Άρρωστα αδέσποτα ζώα: «Για όσο ζήσουν σημασία έχει το πώς θα ζήσουν», λένε φιλόζωοι
Τα τέσσερα εκατομμύρια υπολογίζεται ότι φτάνουν σήμερα τα αδέσποτα ζώα στην Ελλάδα. Τη στιγμή που δεν υπάρχει επίσημα καταγεγραμμένος αριθμός, είναι ακόμη πιο δύσκολο να υπολογίσει κάποιος πόσα από αυτά τα αδέσποτα είναι άρρωστα. Υπάρχουν κάποια τυχερά, που βρίσκουν μια οικογένεια. «Για όσο ζήσουν σημασία έχει το πώς θα ζήσουν», εξηγούν στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Μάνος, ο Νίκος, η Μαρία, η Μαρίνα, μερικοί από τους αναρίθμητους φιλόζωους που υιοθετούν άρρωστα αδέσποτα ζώα.
«Ξυπνάει το πρωί, γύρω στις 7 και κλαίει. Ελαφρώς ...κακομαθημένη, θα μπορούσες να την πεις», λέει ο Μάνος Μυριαγκός περιγράφοντας την καθημερινότητά του με την Κύα. Ένα μεγαλόσωμο ντόμπερμαν περίπου τεσσάρων ετών, που έχει υιοθετήσει μαζί με το φίλο του Νίκο Μακρή εδώ και 2,5 μήνες. Η Κύα έχει αλλάξει τέσσερις ιδιοκτήτες, υποφέρει από λεϊσμανίαση, σκουλήκι της καρδιάς και υψηλή πίεση, ενώ μέχρι πριν από λίγο καιρό ζούσε σε αγέλη στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά και ήταν «κίνδυνος-θάνατος» για γατάκια και κάθε μικρόσωμο ζωάκι.
«Πάρτε την. Θα σώσετε πολλά ζωάκια. Είναι αιμοβόρα», μας είπαν, όταν στις βόλτες μας εκεί κατά τη διάρκεια της καραντίνας, είχαμε εντοπίσει αυτό το ντόμπερμαν, το οποίο ήταν πάντα μόνο του, στην αρχή ή στο τέλος μιας αγέλης. Άρχισαν να σκέφτονται την υιοθεσία και γρήγορα έμαθαν ότι η Κύα είχε πολλά προβλήματα υγείας. Ενώ έψαχναν σκυλί για τρία χρόνια, η απόφαση ήταν σχεδόν άμεση.
«Ήταν μια πρόκληση για εμάς. Οι θεραπείες είναι πανάκριβες, βίαιες και επιθετικές. Φτάσαμε να της δίνουμε 15 χάπια την ημέρα. Αλλά θέλαμε να τη δούμε να γίνεται καλά», σημειώνει ο κ. Μυριαγκός.
Πολλά έχει περάσει και η Νέρα, ένα ημίαιμο γκριφόν με κανίς που βρέθηκε το 2014 ετοιμοθάνατο στην Σαλαμίνα. Ήταν ένα μεγάλο σε ηλικία σκυλί, περίπου 7 ετών τότε, άρρωστο και δύσκολα θα έβρισκε σπίτι. Η Μαρία Πανάγια δεν χρειάστηκε να το σκεφτεί δεύτερη φορά. Χρειάστηκε να περιμένει λίγους μήνες για να μπορέσει το σκυλί να επανέλθει τόσο ώστε να μπορέσει να έρθει στη Θεσσαλονίκη και από τότε είναι αχώριστες.
Η Νέρα μεταξύ άλλων ασθενειών που έχει, όπως λεϊσμανίαση και νεφροπάθεια, δεν βλέπει καθόλου από το ένα μάτι και μόνο κατά 25% από το άλλο. Χρειάζεται να της βάζει κάποιος πέντε κολλύρια κάθε μέρα. «Έχω μεγαλώσει με μητέρα νεφροπαθή και γνωρίζω τι σημαίνει να χρειάζεται κάποιος καθημερινή φροντίδα. Η αρρώστια δεν είναι κάτι που το επιλέγει κάποιος. Είμαστε εκεί μέχρι το τέλος», σημειώνει.
