Μεγάλη Τετάρτη: Το ευχέλαιο και ο Μυστικός Δείπνος

Η Μεγάλη Τετάρτη φέρνει στο προσκήνιο τρία σημαντικά γεγονότα: τον Νιπτήρα, το Ευχέλαιο και τον Μυστικό Δείπνο. Ο Νιπτήρας, το πλύσιμο των ποδιών των μαθητών από τον Χριστό (Ιω. 13:1-17), αποτελεί, σύμφωνα με τον π. Αλέξανδρο Σμέμαν, ύψιστο παράδειγμα ταπείνωσης και διακονίας (Schmemann, 1986). Ο Χριστός, ως Διδάσκαλος και Κύριος, δείχνει ότι η αγάπη εκφράζεται με πράξεις υπηρεσίας, ένα μήνυμα που ο Ιωάννης Φουντούλης θεωρεί θεμελιώδες για την εκκλησιαστική ζωή (Φουντούλης, 1990). Το Μυστήριο του Ευχελαίου, που τελείται την ημέρα αυτή, συνδέεται με την ίαση ψυχής και σώματος, βασισμένο στο Ιακ. 5:14-15, και ο Φουντούλης το περιγράφει ως έκφραση της θεραπευτικής δύναμης της Εκκλησίας (Φουντούλης, 1990).

Ο Μυστικός Δείπνος (Ματθ. 26:26-28), η παράδοση του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, θεμελιώνει τη Θεία Ευχαριστία, με τον π. Ιωάννη Μέγεντορφ να τονίζει τη σύνδεσή του με τη σωτηρία του ανθρώπου (Meyendorff, 1987). Η ημέρα κλείνει με την προδοσία του Ιούδα, που, όπως σημειώνει ο Γεώργιος Φλωρόφσκυ, υπογραμμίζει την ανθρώπινη αδυναμία απέναντι στη θεία αγάπη (Φλωρόφσκυ, 1972). Οι ακολουθίες της Μεγάλης Τετάρτης, με τη βαριά ατμόσφαιρα και τις κατανυκτικές ψαλμωδίες, προετοιμάζουν τους πιστούς για το Πάθος.

Ο Ευστράτιος Αργέντης αναφέρει ότι οι ύμνοι της ημέρας, όπως το «Η πόρνη εν κλαυθμώ», αποδίδονται στον Ρωμανό τον Μελωδό, ενισχύοντας το συναισθηματικό βάθος (Αργέντης, 1955). Έτσι, η Μεγάλη Τετάρτη συνδυάζει διδασκαλία, μυστήριο και προειδοποίηση, καλώντας σε βαθύτερη πνευματική συνειδητοποίηση.