Έριξε την χούντα το «Πολυτεχνείο»;
Πενήντα χρόνια κλείνουν από την «ηρωική και πένθιμη», ( για να παραφράσουμε τον Ο. Ελύτη), «εξέγερση» του Πολυτεχνείου , τον Νοέμβριο του 1973. Όλα αυτά τα χρόνια πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι «το Πολυτεχνείο έριξε την χούντα » και πολλοί περισσότεροι - κυρίως από τις νεότερες γενιές που έχουν μάθει για τα γεγονότα από αφηγήσεις ή κείμενα - που το πιστεύουν αυτό. Είναι όμως έτσι;
Η «εξέγερση» του Πολυτεχνείου και το εξέγερση σε εισαγωγικά, μια και δεν είχε χαρακτηριστικά γενικευμένης λαϊκής αντίδρασης στο καθεστώς αλλά κυριαρχούσαν φοιτητές και άλλοι νέοι, ταρακούνησε τα νερά της εποχής. Όντως , έδειξε στο εξωτερικό πως το καθεστώς Παπαδόπουλου, δεν ήταν καλοδεχούμενο στην χώρα και ότι οι πολίτες αντιδρούν. Όντως προκάλεσε μια ευφορία και έδωσε μια ελπίδα σε μερίδα του ελληνικού λαού (ποσό μεγάλη άγνωστο) ότι κάτι κινείται , κάτι μπορεί να αλλάξει. Όμως, αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους , το Πολυτεχνείο, δεν έριξε την Χούντα.
Αυτό, δεν μειώνει καθόλου, τον ηρωισμό, το θάρρος και τις προθέσεις των νέων παιδιών της εποχής, που πάρα την βαρεία σκιά της χούντας αλλά και τις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις, τόλμησαν να αμφισβητήσουν, τον Παπαδόπουλο, τον Παττακό και τα ανδρείκελα τους, που είχαν ήδη τοποθετήσει σε κυβερνητικές θέσεις, για να δείξουν ότι η χώρα μετατρέπεται σε δημοκρατία.
Το «Πολυτεχνείο» αλλά και η πανικόβλητη αντίδραση των οργάνων του Παπαδόπουλου έδωσαν επίσης την δικαιολογία και την ευκαιρία στον «σκληρό» Ιωαννίδη, να κάνει πράξη αυτό που σχεδίαζε μήνες. Να διώξει την ομάδα Παπαδόπουλου, που θεωρούσε ότι έγερνε προς την δημοκρατία και να αναλάβει την εξουσία ο δικός του μηχανισμός. Ένας μηχανισμός, που με την άφρονα πολιτική του, οδήγησε στην τραγωδία της Κύπρου και την , εξ αυτής, πτώση της χούντας.
Το Πολυτεχνείο λοιπόν, έπαιξε σημαντικό, κυρίαρχο ρόλο, στην αντίσταση κατά της χούντας. Που αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, ήταν ασθενική, έως ανύπαρκτη τα προηγούμενα χρόνια, σε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας (αλλά αυτό δεν είναι της στιγμής να το εξετάσουμε).
Όπως, τον δικό του ρόλο έπαιξε η « Νομική». Λίγους μήνες νωρίτερα αλλά και η προηγούμενη «κατάληψη» του Πολυτεχνείου στις 14 Φεβρουαρίου του 1973. Που μάλιστα προκάλεσε και την πρώτη εισβολή της αστυνομίας στον χώρο. Κάτι που οι περισσότεροι αγνοούν.
Δεν είναι της ώρας να μιλήσουμε για όσα εδώ και χρόνια λένε «τα παιδιά της γενιάς του Πολυτεχνείου», αλλά και όσα τους καταμαρτυρούν οι άλλοι για την μετέπειτα πολιτική τους δράση-εξαργύρωση των αγώνων. Και οι δυο πλευρές υπερβάλλουν….
Είναι όμως, τώρα, πενήντα χρόνια μετά, να βάλουμε ίσως τα γεγονότα στην πραγματική τους διάσταση.
Το « Πολυτεχνείο» ήταν μια πολύ σημαντική, ηρωική στιγμή αντίστασης στην χούντα, έστειλε πολλά μηνύματα παντού, όμως δεν έριξε την χούντα. Και αυτό, δεν μειώνει καθόλου την σημασία αλλά και των ηρωισμών , όσων –επωνύμων αλλά κυρίως ανωνύμων- που ήταν εκεί και συνέβαλλαν στο τριήμερο που εξευτέλισε την χούντα.
