μητροπόλεως Αργυροκάστρου (1993-2006), όταν τοποτηρητής της ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και εκλέχτηκε Μητροπολίτης Αργυροκάστρου, μετά από ομόφωνη απόφαση της Ιεράς Συνόδου και την έγκριση των κρατικών αλβανικών αρχών, λόγω της ελληνικής του καταγωγής.
Η χειροτονία του έγινε από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο και τους Μητροπολίτες Κορυτσάς κ. Ιωάννη και Βερατίου κ. Ιγνάτιο στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Τιράνων στις 16 Νοεμβρίου 2011.
Κατά την διάρκεια της αρχιερατείας του, συνέβαλε καθοριστικά στην αναγέννηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας ιδιαίτερα στο νότιο Αλβανία. Με ακάματο ζήλο και αγάπη ποίμανε το ποίμνιό του επί δεκαεννέα έτη, ανοικοδομώ ναούς, αναπτύσσοντας την κατήχηση και το φιλανθρωπικό έργο, και ενισχύοντας την πνευματική ζωή των πιστών. Διακρινόταν για την βαθιά γνώση της Ορθόδοξης Παράδοσης και την Αγιογραφική του κατάρτιση, αποτελών στήριγμα διά το ποίμνιο της επαρχίας του. Επί σειράν ετών υπηρέτησε με αφοσίωση ως Αναπληρωτής Πρόεδρος του Ιδρύματος Παιδείας «Πνοή Αγάπης» του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, συμβάλλων ουσιαστικά στην ανάπτυξη και προαγωγή της Ορθόδοξης Παιδείας.
Ο Μητροπολίτης Δημήτριος εκτός από τη μητρική του γλώσσα την Ελληνική ομιλούσε και την Αραβική.
