Ο «Κλουζώ» Γιαννούλης τα βάζει με τους (ανόητους) συντρόφους του στην Κ.Ο.
Έχω ένα μεγάλο κόμπλεξ. Ενοχλούμε όταν ακούω βουλευτές, πρώην δημοσιογράφους, σε τηλεοπτικές συζητήσεις να αναφέρονται σε πρώτο πληθυντικό όταν μιλάνε για τον δημοσιογραφικό κλάδο.
Μια τέτοια περίπτωση, ανάμεσα σε άλλες, είναι ο Χρήστος Γιαννούλης του ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο δυστυχώς θα πρέπει να αφιερώσω αυτές τις λίγες γραμμές επειδή από αυτήν την ταπεινή δημοσιογραφική γωνία διαβάσατε αναλυτικά για τον τρόπο με τον οποίο «στόλισε» τον Τσίπρα στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.
Τον είδα τον Γιαννούλη, για την ακρίβεια μου έστειλαν το σχετικό απόσπασμα από το Action24, κάπως να προσπαθεί να δικαιολογηθεί για τα όσα είπε για τον πρώην Πρωθυπουργό. Και τα μεταφέρω όπως ειπώθηκαν:
«Η πραγματική ζωή δεν έχει καμία σχέση με αυτούς τους μοιραίους και άβουλους που συνήθως, ανώνυμα, παρέχουν καλές υπηρεσίες στους καλούς μας συναδέλφους δημοσιογράφους και ρεπόρτερ με διαρροές μειωμένης πιστότητας σε σχέση με τις εσωτερικές διεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν συνεδριάζει η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να συνεδριάζει η οικογένειά σου. Στην οικογένειά σου μπορείς να πεις αυτό που σκέφτεσαι και έχεις την ελπίδα και τη βεβαιότητα ότι κανείς ανόητος ή ηλίθιος δεν θα προσφερθεί να τα διαρρεύσει με πολύ αμφισβητούμενη πιστότητα για να κάνει παιχνίδι».
Δεν έχω παρακολουθήσει τη δημοσιογραφία που άσκησε στην ΕΡΤ3 ή στο Δημοτικό ραδιόφωνο της Κατερίνης ο Χρήστος Γιαννούλης, αλλά συνήθως στο ρεπορτάζ κάποιοι τα λένε στους δημοσιογράφους για να τα γράψουν. Γιατί θέλουν να τα πουν. Και γιατί θέλουν να γραφτούν. Και στην περίπτωσή του δεν ήταν ένας ή δυο εκείνοι που άκουσαν τα «γλυκόλογά» του για τον Τσίπρα.
Θα είχε όμως ενδιαφέρον, αφού ο κ. Γιαννούλης αυτοπροσδιορίζεται, ακόμα, ως δημοσιογράφος να κοιτάξει πίσω και δίπλα του την επόμενη φορά και να εξηγήσει - όχι σε εμάς - αλλά στους συντρόφους του στην κοινοβουλευτική ομάδα, ποιοι είναι οι «μοιραίοι, άβουλοι, ηλίθιοι, ανόητοι» που προσφέρονται να κάνουν... παιχνίδι με τους δημοσιογράφους.
