Ευμορφίδης, Βελόπουλος και άλλοι κλόουν της πολιτικής
Οι γελωτοποιοί δεν έλειπαν ποτέ από τις εκλογές. Η παράδοση γραφικών «πολιτευόμενων» είναι παλαιά αλλά στην εποχή των social media η επιρροή τους μπορεί να γίνει τεράστια. Από τον Βασίλη Λεβέντη, έως τον Κυριάκο Βελόπουλο και τον Πολ Ευμορφίδη οι διαφορές δεν τόσο μεγάλες. Τους ενώνει η εμμονή στην ακραία, εντυπωσιακή, ριζοσπαστική, άποψή τους.
Η αρχή πρέπει να έγινε στην εποχή του Αρμάνδου Δελαπατρίδη στις αρχές του 20ου αιώνα που μιλώντας στο Σύνταγμα έκανε προεκλογικές εξαγγελίες όπως ότι θα ιδρύσει «Υπουργείο έρωτος». Συχνά έχριζε υπουργούς στην κυβέρνησή του, ανθρώπους που τον παρακολουθούσαν. Αρκεί βέβαια να του έδιναν δύο δραχμές ως συνδρομή για την ορκωμοσία τους.
Το σύγχρονο υπόδειγμα έγινε ο Βασίλης Λεβέντης που δεν χρειάζονταν τις πλατείες ούτε το κέρμα των περαστικών. Είχε την ευφυία να δημιουργήσει τηλεοπτικό σταθμό, από τον οποίο απευθύνονταν στο κοινό σε πολύωρες εκπομπές λόγου, κάτι σαν δημόσια εξομολόγηση ή οργισμένο μονόλογο διαρκείας. Ήταν κάτι παράδοξο που παρακολουθούσαν πολλοί ως αντίδοτο στην πλήξη τους. Η κερδοφόρα λειτουργία του καναλιού χάρη στο τηλεμάρκετινγκ, αλλά και η διαρκής υποβάθμιση της πολιτικής, τελικά τον έκανε αρχηγό κόμματος στη Βουλή. Τρελάθηκαν οι εκκολαπτόμενοι γελωτοποιοί. Το όνειρο ήταν εφικτό.
Το παράδειγμα του πολλοί αγάπησαν και γιαυτό δεν πρέπει να κάνει εντύπωση, ούτε η ανακοίνωση του κόμματος «ΕΥ - Κίνηση» από τον επιχειρηματία Πολ Ευμορφίδη.
Δηλώνει οικολόγος, είναι ζεν, κατάφερε να προσκληθεί στο προεδρικό μέγαρο όπου εμφανίστηκε με σανδάλια. Σύμπτωση; Όχι βέβαια αφού τα παράγει συγγενής του επιχειρηματίας- πολιτικού – οικολόγου επενδυτή. Εμείς νομίζαμε ότι είναι αντισυμβατικός και cool, αυτός είναι απλά έμπορος. Επιτυχημένος σε κάθε τομέα, είναι ο άνθρωπος που έπεισε το κοινό να αγοράζει ακριβά στρώματα επειδή είναι από οικολογικές πρώτες ύλες. Έγινε τηλεοπτικός αστέρας της εκπομπής «Dragon’s Den” του ΑΝΤ1, στη διάρκεια της οποίας επενδύει (;) σε επιχειρηματικές προτάσεις που παρουσιάζουν απελπισμένοι εφευρέτες.
Μετά από τις επιτυχίες αυτές ήταν πολύ λογικό να προσφερθεί να σώσει και την χώρα εφόσον υπερψηφιστεί. Παρεμπιπτόντως διαφημίζει εκτός από στρώματα και ξενοδοχεία, τα βαριά (ακριβά) ξύλινα ποδήλατα που παράγει, μετά οποία εμφανίστηκε στην πορεία προς την… Πνύκα.
Η επιλογή της περιοχής μάλλον δεν ήταν τυχαία, την γνωρίζει γιατί είναι κοντά το κτίριο ξενοδοχείου που του ανήκει και στο οποίο έκανε δύο ορόφους, περισσότερους από τους (χαζούς) περίοικους.
Είναι κακό να διασκεδάζει το κοινό με πολιτικούς γελωτοποιούς; Όχι, εφόσον υπάρχει η ελάχιστη πολιτική εντιμότητα. Γιαυτό είναι ακίνδυνοι. Ο Π. Ευμορφίδης θα έπειθε ως οικολόγος και ζεν τύπος, αν δεν είχε προσθέσει δύο επιπλέον ορόφους για να μονοπωλήσει τη θέα του Παρθενώνα. Θα πιστεύαμε όσα λέγει εφόσον απέφευγε την απληστία των ακινήτων ακόμα κι αν είχε τη νομική δυνατότητα να υλοποιήσει το έργο.
Θα πιστεύαμε τον Κυριάκο Βελόπουλο, όταν πωλούσε αλοιφή που θεραπεύει την φαλάκρα, αν δεν ήταν ο ίδιος καραφλός. Ίσως πιστεύαμε κι ότι βρήκε επιστολή του Ιησού στα ελληνικά παρότι είναι γνωστό ότι δεν μιλούσε την γλώσσα. Μπορεί να ήταν ένα άγνωστο θαύμα.
Οι γελωτοποιοί της πολιτικής μπορεί τελικά να είναι ακίνδυνοι αλλά το γεγονός ότι υπάρχουν ψηφοφόροι που τους ψηφίζουν επειδή σπάνε πλάκα ή τους πιστεύουν πραγματικά ή νομίζουν ότι αντιστέκονται στο κατεστημένο, είναι αξιοπρόσεκτο. Είναι η πολιτικοποίηση της γραφικότητας ή και η γραφικότητα της πολιτικής.
