Ράσφορντ στη Μπαρτσελόνα: Μεταγραφή με λάμψη, δίχως κατεύθυνση

Ο Μάρκους Ράσφορντ αναμένεται να αποτελέσει κι επίσημα ποδοσφαιριστή της Μπαρτσελόνα. Τουλάχιστον για έναν χρόνο. Η συμφωνία με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (δανεισμός με οψιόν αγοράς) ήρθε ως απάντηση σε δύο αποτυχημένες προσπάθειες, την άκυρη απόβαση του Νίκο Γουίλιαμς και το απαγορευτικό κόστος του Λουίς Ντίας. Κι όμως, ενώ η κίνηση δείχνει λογική στα χαρτιά, αποκαλύπτει μια βαθύτερη αμηχανία στο πώς αντιλαμβάνεται η Μπαρτσελόνα τον μεταγραφικό της σχεδιασμό.

Ο Ράσφορντ είναι ένας παίκτης παγκόσμιας κλάσης. Μπορεί να παίξει αριστερά, να πατήσει περιοχή, να σκοράρει σε ανοιχτό γήπεδο, να απειλήσει σε transition. Όμως, δεν είναι εξτρέμ γραμμής, ούτε δημιουργός ρυθμού. Είναι περισσότερο ποδοσφαιριστής ροής, ψυχολογίας, και συγκεκριμένων συνθηκών.

Το ερώτημα δεν είναι αν είναι καλός ; Είναι. Το θέμα είναι αν ταιριάζει. Κι όταν στη λίστα της Μπάρτσα για την ίδια θέση υπήρχαν τρία εντελώς διαφορετικά προφίλ (Γουίλιαμς, Ντίας, Ράσφορντ), είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς ένα ενιαίο αγωνιστικό σχέδιο. Εκτός αν το σχέδιο είναι "να πάρουμε όποιον μπορούμε".

Ο Χάνσι Φλικ είναι ένας προπονητής με τακτική ταυτότητα. Δεν είναι της σχολής “βλέπουμε και προσαρμοζόμαστε”. Για να λειτουργήσει σωστά, χρειάζεται ποδοσφαιριστές που ταιριάζουν στο μοντέλο του. Όταν όμως καλείται να ενσωματώσει ένα ρόστερ με αταίριαστα κομμάτια, η πίεση πέφτει πάνω του, όχι μόνο να κερδίσει, αλλά και να… ταιριάξει.

Η περίπτωση Ράσφορντ είναι ελκυστική, αλλά φέρνει μαζί της και ένα βαθύτερο δίλημμα. Μπορεί η Μπαρτσελόνα να τον στηρίξει ψυχολογικά; Μπορεί να του προσφέρει τακτικό πλαίσιο που τον αναδεικνύει; Μπορεί να σταματήσει να λειτουργεί με όρους «ευκαιρίας» και να ξαναβρεί στρατηγική ταυτότητα;

Γιατί το ταλέντο υπάρχει. Το υλικό επίσης. Ακόμα και ο Φλικ, παρά τις δυσκολίες, αποτελεί μια ελπιδοφόρα βάση. Αυτό που λείπει, είναι η σύνδεση μεταξύ απόφασης και πλάνου. Ο Ράσφορντ μπορεί να πετύχει. Μπορεί και όχι. Αλλά αυτή τη στιγμή, η επιτυχία του μοιάζει περισσότερο στοίχημα, παρά καρπός ξεκάθαρης επιλογής.

Και για μια ομάδα που θέλει να πατήσει ξανά στην κορυφή της Ευρώπης, δεν αρκούν τα “στοιχήματα”. Χρειάζονται αποφάσεις με λογική, συνοχή και συνέχεια. Γιατί η Μπαρτσελόνα δεν έχει πρόβλημα ταλέντου. Έχει πρόβλημα κατεύθυνσης. Και όσο αυτή απουσιάζει, ακόμη και οι πιο φανταχτερές μεταγραφές θα μοιάζουν… άβολες.