Τα δάκρυα του Κούβελα για το Μετρό Θεσσαλονίκης: «Τέτοια χαρά όταν αποκτάς παιδιά ή εγγόνια»

Ήταν 1986 όταν ο τότε δήμαρχος Σωτήρης Κούβελας έκανε την αρχή, ανοίγοντας την πρώτη τρύπα, όπου έπεσε ο σπόρος του Μετρό Θεσσαλονίκης. Χρειάστηκε να περάσουν πάρα πολλά χρόνια, για να δει εκείνο το όραμά του να παίρνει σάρκα και οστά και -όπως ήταν φυσικό- ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης δεν μπόρεσε να κρύψει τη βαθιά συγκίνησή του για το μεγάλο έργο που θα αποτελέσει στο εξής το στολίδι της πόλης. 

Στην τελετή για τα αποκαλυπτήρια του Σταθμού Βενιζέλου, ο Σωτήρης Κούβελας παρομοίασε τη χαρά που ένιωσε με αυτήν που νιώθει κάποιος όταν αποκτά παιδιά ή εγγόνια: «Τέτοια χαρά νιώθει κανείς όταν αποκτά παιδιά ή εγγόνια. Και λένε, του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές το έχω παιδί. Μα τούτο μου φαίνεται τρεις φορές. Να είναι καλά όσοι πάλεψαν, όσοι επέμειναν, όσοι δεν λύγισαν. Συγχαρητήρια και σε εκείνους που έκαναν το τελείωμα, γιατί είχε κολλήσει κάποια στιγμή για χρόνια. Ήρθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκοψε τον γόρδιο δεσμό, έβαλε επικεφαλής για τις κατασκευές τον Νίκο Ταχιάο, που ήταν δημοτικός μας σύμβουλος τότε που ξεκινήσαμε. Η κυρία Μενδώνη ήταν εδώ κάθε βδομάδα για να στηρίξει, να καθοδηγήσει. Να το απολαύσουμε τώρα όλοι. Κι αυτοί που το στήριξαν κι εκείνοι που το πολέμησαν. Και να θυμηθούμε και τον στίχο του Σολωμού: Φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη, πέστε Χριστός Ανέστη, εχθροί και φίλοι».

Κλείνοντας με τον στίχο του Σολωμού, η φωνή του Σωτήρη Κούβελα «έσπασε» και ο ίδιος δεν κατάφερε να κρύψει τη μεγάλη του συγκίνηση για το έργο που -όπως σημείωσαν οι δημοσιογράφοι- είναι και δικό του: «Δεν είναι δικό μου. Εγώ έκανα το καθήκον μου. Άλλοι προχώρησαν αργά γρήγορα. Να φροντίσουμε μόνο να μην ξανακάνουμε τα λάθη με τις καθυστερήσεις, κυρίως με τις διχοστασίες μεταξύ μας και να προχωρήσουμε με ταχύτητες που είναι εφικτές, όπως στην Αθήνα. Να πάμε πολύ καλά δυτικά και προς κάθε κατεύθυνση που είναι ανάγκη».