Μόσιαλος: Καταρρίπτει 4 μύθους για τα mRNA εμβόλια
Διευκρινίσεις σε προβληματισμούς κι ανησυχίες που έχει προκαλέσει η γρήγορη ανάπτυξη των εμβολίων κατά του κορονοϊού και κυρίως στη συνωμοσιολογία που κυκλοφορεί ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εναντίον του δίνει ο καθηγητής της πολιτικής της υγείας στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE) Ηλίας Μόσιαλος.
Με ανάρτησή του ο κ. Μόσιαλος ξεδιαλύνει τέσσερις μύθους που υπάρχουν γύρω από τα εμβόλια mRNA, όπως το «γιατί παρασκευάστηκαν σε τόσο σύντομο χρόνο σε σύγκριση με τα παραδοσιακά εμβόλια» και το αν είναι ασφαλή.
Ταυτόχρονα ο έλληνας καθηγητής καταρρίπτει για άλλη μια φορά τις ανυπόστατες θεωρίες που ισχυρίζονται ότι τα εμβόλια mRNA δήθεν «αλλάζουν το DNA μας» ή πως εμπεριέχουν «πολύ επικίνδυνα συστατικά».
Η τεχνολογία mRNA
Τα νέα εμβόλια είναι τα πρώτα που βασίζονται στην τεχνολογία του mRNA.
Τα περισσότερα συμβατικά εμβόλια περιέχουν «αντιγόνα», δηλαδή πρωτεΐνες του παθογόνου παράγοντα. Οι πρωτεΐνες αυτές αναγνωρίζονται ως ξένες από το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο απαντά παράγοντας αντισώματα που επιτίθεται στα αντιγόνα.
Στην περίπτωση των εμβολίων mRNA, τα αντιγόνα δεν περιέχονται στο εμβόλιο, αλλά παράγονται από τα ίδια τα ανθρώπινα κύτταρα.
Το mRNA, ή «αγγελιαφόρο ριβονουκλεϊκό οξύ» έχει ως αποστολή να μεταφέρει τις πληροφορίες που περιέχουν τα γονίδια σε κυτταρικά εργοστάσια που ονομάζονται ριβοσώματα. Εκεί, οι γενετικές πληροφορίες μεταφράζονται σε πρωτεΐνες για κάθε λειτουργία των κυττάρων.
Τα πειραματικά εμβόλια της Pfizer και της Moderna βασίζονται σε συνθετικά μόρια RNA που περιέχουν ένα γονίδιο του ίδιου του SARS-CoV-2. Το γονίδιο δίνει τις κατασκευαστικές οδηγίες για τη σύνθεση της λεγόμενης ακίδας, μιας επιφανειακής πρωτεΐνης του ιού που του επιτρέπει να εισέρχεται στα ανθρώπινα κύτταρα.
Το συνθετικό μόριο mRNA απορροφάται από τα ανθρώπινα κύτταρα και τα αναγκάζει να παράγουν αντίγραφα της πρωτεΐνης-ακίδας. Το ανοσοποιητικό σύστημα αναλαμβάνει τότε δράση όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε άλλο εμβόλιο.
Τα πλεονεκτήματα του mRNA
To βασικό προτέρημα της νέας τεχνολογίας είναι ότι απλοποιεί και επιταχύνει τη διαδικασία ανάπτυξης εμβολίων.
Τα συμβατικά εμβόλια, τα οποία περιέχουν απενεργοποιημένους ιούς ή τα μοριακά θραύσματά τους, χρειάζονται κατά μέσο όρο μια δεκαετία για να περάσουν από το εργαστήριο στην αγορά, σύμφωνα με μελέτη του 2013.
Για το εμβόλιο της Moderna χρειάστηκαν μόλις 63 ημέρες από τη στιγμή που προσδιορίστηκε το γονιδίωμα του SARS-CoV02.
Ο λόγος είναι ότι η τεχνολογία του mRNA καταργεί την ανάγκη για παραγωγή πρωτεϊνών του ιού σε βιομηχανική κλίμακα –για το εμβόλιο της γρίπης, για παράδειγμα, οι φαρμακοβιομηχανίες καλλιεργούν τον ιό μέσα σε αβγά κότας, μια χρονοβόρα και τεχνικά απαιτητική εργασία.
Στην περίπτωση των εμβολίων mRNA, το μόνο που χρειάζεται είναι να προσδιοριστεί η αλληλουχία μερικών γονιδίων του ιού προκειμένου να παραχθούν τα αντίστοιχα συνθετικά RNA.
Θεωρητικά, μάλιστα, ένα εμβόλιο mRNA που αναπτύχθηκε για μια ασθένεια μπορεί εύκολα να τροποποιηθεί για την αντιμετώπιση μιας άλλης, άσχετης νόσου –το μόνο που χρειάζεται είναι η αλλαγή του συνθετικού μορίου mRNA, σαν να αλλάζεις κασέτα σε ένα κασετόφωνο.
