Το να σώζεις ζωές δεν είναι έγκλημα, να ΜΗΝ σώζεις ζωές, ενώ μπορείς, είναι
*Του Μιχάλη Μπάκα
Περισσότεροι από 71 ευρωβουλευτές συνυπέγραψαν ανοικτή επιστολή στην Ευρωπαϊκή επιτροπή και την ελληνική κυβέρνηση, υποστηρίζοντας τους διασώστες που αντιμετωπίζουν φυλάκιση μέχρι και 25 χρόνια για την ανθρωπιστική τους δράση στην Ελλάδα το 2018.
H επιστολή, εκφράζει τις σοβαρές ανησυχίες των μελών του Ευρωκοινοβουλίου από 4 πολιτικές ομάδες, για τις κατηγορίες, οι οποίες έχουν απαγγελθεί από την Ελληνική Δικαιοσύνη κατά 24 εργαζόμενων σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση, που δραστηριοποιείτο στη Λέσβο το 2018. Η δίκη ξεκινά στη Μυτιλήνη την Πέμπτη 18 Νοεμβρίου, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι δεν δόθηκε άδεια για να εισέλθει στη χώρα και να υπερασπιστεί τον εαυτό της, η μια εκ των κατηγορουμένων, η Σύρια πρόσφυγας Sarah Mardini. Η Sarah είχε γίνει γνωστή παγκοσμίως το 2015, όταν είχε φτάσει με την αδελφή της στη Λέσβο, και ως πρόσφυγες βοήθησαν στη διάσωση 18 ναυαγών, όταν το σκάφος που επέβαιναν έπαθε βλάβη. Εκείνες ως δεινές κολυμβήτριες, που προετοιμάζονταν για τους Ολυμπιακούς αγώνες, βοήθησαν τους άλλους ναυαγούς που δεν ήξεραν να κολυμπούν.
Η Grace O’Sullivan, ευρωβουλευτής των Πράσινων δήλωσε σχετικά: “Οι εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις όπως ο Seán Binder, που έβαλαν τη ζωή τους σε κίνδυνο υπό ακραίες συνθήκες για να σώσουν τις ζωές των πιο ευάλωτων ανθρώπων, θα πρέπει να αναγνωρίζονται στην Ευρώπη ως πρότυπο αλληλεγγύης. Αντίθετα, επανειλημμένα, η ανθρωπιστική βοήθεια ποινικοποιείται σε μια προσπάθεια να αποθαρρυνθεί η σωτήρια φροντίδα για μετανάστες και πρόσφυγες στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.»
Διαδηλώσεις συμπαράστασης οργανώθηκαν στις Βρυξέλλες και την Αθήνα από τη Διεθνή Αμνηστία. Ο Nils Muižnieks, διευθυντής του Ευρωπαϊκού Περιφερειακού Γραφείου της Διεθνούς Αμνηστίας δήλωσε: «Η Sarah και ο Seán επιτελούσαν ανθρωπιστικό έργο διάσωσης ζωών, εντοπίζοντας σκάφη σε κίνδυνο στα ανοιχτά των ελληνικών ακτών και παρέχοντας στους/στις επιβαίνοντες/ουσες κουβέρτες, νερό κι ένα θερμό καλωσόρισμα. Οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν είναι φαιδρές και δεν θα έπρεπε ποτέ να δικαστούν.»
Μόλις χθες, 16 Νοεμβρίου, το Δικαστήριο της ΕΕ στο Λουξεμβούργο καταδίκασε την Ουγγαρία για την πολιτική ασύλου που εφαρμόζει η κυβέρνηση Ορμπαν, καθώς αποφασίστηκε ότι η χώρα δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της σε σχέση με την παροχή ασύλου σε πρόσφυγες που φτάνουν στα σύνορα της ενώ παραβίασε τη νομοθεσία της ΕΕ με την ποινικοποίηση της παροχής βοήθειας από ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Έχουμε εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη και είμαστε βέβαιοι ότι θα αποκαλυφθεί η αλήθεια και θα αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτή την υπόθεση, που έχει απασχολήσει έντονα τα ΜΜΕ σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Σε κάθε περίπτωση όμως στεκόμαστε δίπλα σε όσους σώζουν ζωές στο Αιγαίο και σε όλη τη Μεσόγειο.
Εκτός από την ποινική, που αφορά στην ελευθερία 24 ανθρώπων, πολύ σημαντική είναι και η πολιτική διάσταση του ζητήματος. Γιατί το να σώζεις ζωές δεν είναι έγκλημα, να ΜΗΝ σώζεις ζωές, ενώ μπορείς, είναι. Εθελοντές και ανθρωπιστικές οργανώσεις έχουν διασώσει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές στη Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια, ενώ δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν στη θάλασσα προσπαθώντας να διαφύγουν από τον πόλεμο και τις διώξεις, προσπαθώντας να βρουν ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς και τα παιδιά τους. Δεν θέλουμε η Μεσόγειος ή τα χερσαία σύνορα της Ευρώπης να μετατρέπονται σε μαζικό τάφο.
Η ποινικοποίηση της αλληλεγγύης και της ανθρωπιστικής δράσης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Στη συνείδηση των πολιτών όλου του κόσμου η διάσωση κάθε ανθρώπου, που κινδυνεύει η ζωή του στη θάλασσα ή στη στεριά είναι υποχρέωση και καθήκον μας και η αξία αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να χαθεί, υπό το βάρος της εργαλειοποίησης των προσφύγων από χώρες εντός και εκτός ΕΕ, ότι και εάν θέλουν να πρεσβεύουν ο Όρμπαν ή ο Μητσοτάκης, ο Λουκασένκο ή ο Ερντογάν.
