Νανά Παλαιτσάκη: «Δεν είχα "προστάτες" ή "χορηγούς" - Δεν έβγαλα λεφτά από τον χώρο μας»

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε η Νανα Παλαιτσάκη, την Τετάρτη το βράδυ, στην Αθηναΐδα Νέγκα και την εκπομπή Καλύτερα Αργά, στο Action 24.

Τα δύσκολα παιδικά της χρόνια, η ζωή με τον γιο της τον οποίο λατρεύει αλλά και πορεία της στην ελληνική τηλεόραση, ήταν μερικά μόνο τα θέματα που συζήτησαν με την Αθηναϊδα Νέγκα.

Για την τηλεόραση: 

«Πλήρωσα το κόστος του να θέλω να έχω το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στην επιλογή. Δεν είχα στην επαγγελματική μου ζωή προστάτες και χορηγούς και δεν ήταν εύκολη η επιβίωση. Δεν χρειάστηκε να μου την πέσει κανείς, οι προτάσεις ήταν πολλές στο επαγγελματικό κομμάτι. Σε μία εποχή που δίνονταν πάρα πολλά χρήματα, αρνήθηκα για δουλειά. Θα μπορούσα να έχω πολύ εύκολα χρήματα, πλασάροντας κάτι που ήταν τότε σε αυτά τα πλαίσια που είπαμε μετά τηλεμάρκετινγκ. Άλλοι κέρδισαν από αυτό.

Μπορεί να ακουστεί αφελές, αλλά θα πω ότι δεν έβγαλα λεφτά από το χώρο μας. Δεν ήθελα να παίρνω μαύρα, αυτό που λένε πακέτα. Ήθελα να έχω την ασφάλεια της μισθοδοσίας και ό,τι έπαιρνα ήταν μέσα στον μισθό μου. Δεν έδωσα δυνατότητα να κάνω μία περιουσία, αυτή που λένε όλοι ότι όσοι είναι στην τηλεόραση κάνουν περιουσίες». 

Για τον γιό της:

«Το να μεγαλώσει ένα παιδί είναι το μεγαλύτερο γαλόνι που μπορεί να εισπράξει ένας άνθρωπος. Θεωρώ ότι δεν υπήρχε σημαντικότερη σχέση στη ζωή μου από αυτή που έχω με τον γιο μου. Δεν απαλλάχτηκα από τις ενοχές για τις ώρες που δεν ήμουν με το παιδί μου. Θα ήθελα πολύ να ζήσω τις γιορτές του παιδιού μου και να μην έχω βάρδια. Μου κόστισε».

Για την απώλεια του πατέρα της:

«Ο πατέρας μου σκοτώθηκε σε ένα ηλίθιο αυτοκινητιστικό στη Φιλοθέη όταν ήμουν 5 ημερών. Αποτέλεσε σταθμό στη ζωή μου. Την εποχή μου δεν έπαιρνα κανονικό ενδεικτικό, ήμουν το ορφανό του τάδε. Όταν δεν είχες τον μπαμπά σου, σε θεωρούσαν υποδεέστερο. Έπρεπε να είσαι “η κόρη του”. Το ενδεικτικό μου ήταν κίτρινο και των υπόλοιπων παιδιών λευκό και η μητέρα μου, μου έδινε πλαστό ενδεικτικό για να μην καταλάβω τίποτα και αυτό ήταν ακόμα πιο τραυματικό από το να μου έλεγε την αλήθεια».