Πέθανε ο Τζίμης - Ήταν o πρώτος tattoo artist της Αθήνας
Τζίμης: Θεωρείται ο πρώτος και είναι σίγουρα ο πιο διάσημος tattoo artist της Αθήνας.
Ο Τζίμης έφυγε σε ηλικία 87 ή 89 ετών, καθώς όπως είχε αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξή του στη LiFO δεν ήταν ακριβώς σαφές το πότε γεννήθηκε.
Είχε καταγωγή από τη Μυτιλήνη και ήταν γεννημένος ή το 1933 ή το 1935. Υπήρξε κάποια διαφοροποίηση με τα πιστοποιητικά, καθώς η μητέρα του επέμενε να λέει το '33, αλλά τα χαρτιά έλεγαν το ’35.
«Όταν ήμουν στα καράβια, αφού τελειώναμε τη δουλειά, πήγαινα με την μπουκάλα το ουίσκι και άραζα. Είχα μαζί χαρτί και μολύβι, έπινα και σχεδίαζα. Διαβόλους, τριβόλους και ό,τι έβλεπα στα ταξίδια μου. Στο Τορόντο δούλευα οικοδόμος και κάτω από το δώμα που έμενα ήταν ένα τατουατζίδικο. Μπήκα να δω κι εγώ τι ήταν εκεί μέσα. Τους γνώρισα, με γνώρισαν και κατέβαινα κι έπινα κάνα καφεδάκι με τον Μπίλι που το είχε. Μέσα είχε άλλους τέσσερις που δούλευαν γι’ αυτόν», έλεγε ο Τζίμης για τα πρώτα του ερεθίσματα όσον αφορά την τέχνη του τατουάζ.
Για το πως ξεκίνησε να δουλεύει στην Ελλάδα, είχε πει, «Όταν γύρισα στην Ελλάδα λίγο μετά το ’70 ξεκίνησα να δουλεύω οδηγός στη γαλλική πρεσβεία. Μετά πήρα και μια άδεια ταξί. Έδινε ο Παπαδόπουλος άδειες τότε, πήρα κι εγώ μισή, αλλά δεν πολυδούλεψα. Δεν την ήξερα την Αθήνα και όλο προς το Φάληρο πήγαινα. Από το ταξί εκείνο ξεκίνησε και η ιστορία με τα τατουάζ. Από μια κούρσα μου καρφώθηκε η ιδέα στο κεφάλι. Είχα πάρει έναν ναύτη να τον κατεβάσω Πειραιά και με ρώτησε πού έκαναν τατουάζ στην Αθήνα. Του είπα «πουθενά, θα σ’ το κάνω εγώ». Δεν υπήρχε κανένας τότε να κάνει τέτοια πράγματα. Πού να τα ξέρουν; Τα μάζεψα, πήγα στον Καναδά, αγόρασα τα εργαλεία, γύρισα και ξεκίνησα να κάνω μόνος μου, πριβέ, στους ναύτες. Αυτά μέχρι το ’78. Μετά άνοιξα στην Πλάκα το πρώτο στούντιο».
Ενώ για τους διάσημους πελάτες του, «Το μαγαζί μου ήταν ανοιχτό για όλους. Αν χτύπαγαν τατουάζ όσοι μπαίνανε εδώ μέσα, θα ήμουν πλούσιος. Ερχόντουσαν δημοσιογράφοι και παίρναν φωτογραφίες τον Τζίμη και τους χίπηδες και με βάζαν στις εφημερίδες. Μπήκε και ο Βέγγος μια μέρα. Ώσπου να τον καταλάβω και να σηκωθώ να τον χαιρετήσω, έκανε μια έτσι, κάτι είπε κι εξαφανίστηκε, όπως στις ταινίες. Το ’92-’93 άρχισα να βγάζω λεφτά. Άρχισαν να έρχονται περισσότεροι και να γίνεται μόδα. Όχι όπως τώρα, αλλά τότε δεν υπήρχε και άλλος. Στον Τζίμη όλοι. Και διάσημοι περάσανε και άλλοι, που δεν θα σ’ τους πω. Και ο Ντέμης Νικολαΐδης ήταν πολύ σωστός άντρας. Όλοι καλοί ήταν, μωρέ, αλλά και να μην ήτανε, δεν θα σ’ το ’λεγα. Ρουφιάνος εγώ δεν είμαι και δεν λέω τέτοια».
Η κηδεία του Τζίμη θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, στις 12μμ, στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.