Ποια ζυγαριά θα επικρατήσει;

Η Δικαιοσύνη απεικονίζεται τυφλή με ένα μαντήλι να της κλείνει τα μάτια. Ο λόγος προφανής, να μην βλέπει για να μην επηρεάζεται. Δυστυχώς, στο σύστημα μας δεν είναι λίγες οι φορές που μοιάζει όχι να κλείνει τα μάτια, αλλά να κλείνει πονηρά το μάτι σε κάποιους που τυγχάνουν αρεστοί και απολαμβάνουν αυτό που ο λαός μας λέει: έκαναν τα στραβά μάτια…

Όσοι παρακολουθούν την εγκληματική τραγωδία των Τεμπών, αντιλαμβάνονται ότι τα περί τυφλότητας της δικαιοσύνης δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει στο κοινοβούλιο και τα κομματικά επιτελεία. Είναι ολοφάνερο ότι η ζυγαριά της Θέμιδας έχει αντικατασταθεί με κάποια άλλη, που μετράει όχι το δίκιο, αλλά το κομματικό συμφέρον.

Από την κατηγορία που αφορά πλημμέλημα του ενός και μόνο, μέχρι την συμπερίληψη του πρωθυπουργού και ομάδα υπουργών και υφυπουργών για κακούργημα, είναι ορατό -χωρίς μεγεθυντικό φακό- ότι παίζει κυρίαρχο ρόλο η κομματική ζυγαριά.

Βεβαίως, και μόνο ότι η μία ζυγίζει το δίκιο και η άλλη το κομματικό συμφέρον, η μία λεμόνια και η άλλη πορτοκάλια, δίνει τις διαστάσεις του πιθανού δικαστικού αποτελέσματος που μπορεί να περιμένουμε. «Κοκτέιλ», και όχι μια ανόθευτη απόφαση. Από όλα τα σενάρια εξάλλου, το σφόδρα πιθανότερο είναι ο υπουργός -αν καταδικαστεί- η ποινή να είναι διετής και εξαγοράσιμη.

Και βεβαίως, λόγω των πενήντα επτά αθώων θυμάτων και της σωρείας των λαθών που προηγήθηκαν και άλλων τόσων που ακολούθησαν, να μένει ανικανοποίητο το περί κοινού δικαίου αίσθημα και αναπάντητα τα απολύτως δικαιολογημένα ερωτήματα.

Όσοι αναρωτιούνται για τις ευρύτερες συνέπειες των Τεμπών και τι θα γεννήσουν, καλό είναι να θυμηθούν εκείνο τον Ινδιάνικο μύθο. Στην ζωή υπάρχουν δύο λύκοι μέσα μας, έλεγε ο παππούς στα εγγόνια του. Ο ένας είναι κακός, φθονερός και τσιγκούνης. Ο άλλος είναι καλός, φιλικός και γενναιόδωρος. Όταν ρώτησαν τα εγγόνια ανάμεσα στον καλό και τον κακό ποιος θα μεγαλώσει, ο παππούς απάντησε: αυτός που θα ταΐσεις. Ποια ζυγαριά θα επικρατήσει;