Ο θρύλος Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ αφυπνίζει: «Πού βρίσκεται η δική μου αλήθεια, σε ποιον λογοδοτώ;»
Η Παγκόσμια Ημέρα Χορού καθιερώθηκε το 1982 από το Διεθνές Συμβούλιο Χορού της UNESCO, με αφορμή τα γενέθλια του Γάλλου χορογράφου Ζαν-Ζορζ Νοβέρ.
Παγκόσμια Ημέρα Χορού σήμερα, 29 Απριλίου και κάθε χρόνο ένας σημαντικός καλλιτέχνης του χώρου επιλέγεται για να γράψει το μήνυμα. Φέτος, το Διεθνές Μήνυμα, το οποίο μεταφράζεται σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες και δημοσιοποιείται μέσα από τα Εθνικά Κέντρα του Ινστιτούτου, έρχεται από τον σπουδαίο χορευτή και χορογράφο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ.
Και όσα λέει έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα:
«Συχνά λέγεται πως ο χορός μπορεί να εκφράσει το ανείπωτο. Η χαρά, η θλίψη και η απόγνωση γίνονται ορατές· ενσαρκωμένες εκφράσεις της κοινής μας ευθραυστότητας. Μέσα από αυτό, ο χορός μπορεί να αφυπνίσει την ενσυναίσθηση, να εμπνεύσει την καλοσύνη και να γεννήσει την επιθυμία για ίαση αντί για βλάβη. Ιδιαίτερα τώρα—καθώς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι υπομένουν τον πόλεμο, αντιμετωπίζουν πολιτικές αναταραχές και εξεγείρονται ενάντια στην αδικία—η ειλικρινής ενδοσκόπηση είναι ζωτικής σημασίας. Είναι ένα βαρύ φορτίο για το σώμα, για τον χορό, για την τέχνη. Κι όμως, η τέχνη παραμένει ο καλύτερος τρόπος να δώσουμε μορφή στο ανείπωτο, και μπορούμε να ξεκινήσουμε κάνοντας στον εαυτό μας μερικά ερωτήματα: Πού βρίσκεται η δική μου αλήθεια; Πώς τιμώ τον εαυτό μου και την κοινότητά μου; Σε ποιον λογοδοτώ;»
Το μήνυμα του εκφράζει ένα βαθύ ανθρωπιστικό, ενδοσκοπικό και θεραπευτικό πνεύμα γύρω από την τέχνη του χορού, είναι ένα κάλεσμα για συλλογικό στοχασμό, ευαισθησία και δράση μέσω της τέχνης.
Ποιος είναι ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ
Γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1948 στη Ρίγα της τότε ΕΣΣΔ και σημερινής Λετονίας ως Μιχαήλ Νικολάιεβιτς Μπαρίσνικοφ. Ξεκίνησε τον χορό σε ηλικία 12 ετών και σπούδασε στην Ακαδημία Μπαλέτου Βαγκάνοβα. Είχε γίνει ήδη αναγνωρίσιμος χορευτής στη χώρα του, ωστόσο ένιωθε ότι το μπαλέτο στην ΕΣΣΔ τον περιόριζε καλλιτεχνικά. Έτσι, κατά τη διάρκεια μίας περιοδείας των μπαλέτων Κίροφ στον Καναδά το 1974, ο Μπαρίσνικοφ δεν γύρισε ποτέ στη χώρα του.
Την ίδια χρονιά, ταξίδεψε στις ΗΠΑ, όπου και ξεκίνησε η καριέρα του ως χορευτής και ως ηθοποιός. Αρχικά, χόρεψε στο American Ballet Theater και κατόπιν από το 1978 ως το 1979 στο New York City Ballet, ως πρώτος χορευτής, υπό την καθοδήγηση του Τζορτζ Μπαλανσίν σε νεοκλασσικό ρωσικό στυλ κίνησης. Τη δεκαετία του '80 επέστρεψε στο American Ballet Theater, όπου έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής μέχρι το 1989.
O Μπαρίσνικοφ ασχολήθηκε και με την υποκριτική και οι πιο γνωστές δουλειές του είναι η ταινία «Η κρίσιμη καμπή» του 1977, όπου ήταν υποψήφιος για Όσκαρ β' ανδρικού ρόλου (ρόλος του Yuri Kopeikine) και για Χρυσή Σφαίρα και ο ρόλος στην τηλεοπτική σειρά «Sex and the City», όπου υποδύθηκε τον Αλεξάντερ Πετρόφσκι, τον σύντροφο της Κάρι Μπράντσο (Σάρα Τζέσικα Πάρκερ).
Πρωταγωνίστησε στην ταινία «Λευκές Νύχτες» με τους Γκρέγκορι Χάινς, Έλεν Μίρεν και Ιζαμπέλα Ροσελίνι.
Από το 2005 λειτουργεί το Baryshnikov Arts Center, του οποίου είναι καλλιτεχνικός διευθυντής. Το 2013 παρουσίασε μαζί με τον Γουίλιεμ Νταφόε το έργο «The Old Woman» του Δανιήλ Χαρμς σε σκηνοθεσία Μπομπ Ουίλσον, το οποίο ανέβηκε και στην Αθήνα.
