Σούπερ γιαγιά μπήκε στο πανεπιστήμιο στα 80 και σήμερα παίρνει το πτυχίο της

Τα όνειρα δεν έχουν ταβάνι και -όπως αποδεικνύεται στην πράξη- δεν έχουν ούτε ηλικία. Η κ. Χρυσάνθη Αγουρίδου είναι το πιο φωτεινό παράδειγμα ότι αν θέλεις κάτι πολύ, δεν χρειάζεται να συνωμοτήσει το σύμπαν για να το καταφέρεις. Αρκεί να έχεις στοχοπροσήλωση και θέληση. 

Πριν από μια τετραετία κι ενώ ήταν 80 ετών, η κ. Χρυσάνθη πέρασε στη Θεολογική Σχολή. Και τέσσερα χρόνια μετά, την Τρίτη (08/10) παίρνει το πτυχίο της και ετοιμάζεται να ξεκινήσει το μεταπτυχιακό της, κάνοντας πραγματικότητα ένα όνειρο ζωής. 

«Το όνειρό μου ήταν να σπουδάσω. Όμως λόγω φτώχιας και ορφάνιας δεν τα κατάφερα. Τώρα τα κατάφερα και βρήκα τόση ζεστασιά και συμπαράσταση από τους καθηγητές μου και τους συμφοιτητές μου που θέλω να συνεχίσω», λέει στο OPEN η κ. Χρυσάνθη και συμπληρώνει: «Κάποιο παιδί που παράτησε το Πανεπιστήμιο, μου είπε τώρα που σας βλέπω, παίρνω θάρρος και θα συνεχίσω. Όλα αυτά τα παιδιά που τα κατηγορούν για βία και παραβατικές συμπεριφορές -για τα οποία φταίμε πολύ εμείς- θέλω να τους δίνω έμπνευση να συνεχίζουν».

Ήδη η κ. Χρυσάνθη έχει βάλει νέους στόχους στην ακαδημαϊκή της πορεία: «Έχω χαρμολύπη τώρα που φεύγω. Έχω δυο κόρες που έχουν σπουδάσει και τα εγγόνια μου το ίδιο. Και όλοι έπαιρναν πτυχία και σπούδαζαν. Και να που πήρα κι εγώ. Ο μικρός εγγονός, που είναι στην ΑΣΟΕE, με βοήθησε».

Η περήφανη γιαγιά μιλά με τρυφερά λόγια για τον εγγονό της, που την μύησε και στην τεχνολογία, ενώ υπήρξε πολύτιμος βοηθός στην προσπάθειά της: «Αν δεν ήταν αυτός, δεν θα σπούδαζα. Είναι ο εγγονός που σπούδασε τη γιαγιά. Όταν μου έφεραν το λάπτοπ δεν ήξερα τι είναι όλα αυτά. Για τέσσερα χρόνια το παιδί καθόταν δίπλα μου, ο εγγονός μου, ο Σταμάτης Σαριάνος. Τώρα αν όλα είναι καλά, θα κάνω μεταπτυχιακό. Μου αρέσει πολύ το Βυζάντιο και μήπως εκεί, επικεντρωθεί το μεταπτυχιακό μου».