Γιατί υπάρχουν «ουρανοξύστες» στους οποίους κανείς δεν κατοικεί
Το ψηλό κτίριο στην άκρη του Μέλανα Δρυμού στη Γερμανία δεν φιλοξενεί γραφεία ή διαμερίσματα, ωστόσο επιτελεί κρίσιμο ρόλο.
Στην ανατολική άκρη του Μέλανα Δρυμού της Γερμανίας, λίγο έξω από τη μεσαιωνική πόλη Rottweil, μια περίεργη κατασκευή - ένας ουρανοξύστης όπου κανείς δεν ζει - κυριαρχεί στον ορίζοντα. Ονομάζεται TK Elevator Testturm και σε ύψος περίπου 246 μέτρων, συγκαταλέγεται στα ψηλότερα κτίρια της χώρας.
Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει η εμφανής απουσία παραθύρων, αυτή η πολυόροφη κατασκευή δεν είναι γεμάτη με άδεια γραφεία ή πολυτελή διαμερίσματα. Ο κύριος σκοπός του πύργου κρύβεται στον πυρήνα του: 12 φρεάτια που χρησιμοποιούνται για τη δοκιμή των πιο πρόσφατων μοντέλων ανελκυστήρων.
Ο Γερμανός κατασκευαστής TK Elevator, ο οποίος προμηθεύει ανελκυστήρες για ουρανοξύστες, συμπεριλαμβανομένου του One World Trade Center της Νέας Υόρκης, διαθέτει επίσης πύργους δοκιμών στην Ατλάντα - μια κατασκευή 128 μέτρων που βρίσκεται στο Battery, το σπίτι της ομάδας μπέιζμπολ Atlanta Braves - και το Zhongshan της Κίνας. Στα 248 μέτρα, το τελευταίο είναι σχεδόν τρεις φορές ψηλότερο από το Άγαλμα της Ελευθερίας.
Οι πύργοι δοκιμών ανελκυστήρα μπορούν να ανέβουν ακόμα ψηλότερα. Για παράδειγμα, ο Πύργος H1, που κατασκευάστηκε από τον ιαπωνικό όμιλο Hitachi στο Guangzhou της Κίνας, φτάνει τα 289 μέτρα. Είναι ένα από τα ψηλότερα κτίρια στην πόλη με πυκνούς ουρανοξύστες και είναι τόσο μεγάλο που θα ήταν ανάμεσα στα 25 ψηλότερα κτίρια της Νέας Υόρκης — και το τρίτο ψηλότερο στο Λος Άντζελες.
Οι πύργοι δοκιμών ανελκυστήρων είναι «λίγο σαν πίστα δοκιμών για μια ομάδα της Formula 1», δήλωσε ο Tomio Pihkala, επικεφαλής τεχνολογίας στη φινλανδική εταιρεία κατασκευής ανελκυστήρων Kone, σε μια τηλεφωνική συνέντευξη. «Ο πρωταρχικός και πιο σημαντικός λόγος για τον οποίο υπάρχουν οι πύργοι δοκιμών είναι ότι η επαλήθευση ορισμένων λειτουργιών ασφαλείας μπορεί να γίνει μόνο σε πραγματικό περιβάλλον».
Αναδημιουργία συνθηκών λειτουργίας
Η Kone, η οποία έχει εγκαταστήσει ανελκυστήρες στην Taipei 101 (το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο από το 2004 έως το 2010) και στο The Shard του Λονδίνου, άνοιξε τον πρώτο πύργο δοκιμών στο Hyvinkää της Φινλανδίας το 1967. Η εταιρεία έκτοτε έχει κατασκευάσει τέσσερις ακόμη πύργους δοκιμών, με τον ψηλότερο, ολοκληρώθηκε το 2015 στο Kunshan της Κίνας, ολοκληρώνοντας τα 235 μέτρα.
«Στους πύργους δοκιμών αυξάνουμε τις πραγματικές συνθήκες λειτουργίας του ανελκυστήρα, μείον την παρουσία κανονικών χρηστών», είπε ο Pihkala. «Είναι επίσης μια εξαιρετική τοποθεσία για να επαληθεύσετε την ποιότητα, την άνεση και την αξιοπιστία ενός ανελκυστήρα.»
Μεταξύ των δοκιμών ασφαλείας είναι ένα που προσομοιώνει μια ελεύθερη πτώση: «Δεν είναι πραγματικός ανελκυστήρας, αλλά ισοδύναμη μάζα… και τότε πρέπει να ενεργοποιηθούν το σύστημα πέδησης έκτακτης ανάγκης και ο εξοπλισμός ασφαλείας για να σταματήσει ο ανελκυστήρας με ασφάλεια, ώστε να μην τραυματιστεί κανείς μέσα. », είπε ο Πιχκαλά.
Ο λόγος για τον οποίο ορισμένοι πύργοι δοκιμών είναι τόσο ψηλοί είναι ότι οι περισσότεροι σύγχρονοι ανελκυστήρες είναι τόσο γρήγοροι που εξαντλούνται γρήγορα από χώρο, πρόσθεσε ο Pihkala. «Όταν έχεις πιο γρήγορο ασανσέρ, χρειάζεσαι έναν ψηλότερο πύργο δοκιμών», εξήγησε. «Οι ανελκυστήρες υψηλής ταχύτητας ταξιδεύουν με περισσότερα από 30 πόδια ανά δευτερόλεπτο και για να δοκιμάσετε αυτό το είδος ανελκυστήρα, χρειάζεστε αρκετό χώρο για να επιταχύνετε στη μέγιστη ταχύτητα και στη συνέχεια να επιβραδύνετε.»
Ωστόσο, η άνοδος δεν είναι η μόνη επιλογή. Στην πραγματικότητα, η μεγαλύτερη μονάδα δοκιμών ανελκυστήρων στον κόσμο είναι υπόγεια. Βρίσκεται στο Τυτύρι της Φινλανδίας, είναι μέρος ενός ορυχείου ασβεστόλιθου που λειτουργεί και φτάνει σε βάθος σχεδόν 1.150 ποδιών.
«Αυτό είναι μοναδικό στον κλάδο μας», είπε ο Pihkala για την εγκατάσταση. «Καταλήξαμε σε συμφωνία για τη χρήση ορισμένων ανοιχτών φρεατίων σε ένα ορυχείο, που μας επιτρέπει να δοκιμάσουμε ανελκυστήρες κατάλληλους για κτίρια ύψους έως και ενός χιλιομέτρου».
Στην τοποθεσία, οι ανελκυστήρες μπορούν να δοκιμαστούν σε ταχύτητες έως και 19 μέτρα ανά δευτερόλεπτο και οι δοκιμές ελεύθερης πτώσης βλέπουν ένα πλαίσιο ανελκυστήρα 11 τόνων να φτάνει τα 26 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Συνολικά, το ορυχείο έχει 11 φρέατα με συνδυασμένο μήκος σχεδόν 1,6 χιλιόμετρα.
Όπως όλοι οι ουρανοξύστες, οι πύργοι ανελκυστήρων πρέπει να αντέχουν τους ισχυρούς ανέμους που μπορούν να προκαλέσουν ταλάντευση και να επηρεάσουν τις συνθήκες δοκιμής. Για το λόγο αυτό, ορισμένοι από αυτούς είναι εξοπλισμένοι με αποσβεστήρες μάζας - ουσιαστικά τεράστια εκκρεμή που εξουδετερώνουν τους κραδασμούς που προκαλούνται από έντονες καιρικές συνθήκες ή ακόμα και σεισμούς. Περίπου το ένα τρίτο των 20 ψηλότερων κτιρίων του κόσμου περιέχει ένα.
Ωστόσο, για μηχανικούς που θέλουν να δοκιμάσουν την τεχνολογία του ανελκυστήρα σε ακραίες συνθήκες, αυτοί οι αποσβεστήρες μάζας μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο: να δημιουργούν κραδασμούς αντί να τους απορροφούν. Το TK Elevator Testturm στο Rottweil διαθέτει ρυθμισμένο αποσβεστήρα μάζας 200 τόνων, αναρτημένο από τέσσερα χαλύβδινα καλώδια, τα οποία μπορούν να τεθούν σε κίνηση από δύο κινητήρες. Η προκύπτουσα ταλάντωση προσομοιώνει τον άνεμο και τους σεισμούς, που είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην ανάπτυξη ανελκυστήρων, σύμφωνα με την TK Elevator.
Τουριστικό αξιοθέατο
Κατά τα άλλα, το σχέδιο του πύργου Rottweil διαθέτει εξωτερική επένδυση από υαλοβάμβακα που του δίνει μια κομψή, αδιαφανή εμφάνιση. Εκτός από την προστασία του κτιρίου από την ηλιακή ακτινοβολία και την καταπολέμηση του ανέμου, η πρόσοψη βοήθησε να γίνει το κτίριο ένα τοπικό αρχιτεκτονικό ορόσημο, σύμφωνα με το TK Elevator.
Ο πύργος έχει γίνει τουριστικό αξιοθέατο από τότε που άνοιξε το 2017. Οι περισσότεροι επισκέπτες έρχονται για το κατάστρωμα παρατήρησης, το ψηλότερο της Γερμανίας, το οποίο προσφέρει απρόσκοπτη θέα στον Μέλανα Δρυμό. Είναι προσβάσιμο μέσω μιας κατάλληλα γρήγορης διαδρομής με ανελκυστήρα.
«Σε 30 δευτερόλεπτα, οι επισκέπτες οδηγούνται σε ύψος 232 μέτρων», είπε η Beate Höhnle, η διευθύντρια του πύργου, στο CNN σε μια συνέντευξη μέσω email. «Η διαδρομή έχει ταχύτητα 8 μέτρα ανά δευτερόλεπτο και, σε μια καθαρή μέρα, οι επισκέπτες μπορούν να δουν τις Ελβετικές Άλπεις. «Όποια εποχή του χρόνου κι αν είναι», πρόσθεσε, «ο πύργος και η θέα προσφέρουν πάντα κάτι ξεχωριστό».
