Όταν ο Ιερώνυμος «πολεμούσε» τα δημοψηφίσματα
Στο άκουσμα της πρότασης του Αρχιεπισκόπου περί δημοψηφίσματος για τα ομόφυλα ζευγάρια, γυρίσαμε δύο δεκαετίες πίσω και συγκεκριμένα την περίοδο των ταυτοτήτων. Τότε που ο μακαριστός Χριστόδουλος ζητούσε δημοψήφισμα για την αναγραφή του θρησκεύματος και ο τότε Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος ξιφουλκούσε εναντίον του κατηγορώντας τον για τις αποφάσεις του.
Το βέβαιο είναι πως η συνεδρίαση της Συνόδου της Ιεραρχίας θα είναι ιδιαιτέρως δύσκολη για τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο παρά για την κυβέρνηση. Το γεγονός ότι ο κ. Ιερώνυμος συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό συζητώντας μια σειρά από ζητήματα ακόμη και αυτό των ομόφυλων ζευγαριών, χωρίς να ενημερώσει την Διαρκή Ιερά Σύνοδο έχει προκαλέσει την οργή αρκετών Μητροπολιτών οι οποίοι αναμένεται να τον κατηγορήσουν για προσωπική ατζέντα.
Οι Ιεράρχες γνωρίζουν πως πρακτικά δεν μπορούν να πράξουν κάτι παρά μόνο να ρίξουν το ανάθεμά τους στην κυβέρνηση και να κάνουν την ζωή των βουλευτών λίγο δύσκολη υπενθυμίζοντας, τους ψήφους που τους έδωσαν στις τελευταίες εκλογές.
Δημοψήφισμα και λαοσυνάξεις δεν πρόκειται να γίνουν. Άλλωστε ακόμη και οι πιο «σκληροί» της Ιεραρχίας γνωρίζουν πως όσα ειπώθηκαν από τον Αρχιεπίσκοπο έπρεπε να ειπωθούν καθώς ο ίδιος ήταν σε δύσκολη θέση. Άλλωστε τα 16 χρόνια που βρίσκεται στο τιμόνι της ελλαδικής εκκλησίας δεν έχει έρθει σε αντιπαράθεση με καμία κυβέρνηση, όποιο ιδεολογικό χρώμα και να είχε. Ήταν ο πρώτος προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας που πήρε μέρος σε υπουργικό συμβούλιο και κάθισε δίπλα στον Γιώργο Παπανδρέου. Άριστες ήταν οι σχέσεις του στην συνέχεια με τον Αντώνη Σαμαρά με τον οποίο προσπάθησαν μάλιστα να προχωρήσουν στην αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Κατάφερε όμως να κρατήσει πολύ καλό κλίμα όταν τα ηνία της χώρας ανέλαβε για πρώτη φορά ένα κόμμα της Αριστεράς που πίστευε στο διαχωρισμό κράτους – εκκλησίας.
Είναι ενδεικτική η συμφωνία του Αλέξη Τσίπρα με τον Αρχιεπίσκοπο για την απομάκρυνση 10.000 κληρικών από το δημόσιο και την αναγνώριση από το κράτος της εκκλησιαστικής περιουσίας η οποία αμφισβητείται μέχρι σήμερα. Ωστόσο ο κ. Ιερώνυμος δεν υπολόγισε την έντονη αντίδραση της Ιεραρχίας η οποία τον ανάγκασε να αλλάξει στάση και να ταχθεί και αυτός απέναντι στην πρόταση της τότε κυβέρνησης. Η συμφωνία όπως ήταν φυσικό χάλασε και ο Αλέξης Τσίπρας δεν επανέφερε ποτέ ξανά το επίμαχο ζήτημα. Εννοείται πως το κλίμα δεν άλλαξε επί πρωθυπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη.
Βέβαια για να ανοίξουν οι δίαυλοι επικοινωνίας με την εκάστοτε κυβέρνηση υπάρχουν δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο και τα πρόσωπα «κλειδιά» που ανάλογα με το ποιος βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας, έχουν τις επαφές για να ρίξουν χωρίς ιδιαίτερο κόπο, γέφυρες με την εκκλησία. Κινούνται συνήθως αθόρυβα στο παρασκήνιο, είναι άτομα της απολύτου εμπιστοσύνης του κ. Ιερώνυμο και δεν είναι όλα υπέρ μιας ιδεολογικής κατεύθυνσης. Έτσι ο Αρχιεπίσκοπος καταφέρνει πάντα να βρίσκεται κοντά στην εκάστοτε κυβέρνηση, χωρίς ωστόσο η συγκεκριμένη στρατηγική μέχρι στιγμής να του έχει αποφέρει θετικά αποτελέσματα, ούτε καν στην αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας που τόσα πόνταρε σε αυτήν, όταν ανέλαβε τα ηνία της εκκλησίας.
