Σόφη Ζαννίνου: «Μέχρι να πάω Α’ δημοτικού ταξίδευα συνέχεια, όταν μπήκα εσωτερική έπαθα κατάθλιψη»
Η ηθοποιός θυμήθηκε τα παιδικά της χρόνια στα «μπουλούκια», τότε που μεγάλωνε στην ύπαιθρο με τους γονείς της στα μπουλούκια!
Η Σόφη Ζαννίνου ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον» και αναφέρθηκε στα παιδικά της χρόνια που οι γονείς της εργάζονταν σε περιοδεύοντες θιάσους ανά την Ελλάδα. «Η μαμά και ο μπαμπάς μου, όταν γεννήθηκα, δεν είχαν παντρευτεί. Παντρεύτηκαν μετά. Άρα είμαι παιδί του έρωτα και της τύχης. Γεννήθηκα τυχαία στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στα μπουλούκια. Ήταν τρόπος ζωής. Σκεφτείτε ότι στον Χρήστο Θηβαίο έχω δώσει γάλα, γιατί τα μεγαλύτερα παιδιά προσέχαμε τα μικρότερα εν ώρα παράστασης.
Πληρωμή σε… είδος
Ήμασταν σαν νομάδες. Οικογένειες ηθοποιών που ταξίδευαν συνέχεια. Οι άντρες έστηναν μέσα σε λίγη ώρα μια τεράστια τέντα με σκηνή και καθίσματα. Μπορούσαν να παίξουν παντού, ακόμα και σε μια βουνοκορφή. Κάποιες εποχές παίζανε και με είδος. Δηλαδή, “δώσε μου δύο αυγά”. Ήταν ένας λαϊκός, περιπλανώμενος κόσμος, γεμάτος περιπέτεια και ψυχή.
«Μου πήραν το πολύχρωμο παιχνίδι»
Μέχρι να πάω Α’ δημοτικού ταξίδευα συνέχεια. Όταν με έκλεισαν εσωτερική, έπαθα κατάθλιψη. Ένιωθα ότι μου πήραν το πολύχρωμο παιχνίδι της ζωής μου. Δεν έτρωγα, δεν διάβαζα, δεν ήθελα τίποτα. Η δασκάλα είπε στους γονείς μου “πάρτε το παιδί γιατί δεν αντέχει”. Ήμουν ένα μοναχικό παιδί, πολύ κλεισμένο στον εαυτό μου. Όμως όλο αυτό με έκανε να αγαπήσω ακόμη πιο βαθιά το θέατρο. Ήταν η οικογένειά μου, το σπίτι μου, ο κόσμος μου».
