Γιατί το «χέρι-χέρι» Σαμαρά και Καραμανλή δεν ακουμπάει τον Μητσοτάκη

Ο Αντώνης Σαμαράς στα εθνικά θέματα δεν κινείται με την τακτική του «πειρατή» όπως χαρακτηρίζει τον Ταγίπ Ερντογάν. Δεν βγαίνει απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά έχει μια σταθερή θέση απέναντι στην Τουρκία. Αυτήν εξέφρασε και στην «Καθημερινή της Κυριακής», με το «όχι» του πρώην πρωθυπουργού στην επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα, να μην αιφνιδιάζει το Μέγαρο Μαξίμου.

Το timing

Για την Ηρώδου Αττικού όπως επίσης για την Πειραιώς αυτές είναι οι θέσεις με τις οποίες αναγνωρίζεται ο πρώην πρωθυπουργός. Το timing όμως που επιλέγει ο Αντώνης Σαμαράς για να τις επαναφέρει στη δημοσιότητα προκαλεί και συζητήσεις, σηκώνει πολιτική σκόνη ενώ δίνει πατήματα και για σχόλια στα αντίπαλα στρατόπεδα. Η παρουσία άλλωστε του Τούρκου Προέδρου στην Αθήνα σε 11 ημέρες, είναι το αποκορύφωμα της διπλωματικής επένδυσης από ελληνικής πλευράς στη στρατηγική των «ήρεμων νερών».
Ανεξάρτητα από τις ερμηνείες για την στόχευση να διαταραχθούν τα ήρεμα νερά, οι διαρροές από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού στρέφουν τους προβολείς του ενδιαφέροντος σε ακόμη ένα σημάδι που προβάλλει την προσέγγιση Σαμαρά και Καραμανλή. Μόνο τυχαία δεν ήταν η αναφορά του Αντώνη Σαμαρά στις ομοιότητες που έχει ο ήχος στο καμπανάκι για τα εθνικά που χτυπάει με εκείνον στις δημόσιες παρεμβάσεις του Κώστα Καραμανλή. Τελευταία στις δημόσιες εμφανίσεις τους οι δυο πρώην πρωθυπουργοί, πάνε χέρι-χέρι, παρότι διαχρονικά κινούνταν πάνω σε διαφορετικές ράγες. Ο προσανατολισμός του Αντώνη Σαμαρά, ήταν καθαρόαιμα δεξιός, ενώ ο Κώστας Καραμανλής έφερε στο προσκήνιο τη στρατηγική του μεσαίου χώρου.

Η προσέγγιση

Στον αντίποδα όμως, όπως λένε συνομιλητές τους, σημείο επαφής των πρώην Πρωθυπουργών και Προέδρων του κόμματος, αποτελούν τα εθνικά θέματα. Μια ατζέντα που ιεραρχήθηκε ψηλά στην ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής της διακυβέρνησης τόσο του Αντώνη Σαμαρά όσο και εκείνης του Κώστα Καραμανλή. Ο Κώστας Καραμανλής πέρασε σε άλλη διάσταση το άνοιγμα προς τη Μόσχα αλλά έδωσε και διαφορετικά χαρακτηριστικά στην προσέγγιση με την Τουρκία, με την «κουμπαριά» με την οικογένεια Ερντογάν.
Από την άλλη κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του Αντώνη Σαμαρά, συνεδρίασε δυο φορές το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας των δυο χωρών. Σε μια περίοδο κατά την οποία η Τουρκία δεν έπαιζε καθαρά το χαρτί της προσέγγισης με την Ελλάδα. Τον Μάρτιο του 2013 στην Κωνσταντινούπολη , Αντώνης Σαμαράς και Ταγίπ συμπροέδρευσαν στη δεύτερη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας. 21 μήνες αργότερα ο Αντώνης Σαμαράς ως οικοδεσπότης υποδεχόταν στον τρίτο γύρο των ελληνοτουρκικών συνομιλιών στην Αθήνα τον τότε Πρωθυπουργό της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου.

Ο στόχος

Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς όμως ταυτίζονται στην αντίθεση τους με την περιβόητη θεωρία του κατευνασμού της Τουρκίας. Στις δημόσιες παρεμβάσεις τους, αφιερώνουν ειδικές και παρόμοιες αναφορές ενάντια στη συγκεκριμένη στρατηγική, την οποία δεν χρεώνουν στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας αλλά στη λανθασμένη, ευρωπαϊκή στάση. Οι δημόσιες τοποθετήσεις τους πάντως, δείχνουν την κοινή επιδίωξη τους να δείξουν ότι πιάνουν τον κομματικό σφυγμό. Παραδοσιακά άλλωστε τόσο τα εθνικά όσο και άλλα θέματα ταμπού για τη συντηρητική πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας, όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, τροφοδοτούν εσωκομματικές συζητήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, η δημόσια παρουσία τους, όπως λέγεται από το περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά και του Κώστα Καραμανλή, δεν επιδιώκει τη δημιουργία ενός μετώπου κόντρα στην εσωκομματική. Από την άλλη όμως δεν κρύβεται η γκρίνια για το μεγάλο άνοιγμα προς την κεντροαριστερά και ειδικά προς το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ. Αυτή ήταν άλλωστε και η προειδοποίηση Σαμαρά στην «Καθημερινή της Κυριακής», σύμφωνα με την οποία η Νέα Δημοκρατία: «Όταν στοχεύει αποκλειστικά στο "κέντρο" - τη στιγμή που η κοινωνία κινείται δεξιότερα - κινδυνεύει να χάσει την ισορροπία της».

Τα «χαρτιά» Μητσοτάκη

Στο Μέγαρο Μαξίμου πάντως η συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά, ακόμη και ο χρονισμός της, δεν προκάλεσε κάποια αλλαγή απέναντι στις δημόσιες παρεμβάσεις των πρώην Προέδρων του κόμματος, οι οποίες κατά πάγια πρακτική δεν σχολιάζονται. Κυβερνητικές πηγές μπορεί να έλεγαν ότι: «Η κυβέρνηση κινείται με βάση το πρόγραμμα και τις διακηρυγμένες θέσεις της. Στη βάση αυτών εφαρμόζει και την πολιτική της». Από την άλλη όμως συνομιλητές του πρωθυπουργού υπενθύμιζαν τις κατακτήσεις της διακυβέρνησης Μητσοτάκη στο πεδίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Τα ίδια πρόσωπα στέκονταν στο γεγονός ότι στην υβριδική επίθεση στην ελληνοτουρκική μεθόριο, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κινητοποίησε την ευρωπαϊκή ηγεσία σε τέτοιο βαθμό που την οδήγησε να κάνει από αέρος και επί του εδάφους, αυτοψία στην κατάσταση που δημιουργούσαν, οι καθοδηγούμενες από την τουρκική ηγεσία, προσφυγικές ροές στον Έβρο. Απάντηση σε όσους αμφισβητούν αποτελεί σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η μετατροπή του μεταναστευτικού από διμερές ζήτημα σε ευρωτουρκικό, αλλά και συνολικά η αλλαγή στάσης των Βρυξελλών, απέναντι στην Τουρκία.

Απόδειξη της επιτυχημένης πολιτικής της κυβέρνησης στα εθνικά θέματα σύμφωνα με τους συνομιλητές του πρωθυπουργού αποτελεί η μεταστροφή της Ουάσιγκτον στα ελληνοτουρκικά. Η Άγκυρα μέσα σε λίγους μήνες αποβλήθηκε από το πρόγραμμα των F-35 ενώ την ίδια στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνώριζε την αποθέωση στο αμερικανικό Κογκρέσο. Όπως λένε από το περιβάλλον του πρωθυπουργού, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πάντα ανοιχτός στην καλόπιστη κριτική, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι διαγράφονται τα απτά αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.