Πέθανε η Μένη Κυριάκογλου
''Έφυγε'' από τη ζωή με αιφνίδιο τρόπο το πολύτιμο μέλος της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης Θεσσαλονίκης, Μένη Κυριάκογλου. Η γνωστή ηθοποιός, έχοντας πρωταγωνιστήσει σε πολλές παραστάσεις της Πειραματικής Σκηνής, πέθανε σε ηλικία 67 ετών, από καρδιακή ανακοπή, το πρωί του Σαββάτου 21/11.
Φίλοι, παλιοί συμφοιτητές και συγγενείς είναι απαρηγόρητοι, με πολλούς εξ' αυτών να προβαίνουν σε αναρτήσεις στον προσωπικό λογαριασμό της αγαπημένης ηθοποιού.
''Για την Μένη Κυριάκογλου, την εξαίρετη ηθοποιό της Πειραματικής Σκηνής Τέχνης, αλλά και έναν από τους πιο πολύχρωμους και καλοσυνάτους ανθρώπους που είχα τη τύχη να γνωρίσω, η οποία μας άφησε σήμερα, εντελώς αναπάντεχα και πρόωρα...'', γράφουν.
Φίλος της ηθοποιού, γράφει:
''..έφυγε η αγαπημένη παιδική φίλη, Μένη Κυριάκογλου.... RIP γλυκειά μου.... ♥️? Είχε γράψει, λίγες μόνο μέρες πριν:
«..και αφού στο τέλος όλοι θα γίνουμε ιστορίες, θέλω να γίνω ωραία ιστορία.. ναι, αυτό θέλω»...
Να ξέρεις, πάντως, ΕΙΣΑΙ ωραία ιστορία, Μένη μου!!! ...γεννημένη στην Δράμα, ηθοποιός της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης'', ενώ μια βαθιά εξομολόγηση στον λογαριασμό της Μένης Κυριάκογλου, γράφει:
''Είμαι απαρηγόρητη, μόλις πληροφορήθηκα τη φυγή της Μένης Κυριάκογλου, της Μενουλίτας μου, αυτής της εκ βαθέων ευγενικής, λεπτής, ανόθευτης και ζεστής ψυχής με το μελένιο και ευθύβολο λόγο και την αθωότητα μικρού παιδιού.
Μεγαλώναμε μαζί της σ' εκείνο το θαλπωρικό θεατράκι, την Πειραματική σκηνή της Τέχνης, βλέποντας τους ρόλους που ενσάρκωνε με όλη της την ψυχή! Θυμάμαι που έλεγε " εμείς δεν τρώμε σκορδαλιά την 25η Μαρτίου, γιατί έχουμε παράσταση".
Της έγραψα πριν λίγο καιρό σε μία συνέντευξή της, πως τη φανταζόμουν. Σ' ένα δωμάτιο με τριανταφυλλένια ταπισερί να κάθεται σε μιά μπερζέρα μπορντώ βελούδινη, δίπλα ώχρα αμπαζούρ με κυπαρισσί συρίτι, το μπλε βάζο με τα χρυσάνθεμα, τα λιλίκια να χουρχουρίζουν στα πόδια της, με λευκό δαντελένιο πουκάμισο, κασμίρ μπεζ φούστα, μεταξωτά γοβάκια, ρουμπί κραγιόν, να πίνει γιασεμί τσάι, γλυκάκι περγαμόντο, δίπλα το κουτί με τα σοκολατάκια και να μιλά για την αδελφή της, το σχολείο, τους ρόλους, τους φίλους, τα ταξίδια, τα τραίνα= εκείνο με τον Υπερσιβηρικό που ονειρευόταν-, την Αίγυπτο.
Σε δύο σειρές περιέγραφε με την ύψιστη γλυκύτητα και απλοχεριά την πεμπτουσία της ζωής.
Ένας σπάνιος άνθρωπος, μία αγαπητική, ακήρατη ψυχή, μία αισθαντική ηθοποιός, αυθεντική, απλή, καλλιεργημένη.
Γλυκιά μου Μένη σε γλυκοφιλώ , αντίο.''