Κώστας Σλούκας - Παναθηναϊκός AKTOR: Ένας χρόνος από τη μεταγραφή που άλλαξε τα δεδομένα

Πέρασε ένας χρόνος. Ένας χρόνος από μια μεταγραφή που θα άλλαζε μια για πάντα τον μπασκετικό χάρτη τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης ολόκληρης. Ο Κώστας Σλούκας άφησε τα «ερυθρόλευκα» του Ολυμπιακού για να φορέσει τα «πράσινα» του Παναθηναϊκού AKTOR. Κρίθηκε, αμφισβητήθηκε, όμως στο τέλος βγήκε και πάλι νικητής. Γιατί έτσι μεγάλωσε από μικρός. Γιατί αυτός είναι ο Κώστας Σλούκας. 

Έφυγε στα 33 του «προδομένος» από την ομάδα που τον ανέθρεψε. Εκείνη, η οποία δεν δίστασε να του προσφέρει «γη και ύδωρ» για να τον κάνει να πιάσει ξανά λιμάνι, μετά από μια πενταετία στη Φενέρμπαχτσε. Ο Σλούκας πήρε τη πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του το καλοκαίρι του 2015. Όταν και επέλεξε να γίνει κάτοικος Τουρκίας για λογαριασμό της Φενέρ.

Αγάπησε και αγαπήθηκε εκεί. Πήγε για ένα «αγροτικό», αλλά κατέληξε να είναι κάτοικος Κωνσταντινούπολης για πέντε ολόκληρα χρόνια. Κατέκτησε εγχώριους τίτλους και φυσικά στέφθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης κόντρα στην πρώην του ομάδα, τον Ολυμπιακό. 

Όμως, βαθιά μέσα του ήξερε πως η μοίρα τού χρωστούσε κάτι το διαφορετικό. Επέλεξε να στηρίξει το εγχείρημα των Αδελφών Αγγελόπουλων, να πιστέψει στο όραμα τους και να γίνει ένα με αυτούς, με σκοπό ο Ολυμπιακός να επιστρέψει ξανά εκεί που ανήκει, στην κορυφή της Ευρώπης. Όταν για κανέναν ο προορισμός Πειραιάς δεν φαινόταν ιδανικός, ο Σλούκας άφησε την οικογένεια του (όπως ο ίδιος αποκαλούσε) Φενέρ, τα «χρυσά» συμβόλαια των Ρεάλ Μαδρίτης και ΤΣΣΚΑ Μόσχας για να γυρίσει πίσω στον Ολυμπιακό... στο σπίτι του. 

Η προσαρμογή του και πάλι στην Ελλάδα ήταν κάτι παραπάνω από εύκολη. Στο ΣΕΦ όλα έμοιαζαν οικεία και το μόνο που έμενε, ήταν σκληρή δουλειά από όλους, ώστε ο Ολυμπιακός να γίνει και πάλι ανταγωνιστικός. Η διετία 2021-23 έφερε κάθε εγχώριο τίτλο στον Πειραιά, με την ομάδα όμως να κάνει το βήμα παραπάνω και να επιστρέφει σε Final Four της Euroleague έπειτα από μισή δεκαετία. Για ένα σουτ, για μια φάση που κάθε φίλος του Ολυμπιακού θα ήθελε να ξεχάσει, οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν πέρυσι και την κορυφή της Ευρώπης, με τη βασίλισσα Ρεάλ να τους λυγίζει στο τέλος. 

Ο Σλούκας παρόλα αυτά αποφάσισε να αποχωρήσει το περασμένο καλοκαίρι από τους δευτεραθλητές Ευρώπης και νταμπλούχους Ελλάδος και να αναζητήσει αλλού τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Πολλά ακούστηκαν, άλλα τόσα γράφτηκαν, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν τί πραγματικά ειπώθηκε στην τετράωρη συνάντηση που είχαν οι πρόεδροι του Ολυμπιακού με τον Έλληνα διεθνή και τί πραγματικά συνέβη, που έκανε τον Σλούκα να αφήσει μια ομάδα που όταν επέστρεφε τρία χρόνια πριν, πίστευε πως εκεί θα κλείσει την καριέρα του. 

Το μεγάλο του σουτ σε νεκρό χρόνο που έκρινε τον τρίτο προημιτελικό με τη Φενέρμπαχτσε στα περσινά Play Off, καθώς και οι έξαλλοι πανηγυρισμοί εκείνου και των συμπαικτών του στη φυσούνα, πάγωσαν για λίγο την αγάπη των Τούρκων προς το πρόσωπό του. Όπως και τότε, με το πανό του Κεμάλ, όταν ο Σλούκας δεν θέλησε να το κρατήσει όντας παίκτης της Φενέρ, δείχνοντας σεβασμό στον ελληνικό λαό. Ωστόσο, η σχέση του με τον πρόεδρο της Φενέρμπαχτσε παρέμεινε εξαιρετική ανά τα χρόνια και ο ίδιος υπολόγιζε να γυρίσει εκεί το περασμένο καλοκαίρι. 

Όμως, η μεγάλη προσπάθεια του Παναθηναϊκού AKTOR να τον εντάξει στο δυναμικό του, έφερε τον Έλληνα διεθνή μπροστά στο δίλημμα της καριέρας του. Να περάσει στην απέναντι πλευρά; Να γίνει από «κόκκινος, πράσινος»; Να «προδώσει» τον κόσμο του Ολυμπιακού που τον στήριξε και τον δέχτηκε πίσω, όταν ο ίδιος θέλησε να επιστρέψει;

Να φύγει από μια ομάδα που για ένα σουτ έχασε τον τίτλο της Πρωταθλήτριας Ευρώπης για μία που τερμάτισε προτελευταία τη σεζόν που μόλις πέρασε; Αυτά, αλλά και σίγουρα πολλά άλλα περνούσαν εκείνες τις ημέρες από το μυαλό του. Ο Παναθηναϊκός AKTOR έκανε τα πάντα για να τον ντύσει στα «πράσινα» και πρόσφερε στον Σλούκα ένα συμβόλαιο που αντάξιο του δεν βλέπουμε συχνά στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, πόσο μάλλον για Έλληνα παίκτη. 

Ο Σλούκας στα 33 του κλήθηκε να ηγηθεί μιας νέας προσπάθειας, αυτής της επιστροφής του Παναθηναϊκού AKTOR αρχικά στα Play Off της Euroleague και αν αυτό καταστεί εφικτό, στο Final Four του Βερολίνου. Ο Έλληνας διεθνής πλαισιώθηκε από παίκτες με υψηλό κίνητρο, ποιότητα και θέληση να πετύχουν. Η απόκτηση του Κέντρικ Ναν «ξεκλείδωσε» τη νοοτροπία νίκης που είχε χάσει τα τελευταία χρόνια ο Παναθηναϊκός AKTOR και οι οπαδοί του τριφυλλιού έσπευσαν να βγάλουν εισιτήρια για... Βερολίνο. 

Εκεί, όπου ο Σλούκας αρνήθηκε να χάσει. Κέρδισε την πρώην του ομάδα Φενέρ στον ημιτελικό και έμενε μόνο ένα παιχνίδι για να επιστρέψει στην κορυφή. Κόντρα σε μια ομάδα που τον έχει «πονέσει» αρκετά όλα αυτά τα χρόνια. Την Πρωταθλήτρια Ευρώπης και βασίλισσα Ρεάλ Μαδρίτης η οποία είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό στον δικό τους ημιτελικό. Από αυτήν έχασε το ευρωπαϊκό στον τελικό της Μαδρίτης το 2015 ως παίκτης των «ερυθρολεύκων».

Αυτή τού στέρησε την κούπα στο Βελιγράδι το 2018 όντας παίκτης της Φενέρμπαχτσε. Αυτή ήταν που πανηγύρισε και στον περυσινό τελικό του Κάουνας, ξανά κόντρα στον Ολυμπιακό, με δικό του μάλιστα χαμένο σουτ στη λήξη του χρόνου. Η ιστορία, όμως φέτος γράφτηκε διαφορετικά. Ο Σλούκας πραγματοποίησε μια εμφάνιση που θα συζητιέται για χρόνια από φίλους της πορτοκαλί μπάλας, κέρδισε το MVP του Final Four, κατέκτησε τον τέταρτο ευρωπαϊκό του τίτλο και χάρισε το έβδομο αστέρι στον Παναθηναϊκό AKTOR. 

Μία τρελή ιστορία, που όμοιά της μόνο ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει. Ο Σλούκας μπορεί να νιώθει δικαιωμένος για την επιλογή του (όπως και για κάθε της καριέρας του). Πάντα έψαχνε το κίνητρο, ζει από αυτό. Βάζει νέες προκλήσεις στην καριέρα του, θέλει να κάνει το απίθανο να μοιάζει και πάλι πιθανό.

Έχει στεφθεί Πρωταθλητής Ευρώπης με τρεις διαφορετικούς συλλόγους και βρίσκεται πρώτος στη λίστα των Ελλήνων με τους περισσότερους ευρωπαϊκούς τίτλους σε συλλογικό επίπεδο. Είναι ο Κώστας Σλούκας του Πειραιά, της Κωνσταντινούπολης, της Αθήνας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Είναι απλώς ο Κώστας Σλούκας, ένα ελληνόπουλο που έχει να προσφέρει πολλά ακόμη στο άθλημα που λέγεται μπάσκετ. 

Μάνος Νικητάκης