Έξω πάμε καλά… μέσα όμως;
Τα ευρωπαϊκά εύσημα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, ακόμα και της Bild που την περίοδο των μνημονίων ήθελε να πουλήσουμε την Ακρόπολη για να ξεχρεώσουμε, επιβεβαιώνει την ορθότητα της πολικής που ακολουθεί η κυβέρνηση.
Η πολυπόθητη επενδυτική βαθμίδα επέστρεψε, τα δάνεια πληρώνονται και μάλιστα νωρίτερα, το χρέος μειώνεται, η οικονομία βρίσκεται εντός δημοσιονομικών στόχων, ενώ μετά από πολλά χρόνια προσπαθειών οι αμυντικές δαπάνες δεν θα προσμετρώνται σε περίπτωση υπερβολικού ελλείμματος.
Οι θετικές αυτές εξελίξεις δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να περάσουν απαρατήρητες. Πρόκειται για σημαντικά επιτεύγματα. Η χώρα μας αλλάζει πίστα στην οικονομία, οι αγορές στέλνουν θετικά μηνύματα και έχουμε πάψει πλέον να είμαστε το μαύρο πρόβατο στην Ε.Ε. Το ίδιο συμβαίνει και στα εθνικά θέματα. Το μορατόριουμ με την Τουρκία πήρε παράταση, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ βρίσκονται στο καλύτερο σημείο που είχε ποτέ η Ελλάδα, ενώ τόσο στο πόλεμο της Ουκρανίας όσο και στην Μέση Ανατολή σταθήκαμε στην σωστή πλευρά της ιστορίας.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Όμως καλώς ή κακώς η οικονομική πολιτική κρίνεται από το τι μπαίνει και τι βγάνει από την τσέπη των πολιτών. Καλή η επενδυτική βαθμίδα αλλά όταν βλέπεις συνεχώς να αυξάνονται οι τιμές ακόμα και στα βασικά προϊόντα και με δυσκολία βγάζεις τον μήνα, τότε το ενδιαφέρον σου επικεντρώνεται στην καθημερινότητα και πως θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις. Οι μισθοί είναι ακόμη σε αρκετά χαμηλά επίπεδα σε σχέση με την ευρωζώνη ενώ οι τιμές στα προϊόντα σε αρκετές περιπτώσεις βρίσκονται στα ανώτατα ευρωπαϊκά επίπεδα.
Σαφώς έχουν γίνει βήματα προς σε αυτή την κατεύθυνση. Μην ξεχνάμε πως τώρα τελευταία βγήκαμε από τα μνημόνια, οι συνταξιούχοι είχαν να δουν αύξηση από την περίοδο που έτρεχαν στα ATM όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Βαρουφάκης έκλεισε τις τράπεζες. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα δουν και αυτή από νέα χρονιά να μπαίνουν περισσότερα χρήματα στον λογαριασμό τους, ενώ και ο βασικός μισθός αυξήθηκε ήδη τρείς φορές και έρχεται και τέταρτη. Ωστόσο οι δαπάνες για την καθημερινότητα εξακολουθούν να είναι μεγαλύτερες με το ισοζύγιο να είναι αρνητικό.
Η κυβέρνηση δείχνει να μην μπορεί ακόμα να τιθασεύσει την ακρίβεια. Τα Χριστούγεννα οι τιμές από τα τρόφιμα μέχρι τα δώρα που έκανε ο κόσμος στους δικούς τους ανθρώπους είχαν ξεφύγει. Το ζήτημα στις ανατιμήσεις των προϊόντων ήταν ένα από τα θέματα που κυριάρχησαν στις συζητήσεις ανάμεσα στους πολίτες τις γιορτινές μέρες. Αυτά άκουσαν και οι βουλευτές στις εκλογικές τους περιφέρειες. Όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν την ακρίβεια ως το νούμερο ένα πρόβλημα με τα ποσοστά να είναι δυσθεώρητα και να κυμαίνονται από 70% έως 80%.
Τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση ακυρώνονται ουσιαστικά μέσα σε λίγες ημέρες από τις αυξήσεις στις τιμές. Ο ελεγκτικός μηχανισμός που υπάρχει δεν αρκεί. Απαιτείται ενίσχυση σε προσωπικό και σε μέσα τεχνολογίας. Σωστά έπεσαν τα πρώτα πρόστιμα αλλά χρειάζεται συνέχεια. Όπως επίσης θα πρέπει να αλλάξει και η νοοτροπία των πολιτών απέναντι στην φοροδιαφυγή, ένα ακόμη σημαντικό «αγκάθι» για την κυβέρνηση. Μείωση της φοροδιαφυγής σημαίνει περισσότερα έσοδα για το κράτος άρα και λιγότεροι φόροι. Η κοινωνία δείχνει να μην έχει εμπιστοσύνη στο φορολογικό σύστημα. Πιστεύει πως δεν είναι δίκαιο και αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο. Αν σε κάτι δεν πιστεύεις τότε δύσκολα θα πειθαρχήσεις.
