Το Avenger δεν είναι το πρώτο ηλεκτρικό Jeep

Τα ηλεκτρικά Jeep δεν είναι κάτι καινούργιο. Το 1974, η Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ παρήγγειλε έναν στόλο 350, Jeep Electruck, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν από ταχυδρόμους για την παράδοση αλληλογραφίας και δεμάτων.

Τώρα, η Jeep έχει τρία νέα υβριδικά μοντέλα στην γκάμα της: Το e-Wrangler, το Renegade E-Hybrid και το Compass E-Hybrid ενώ το ηλεκτρικό Avenger ξεκινά την καριέρα του στις αγορές. Η ηλεκτροκίνηση είναι ένα μεγάλο βήμα για τη μάρκα, η οποία δεν θέλει να χάσουν τα μοντέλα της τις εκτός δρόμου ικανότητές τους. Αν και η εταιρία συστήνει το Avenger ως το πρώτο της ηλεκτρικό Jeep η ιστορία της την διαψεύδει.

Το 1974 ήταν το Jeep DJ-5E Electruck, το πρώτο ηλεκτρικό Jeep, ένα όχημα παράδοσης αλληλογραφίας και δεμάτων που παρήχθη κυρίως για την Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ.
Υπέυθυνο για την παραγωγή και διανομή του μοντέλου ήταν η AM General, το τμήμα της American Motors που παρήγαγε το στάνταρ, βενζινοκίνητο DJ-5. Το Electruck ήταν βασισμένο στο ίδιο μεταξόνιο 81 ιντσών, με σασί τύπου σκάλας με κίνηση στους δύο τροχούς και αμάξωμα ίδιο με προηγούμενο ταχυδρομικό Jeep.

Η εγκατάσταση του συστήματος μετάδοσης κίνησης ήταν απλή. Εκεί που συνήθως βρίσκονταν ο τετρακύλινδρος κινητήρας Chevrolet των 2500 κ.εκ. και το κιβώτιο Powerglide του DJ-5, ένας ηλεκτροκινητήρας DC 20 ίππων πήρε τη θέση του. Χωρίς να χρειάζεται κιβώτιο ταχυτήτων, ο κινητήρας συνδυάστηκε απευθείας με έναν άξονα μετάδοσης κίνησης και έναν συμβατικό πίσω άξονα και… μπλοκέ διαφορικό.

Το πακέτο μπαταριών (παρόμοιο με τη διάταξη των περονοφόρων ανυψωτικών οχημάτων) κατασκεύασε η Gould, Inc. Ένα σετ 27 συμβατικών στοιχείων μπαταρίας μολύβδου-οξέος με ισχύ 54 volt μπήκαν στο χώρο του κινητήρα. Το συνολικό βάρος της μονάδας της μπαταρίας ήταν 590 κιλά, ενώ η χωρητικότητά της 17,82kw/h. Η Gould παρείχε επίσης φορτιστές 120 volt και 240/480 volt στο αυτοκίνητο.

Με το πρόσθετο βάρος της μπαταρίας και του σχετικού υλικού. το Electruck ζύγιζε 1642 κιλά, αρκετές εκατοντάδες περισσότερα από το DJ-5 με συμβατικό μοτέρ.
Το υπερβολικό βάρος και η περιορισμένη χωρητικότητα αποθήκευσης ενέργειας της μπαταρίας μολύβδου-οξέος μείωσαν πολύ την ικανότητα του Electruck από την αρχή.

Όταν η NASA δοκίμασε το DJ-5E για λογαριασμό της κυβέρνησης των ΗΠΑ για μια μελέτη ηλεκτρικών οχημάτων το 1977, μέτρησε χρόνο 0-50χλμ/ώρα σε 23.7” όταν 50χλμ ήταν η τελική του ταχύτητα. Όσο για την αυτονομία αυτή ήταν ίση με την τελική του ταχύτητα στα 50χλμ. ¨όμως αυτό δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα αφού το ηλεκτρικό DJ-5 δυσκολευόταν στις ανηφόρες, το αναγεννητικό σύστημα πέδησης ήταν άβολο και αναποτελεσματικό και η μπαταρία άρχισε να καταρρέει μετά από 300 κύκλους φόρτισης. Αν και η πλατφόρμα του, δεν ήταν φτιαγμένη για χρήση ηλεκτροκινητήρα, το πραγματικό πρόβλημα ήταν η μπαταρία μολύβδου-οξέος. Το Electruck ήταν πολλές δεκαετίες… μπροστά από την τεχνολογία μπαταριών.

Υπολογίζοντας το χαμηλότερο λειτουργικό κόστος, η Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ αγόρασε 342 Electrucks και η Canada Post πέντε DJ-5E. Σύμφωνα με πληροφορίες, «δούλεψαν» μέχρι το 1983 χρονιά όπου συνταξιοδοτήθηκαν.