Teketzides: Οι 16χρονοι μαθητές που μάγεψαν το Καλλιμάρμαρο τιμώντας τον Μίκη Θεοδωράκη
Δεν ήταν μια απλή «συμμετοχή» σε ένα αφιέρωμα, αλλά η αυθεντικότητα ενός ζωντανού παραδείγματος παράδοσης που μεταφέρεται μέσα από τις φωνές και το πάθος της νέας.

Οι Teketzides είναι ένα γκρουπ νεανικών «ρεμπετάδικων» ταλέντων: πέντε 16χρονα αγόρια μαθητές μουσικού σχολείου της Αθήνας (Α΄ Λυκείου Μουσικού Γυμνασίου Αλίμου) που ξεκίνησαν να παίζουν μαζί στους δρόμους της πόλης. Συγκεκριμένα, εμφανίζονταν συχνά στον πεζόδρομο της Ερμού, όπου ερμήνευαν αγαπημένα λαϊκά τραγούδια, ρεμπέτικα κομμάτια και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.
Με αυτό τον τρόπο κέρδιζαν τον ενθουσιασμό των περαστικών, μαθαίνοντας με τον καιρό να παίζουν ομαδικά και να αναδεικνύουν το ταλέντο τους μέσα στην πόλη.
Tο όνομα Τεκέτζήδες παραπέμπει σε παλιές ρεμπέτικες ρίζες και στον χαρακτήρα των τραγουδιών που αγαπούν αυτά τα παιδιά, ενσαρκώνοντας το πάθος τους για τη μουσική παράδοση.
Η έκπληξη στο Καλλιμάρμαρο
Η μεγάλη ευκαιρία ήρθε απρόσμενα στην συναυλία-αφιέρωμα του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Γιώργος Νταλάρας εντυπωσιάστηκε από τους Teketzides καθώς τους είδε να τραγουδούν στην Ερμού, και τούς προσκάλεσε να ανέβουν στη σκηνή.
Έτσι, το νεανικό συγκρότημα μετέβη στο κατάμεστο Καλλιμάρμαρο και βρέθηκε δίπλα στον σπουδαίο ερμηνευτή. Ήταν μία γνήσια έκπληξη που ανατρέπει τα καθιερωμένα, σε μία κίνηση εκτός προγράμματος, οι Teketzides συμμετείχαν στην κορύφωση της βραδιάς, δείχνοντας από την πρώτη στιγμή πόσο σοβαρά παίρνουν τη μουσική τους πορεία.
Το τραγούδι και η υποδοχή του κοινού
Στη σκηνή, οι Teketzides τραγούδησαν μαζί με τον Νταλάρα το ιστορικό «Βρέχει στη φτωχογειτονιά» (στίχοι Τ. Λειβαδίτη, μουσική Μ. Θεοδωράκη), ένα κομμάτι-ύμνος της λαϊκής παράδοσης.
Κύριος ερμηνευτής ήταν ο 16χρονος Αχιλλέας, ενώ στο πλάι του πλαισιώνονταν οι υπόλοιποι νεαροί μουσικοί: ο Τζο στο μπουζούκι και οι Βασίλης, Μάριος και Γιάννης στα υπόλοιπα όργανα.
Η εμφάνισή τους ξύπνησε έντονα συναισθήματα: μόλις άρχισαν να τραγουδούν, το κοινό σηκώθηκε όρθιο και ξέσπασε σε ενθουσιώδεις επευφημίες και παρατεταμένο χειροκρότημα.
Δεν ήταν μια απλή «συμμετοχή» σε ένα αφιέρωμα, αλλά η αυθεντικότητα ενός ζωντανού παραδείγματος παράδοσης που μεταφέρεται μέσα από τις φωνές και το πάθος της νέας.

Συναισθηματικό βάρος της στιγμής
Η στιγμή αυτή είχε βαθύ συναισθηματικό αντίκτυπο για όλους. Όπως δήλωσε ο ίδιος ο Νταλάρας, «αυτά τα παιδιά κάνουν το όνειρο του Μίκη πραγματικότητα», αναγνωρίζοντας πως οι νότες και οι στίχοι του Θεοδωράκη ξαναζωντανεύουν στο πρόσωπο των Teketzides. Με αυτό το σχόλιο περίληψε το νόημα της βραδιάς: μια γενιά μετά, η «ουσία της μουσικής παράδοσης» ξαναπαίρνει σάρκα και οστά μέσα από την αθωότητα και την ενέργεια των παιδιών.
Οι θεατές, σχεδόν 60.000 άνθρωποι, τούς επιβεβαίωσαν με ένα εκστατικό χειροκρότημα, ολοκληρώνοντας μια συγκλονιστικά φορτισμένη συναυλία όπου το παρελθόν και το παρόν τραγουδούσαν μαζί. Η παρατεταμένη αναγνώριση του κοινού απέδειξε με τον πιο δυνατό τρόπο ότι η μουσική του Θεοδωράκη ενώνει πραγματικά όλες τις ηλικίες, περνώντας από γενιά σε γενιά.
Tο πάθος στους δρόμους και τα όνειρα για το μέλλον
Παρά τη νεαρή τους ηλικία, οι Teketzides δείχνουν ότι η μουσική παράδοση ζει ακόμη στους δρόμους της πόλης. Συχνά παίζουν στην καρδιά της Αθήνας , όπως στην Ερμού όπου τους βρήκε και ο Νταλάρας, μεταδίδοντας το πάθος τους σε κάθε περαστικό.
Tα παιδιά ονειρεύονται να συνεχίσουν το μουσικό τους ταξίδι. Με οδηγό το ταλέντο και την αγάπη για τη ρεμπέτικη παράδοση, οι νεαροί μουσικοί γράφουν ήδη το δικό τους μέλλον με νότες. Φαντάζονται ότι θα συνεχίσουν να μοιράζονται τη μουσική τους και στις επόμενες γενιές, κρατώντας ζωντανή την κληρονομιά που τους εμπνέει από μικροί.