Πάνος Σόμπολος: Δεν άντεχα να βλέπω μικρά παιδιά νεκρά – Στο βωμό της τηλεθέασης τα ισοπεδώνουμε όλα

Ο βετεράνος του αστυνομικού ρεπορτάζ Πάνος Σόμπολος ήταν ο καλεσμένος της Έλενας Παπαβασιλείου, τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 26 Μαΐου, στην εκπομπή EQ του Action 24.

Με την αμεσότητα και τη σεμνότητα που τον χαρακτηρίζουν, μίλησε για τις πιο σκληρές στιγμές της 45χρονης καριέρας του στη δημοσιογραφία, για το νέο βιβλίο που ετοιμάζει, με θέμα τις γυναικοκτονίες, αποκάλυψε τις πληγές που αφήνει το επάγγελμα σε όσους το υπηρετούν με συνέπεια, θυμήθηκε τα πιο ειδεχθή εγκλήματα που κάλυψε και τις απειλές που δέχθηκε, αναφέρθηκε στις ανθρώπινες σχέσεις που διατήρησε με πρώην παράνομους ενώ εξέφρασε τη διαφωνία του σχετικά με την υπερβολική δραματοποίηση του τηλεοπτικού ρεπορτάζ για λόγους τηλεθέασης.

Νέο βιβλίο για τις γυναικοκτονίες

Ο Πάνος Σόμπολος, αρχικά, αποκάλυψε στην Έλενα Παπαβασιλείου ότι γράφει ένα νέο βιβλίο με θέμα τις γυναικοκτονίες που συντάραξαν την κοινή γνώμη: «Ετοιμάζω ένα νέο βιβλίο για τις γυναίκες θύματα, τις γυναικοκτονίες. Στην αρχή δεν συμφωνούσα με τον όρο ''γυναικοκτονία''. Έλεγα και η γυναίκα άνθρωπος είναι όπως και ο άνδρας, ανθρωποκτονία, αλλά επικράτησε αυτός ο όρος, έτσι το βιβλίο θα έχει τον τίτλο γυναικοκτονίες».

Η διαφορά ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες δράστες

Ο βετεράνος αστυνομικός ρεπόρτερ ο οποίος έχει καλύψει ειδεχθή εγκλήματα, δολοφονίες, γυναικοκτονίες, και πολύνεκρες τραγωδίες, σχολίασε τη διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών στον τρόπο διάπραξης εγκλημάτων, με βάση την εμπειρία του, επισημαίνοντας ότι ο άνδρας λειτουργεί πιο παρορμητικά στο έγκλημα, ενώ η γυναίκα με σχέδιο.

«Η διαφορά από όσα έχω βιώσει εγώ – γιατί αυτά είναι θέματα των εγκληματολόγων, των ψυχιάτρων και των άλλων ειδικών – είναι ότι ο άνδρας μπορεί να φτάσει στο έγκλημα και να είναι εν βρασμώ ψυχικής ορμής, όπως λέγαμε παλιότερα, πάνω στο θυμό, τον τσακωμό να φτάσει και στο έγκλημα. Η γυναίκα ποτέ δεν δρα έτσι, πάντα σκέφτεται, το προγραμματίζει, το ''δουλεύει'' καλά αυτό που θέλει να κάνει και όταν είναι κατάλληλη η στιγμή, τότε πραγματοποιεί τον σκοπό της. Τα εγκλήματα από γυναίκες είναι λιγότερα, περίπου στο 8%-10/%, σε σχέση με αυτά των ανδρών».

Η σκληρότητα του αστυνομικού ρεπορτάζ: Δεν άντεχα να βλέπω μικρά παιδιά θύματα

Στη συνέχεια ο Πάνος Σόμπολος αναφέρθηκε στις πιο επώδυνες στιγμές της καριέρας του και πώς διαχειριζόταν τον ανθρώπινο πόνο μπροστά από τις κάμερες.

«Το αστυνομικό ρεπορτάζ έχει πολλές δυσκολίες, δεν είναι όπως το καλλιτεχνικό, το οικονομικό ή το αθλητικό όπου όλα είναι προγραμματισμένα. Στο αστυνομικό ρεπορτάζ δεν μπορείς να προγραμματίσεις τι θα κάνεις αύριο γιατί δεν ξέρεις πότε θα γίνει δολοφονία, ληστεία, τροχαίο δυστύχημα ή αεροπορικό δυστύχημα, πότε θα βουλιάξει ένα καράβι, πότε θα γίνει ένας σεισμός ή μια πυρκαγιά. Έπρεπε να είμαστε σε εγρήγορση 24 ώρες το 24ωρο και 365 ημέρες το χρόνο. Έβλεπα σε τροχαία δυστυχήματα σκοτωμένους, σε πυρκαγιές καμένους, σε σεισμούς καταπλακωμένους. Αυτό που δεν μπόρεσα να συνηθίσω, μέχρι που τελείωσα την σταδιοδρομία μου, ήταν όταν έβλεπα μικρά παιδιά να είναι θύματα, νεκρά ή τραυματισμένα».

Μπροστά στην κάμερα δεν έδειχνα ποτέ στενοχωρημένος, δεν ήμουν ηθοποιός να κλαίω στον αέρα

«Όμως όταν έβγαινα στην τηλεόραση ποτέ δεν έδειχνα ότι ήμουν στενοχωρημένος. Δεν ήμουν ηθοποιός να κλαίω στον αέρα ή να προσποιούμαι ότι δήθεν στενοχωριέμαι».

Απειλούσαν να μου κόψουν τη μύτη και τα αυτιά, είχα τρομοκρατηθεί

Στην ερώτηση της Έλενας για το εάν έχει δεχθεί απειλές στην καριέρα του, λόγω των αποκαλύψεων που έκανε στο αστυνομικό ρεπορτάζ, ο Πάνος Σόμπολος αποκάλυψε τα εξής:

«Στην αρχή της καριέρας μου είχα δεχθεί απειλές. Νεαρός δημοσιογράφος είχα γράψει για τους εκμεταλλευτές γυναικών ελευθέρων ηθών και έκανα ένα ρεπορτάζ για τους ανθρώπους της νύχτας και πήραν στην εφημερίδα και απειλούσαν ότι ''θα σου κόψω τη μύτη και τα αυτιά αν ξαναγράψεις κάτι τέτοιο''. Τρομοκρατήθηκα τότε, όμως στη συνέχεια της πορείας μου δεν δέχθηκα ξανά απειλές και στις φυλακές που πήγαινα είχα καλές σχέσεις με τους φυλακισμένους.
Δεν μπέρδεψα ποτέ τον ρόλο του δημοσιογράφου. Εγώ δεν ήμουν ούτε ''αστυνόμος'', ούτε ''εισαγγελέας'', ούτε ''δικαστής'' να δικάσω, να καταδικάσω ή να αθωώσω. Έκανα μόνο καταγραφή των γεγονότων, τίποτα άλλο».

Προσπάθησαν να με χρηματίσουν

Ο Πάνος Σόμπολος αναφέρθηκε σε απόπειρες χρηματισμού που αντιμετώπισε και εξήγησε πώς το ήθος τον κράτησε αμετακίνητο.

«Είχαν προσπαθήσει να με χρηματίσουν όταν ήμουν πιο νέος κι ας μην είχα επτά δεκάρες να μπω στο λεωφορείο και πήγαινα με τα πόδια από τη μια άκρη της Αθήνας στην άλλη. Δεν θα βρεθεί άνθρωπος να πει ότι πήρα χρήματα, να πω ή να μην πω, να γράψω ή να μην γράψω κάτι. Δεν ενέδωσα σε τέτοιους πειρασμούς ποτέ. Στους νέους συναδέλφους λέω να μην ξεχνούν ποτέ δύο λέξεις: ήθος και εργατικότητα».

Βοήθησα παράνομους να βρουν δουλειά, σε πολλούς έχω δώσει χρήματα

Ο δημοσιογράφος αποκάλυψε τις προσωπικές σχέσεις που διατήρησε με πρώην καταδικασμένους και την ηθική στάση που είχε απέναντί τους.

«Είχα επαφή με παράνομους και έχω ακόμα. Με τον Ρωχάμη, ο οποίος με πήρε τηλέφωνο στη γιορτή μου, τον δεκαπενταύγουστο, λίγο πριν πεθάνει. Τις τελευταίες ημέρες είχα επαφή με τον Κώστα Σαμαρά, ο οποίος ήταν ληστής τραπεζών, μαζί με τους αδελφούς Παλαιοκώστα, τον Νίκο και τον Βασίλη. Είχαν κάνει τη μεγάλη ληστεία της Εθνικής τράπεζας στην Καλαμπάκα τη δεκαετία του ’90, με λεία 125 εκατομμύρια δραχμές. Μάλιστα, με πήρε τηλέφωνο ο Κώστας Σαμαράς και μου πρότεινε να παρουσιάσω το βιβλίο που έγραψε μέσα στη φυλακή και πήγα στα Τρίκαλα και το παρουσίασα. Η συγχωρεμένη γυναίκα μου, η Τζένη έλεγε ότι ο μισός μισθός μου πάει στους κακοποιούς. Βοήθησα αρκετούς παράνομους να βρουν δουλειά και σε πολλούς έχω δώσει χρήματα».

Το πιο φρικιαστικό έγκλημα στην καριέρα του

Ο Πάνος Σόμπολος βίωσε την ανθρώπινη τραγωδία από την πρώτη γραμμή. Μιλώντας στο EQ ανακάλεσε ένα από τα πιο φρικιαστικά εγκλήματα που συγκλόνισαν την Ελλάδα, ενώ έκανε την αυτοκριτική του για την υπερβολική προβολή φρικιαστικών εικόνων στην αρχή της καριέρας του: «Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα, τα τελευταία χρόνια, ήταν του 27χρονου Φραντζή που στραγγάλισε την 18χρονη γυναίκα του και την τεμάχισε. Έβαλε τα τμήματα του πτώματος σε σακούλες και τα πέταξε σε κάδους σκουπιδιών».

Η εποχή της ωμής εικόνας

«Στο ξεκίνημά μου, την δεκαετία του ’70 που μπήκα στην τηλεόραση, στην ΥΕΝΕΔ τότε, πηγαίναμε σε ένα τροχαίο δυστύχημα και λέγαμε στον χωροφύλακα, να μην πειράξει τα πτώματα. Τα κάναμε πλάνα και τα δείχναμε όλα, τα πάντα, πολτοποιημένα πτώματα σε κακό χάλι. Βέβαια αυτό δεν ήταν προνόμιο δικό μας, γινόταν παγκόσμια και σιγά σιγά το σταμάτησαν στο εξωτερικό, το σταματήσαμε και εμείς. Δεν χρειάζεται να δείχνουμε την φρίκη από το κάθε γεγονός. Έχουν μπει όρια πλέον και αυτό είναι καλό».

Στο βωμό της τηλεθέασης τα ισοπεδώνουμε όλα

Ο Πάνος Σόμπολος, τέλος, κατακρίνει την τάση υπερβολής στον τρόπο παρουσίασης του τηλεοπτικού ρεπορτάζ για λόγους τηλεθέασης, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για αντικειμενικότητα.

«Είναι αλήθεια ότι ξεφεύγουμε σε κάποια πράγματα. Δεν χρειάζεται στο βωμό της τηλεθέασης να τα ισοπεδώνουμε όλα. Δεν θα μεγαλοποιήσω τα γεγονότα που παρουσιάζω, να τα κάνω πιο τραγικά για να τραβήξω τηλεθέαση. Να λέμε την πραγματικότητα, να ενημερώνουμε σωστά και αντικειμενικά τον κόσμο».